Kaplica przy Szpitalu Mariackim w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 14: | Linia 14: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
Budynek posiada trzy kondygnacje użytkowe: w przyziemiu część kapłańską z ołtarzem, wyżej zaś dwie galerie dla chorych, bezpośrednio skomunikowane z parterem i piętrem szpitala. Przez kruchtę w przyziemiu można do niej wejść bezpośrednio z zewnątrz. Charakteryzują ją wysokie, ostrołukowe, witrażowe okna, uskokowe skarpy i sklepienie krzyżowo-żebrowe we wnętrzu. W jej wystroju dominuje neogotycki ołtarz. W pierwszej kondygnacji w skrzydłach bocznych znajdują się rzeźby św. Józefa i św. Wincentego a'Paulo, założyciela szarytek, które prowadziły szpital w latach 1867-1922. W drugiej kondygnacji, stanowiącej też zwieńczenie ołtarza, umieszczono figurę Niepokalanego Poczęcia NMP. Na samym dole, w przedniej części ołtarza, znajduje się relief baranka z chorągiewką. Na ścianie po lewej stronie zawieszono XlX-wieczny krucyfiks. Witraże wykonano ze szkła kolorowego bez wizerunków i symboli. W kaplicy znajduje się XVII-wieczne epitafium kanonika warmińskiego [[ewim:Albert Nowowiejski|Alberta Nowiejskiego]]. Pochodzi ono z dawnego [[Kościół Świętego Ducha w Olsztynie |kościoła Świętego Ducha]], który znajdował się w obrębie obecnej ulicy Asnyka. | Budynek posiada trzy kondygnacje użytkowe: w przyziemiu część kapłańską z ołtarzem, wyżej zaś dwie galerie dla chorych, bezpośrednio skomunikowane z parterem i piętrem szpitala. Przez kruchtę w przyziemiu można do niej wejść bezpośrednio z zewnątrz. Charakteryzują ją wysokie, ostrołukowe, witrażowe okna, uskokowe skarpy i sklepienie krzyżowo-żebrowe we wnętrzu. W jej wystroju dominuje neogotycki ołtarz. W pierwszej kondygnacji w skrzydłach bocznych znajdują się rzeźby św. Józefa i św. Wincentego a'Paulo, założyciela szarytek, które prowadziły szpital w latach 1867-1922. W drugiej kondygnacji, stanowiącej też zwieńczenie ołtarza, umieszczono figurę Niepokalanego Poczęcia NMP. Na samym dole, w przedniej części ołtarza, znajduje się relief baranka z chorągiewką. Na ścianie po lewej stronie zawieszono XlX-wieczny krucyfiks. Witraże wykonano ze szkła kolorowego bez wizerunków i symboli. W kaplicy znajduje się XVII-wieczne epitafium kanonika warmińskiego [[ewim:Albert Nowowiejski|Alberta Nowiejskiego]]. Pochodzi ono z dawnego [[Kościół Świętego Ducha w Olsztynie |kościoła Świętego Ducha]], który znajdował się w obrębie obecnej ulicy Asnyka. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[Szpital Mariacki w Olsztynie]] | ||
| + | *[[ewim:Albert Nowowiejski|Albert Nowowiejski]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 23: | Linia 27: | ||
[[Category:Obiekty architektury]] | [[Category:Obiekty architektury]] | ||
[[Category:Historia kultury]] | [[Category:Historia kultury]] | ||
| + | [[Category:Kapliczki]] | ||
[[Category:Olsztyn]] | [[Category:Olsztyn]] | ||
[[Category:1701-1800]] | [[Category:1701-1800]] | ||
Wersja z 09:35, 14 lip 2014
Zabytek architektury wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kaplicę wzniesiono w ramach kompleksu szpitala Mariackiego w Olsztynie, wybudowanego na północnym brzegu Łyny, w pobliżu szosy prowadzącej do Jarot (niem. Jommendorfstraße, obecna ulica Niepodległości).
Historia
Budowę szpitala miejskiego w Olsztynie rozpoczęto w 1864 roku. W latach 1864-1870 wzniesiono także kaplicę. W 1971 roku wpisano ją do rejestru zabytków.
Opis
Budynek posiada trzy kondygnacje użytkowe: w przyziemiu część kapłańską z ołtarzem, wyżej zaś dwie galerie dla chorych, bezpośrednio skomunikowane z parterem i piętrem szpitala. Przez kruchtę w przyziemiu można do niej wejść bezpośrednio z zewnątrz. Charakteryzują ją wysokie, ostrołukowe, witrażowe okna, uskokowe skarpy i sklepienie krzyżowo-żebrowe we wnętrzu. W jej wystroju dominuje neogotycki ołtarz. W pierwszej kondygnacji w skrzydłach bocznych znajdują się rzeźby św. Józefa i św. Wincentego a'Paulo, założyciela szarytek, które prowadziły szpital w latach 1867-1922. W drugiej kondygnacji, stanowiącej też zwieńczenie ołtarza, umieszczono figurę Niepokalanego Poczęcia NMP. Na samym dole, w przedniej części ołtarza, znajduje się relief baranka z chorągiewką. Na ścianie po lewej stronie zawieszono XlX-wieczny krucyfiks. Witraże wykonano ze szkła kolorowego bez wizerunków i symboli. W kaplicy znajduje się XVII-wieczne epitafium kanonika warmińskiego Alberta Nowiejskiego. Pochodzi ono z dawnego kościoła Świętego Ducha, który znajdował się w obrębie obecnej ulicy Asnyka.
Zobacz też
Bibliografia
- Kopiczko, Andrzej: Kościoły i kaplice w Olsztynie / Andrzej Kopiczko. - Olsztyn : AD REM, 2000. – S. 132-134.
- Mierzyński, Sebastian: Kaplica, co burze przetrwała / Sebastian Mierzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 2003, nr 44, dod. „Reporter”, nr 10, s. 12-13.
- Olechowska, Marzena: Milczące organy, milczący dzwon: historia szpitalnej kaplicy / Marzena Olechowska // „Gazeta Wyborcza”. – 2003, nr 52, dod. „Olsztyn”, s. 5.
- Rzempołuch, Andrzej: Architektura i urbanistyka Olsztyna 1353-1953: od założenia miasta po odbudowę ze zniszczeń wojennych / Andrzej Rzempołuch. - Olsztyn : Urząd Miasta: Remix, 2005. – S. 76-80.
