Adam Kuźma: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Image:Kuzma 001.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] | [[Image:Kuzma 001.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] | ||
− | Garncarz, rzeźbiarz, twórca ceramiki użytkowej i artystycznej | + | Garncarz, rzeźbiarz, twórca ceramiki użytkowej i artystycznej z [[ewim:Giżycko|Giżycka]] |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Adam Kuźma urodził się w Giżycku. Ukończył technikum mechaniczne, ale w 1997 r. zrezygnował z pracy w zawodzie mechanika i przejął pracownię garncarską swojego teścia [[Aleksander Iwaszkiewicz|Aleksandra Iwaszkiewicza]]. Od 2002 r. jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. | + | Adam Kuźma urodził się w [[ewim:Giżycko|Giżycku]]. Ukończył technikum mechaniczne, ale w 1997 r. zrezygnował z pracy w zawodzie mechanika i przejął pracownię garncarską swojego teścia [[Aleksander Iwaszkiewicz|Aleksandra Iwaszkiewicza]]. Od 2002 r. jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
Kuźma posiadał liczne uzdolnienia artystyczne, interesował się muzyką, plastyką, rysunkiem, grafiką, fotografią, malarstwem. Garncarstwa i ceramiki uczył się w pracowni [[Aleksander Iwaszkiewicz|Aleksandra Iwaszkiewicza]], którą po 1997 r. sam poprowadził. Specjalizuje się w wyrobach toczonych na kole garncarskim. Opracował własną technologię wytwarzania dzieł ceramicznych. „(…) jego wyroby są wewnętrznie szkliwione, natomiast zewnętrznie zachowują po wypale naturalny kolor cegły. Aby jednak zewnętrzna powierzchnia nie brudziła się (…) pokrywa ją – i to jest właśnie jego tajemnicą – (…) żywiczną miksturą <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 34</ref>. Kuźma wykonuje miski, miseczki, dzbanki, kubki, garnki, talerze, flakony, zastawy stołowe, puchary pamiątkowe, wszystkie formy wykonanych dzieł sam wymyśla. Rezygnuje z motywów zdobniczych na rzecz formy. Wykonuje również rzeźby i płaskorzeźby. Jest autorem popiersia papieża Jana Pawła II, Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza. Adam Kuźma bierze udział w licznych imprezach folklorystycznych prezentują swoje wyroby. Chętnie dzieli się swoją wiedzą z innymi biorąc udział w licznych warsztatach, spotkaniach, plenerach. Wielokrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest bohaterem pierwszego reportażu zrealizowanego przez [[Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu]] z cyklu „''Ostatni mistrzowie kultury ludowej''” (2010). | Kuźma posiadał liczne uzdolnienia artystyczne, interesował się muzyką, plastyką, rysunkiem, grafiką, fotografią, malarstwem. Garncarstwa i ceramiki uczył się w pracowni [[Aleksander Iwaszkiewicz|Aleksandra Iwaszkiewicza]], którą po 1997 r. sam poprowadził. Specjalizuje się w wyrobach toczonych na kole garncarskim. Opracował własną technologię wytwarzania dzieł ceramicznych. „(…) jego wyroby są wewnętrznie szkliwione, natomiast zewnętrznie zachowują po wypale naturalny kolor cegły. Aby jednak zewnętrzna powierzchnia nie brudziła się (…) pokrywa ją – i to jest właśnie jego tajemnicą – (…) żywiczną miksturą <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 34</ref>. Kuźma wykonuje miski, miseczki, dzbanki, kubki, garnki, talerze, flakony, zastawy stołowe, puchary pamiątkowe, wszystkie formy wykonanych dzieł sam wymyśla. Rezygnuje z motywów zdobniczych na rzecz formy. Wykonuje również rzeźby i płaskorzeźby. Jest autorem popiersia papieża Jana Pawła II, Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza. Adam Kuźma bierze udział w licznych imprezach folklorystycznych prezentują swoje wyroby. Chętnie dzieli się swoją wiedzą z innymi biorąc udział w licznych warsztatach, spotkaniach, plenerach. Wielokrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest bohaterem pierwszego reportażu zrealizowanego przez [[Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu]] z cyklu „''Ostatni mistrzowie kultury ludowej''” (2010). | ||
Linia 25: | Linia 25: | ||
[[Category:Powiat giżycki|Kuźma,Adam]] | [[Category:Powiat giżycki|Kuźma,Adam]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Giżycko|Kuźma,Adam]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1990-|Kuźma,Adam]] |
− | |||
− |
Wersja z 13:08, 10 lip 2014
Garncarz, rzeźbiarz, twórca ceramiki użytkowej i artystycznej z Giżycka
Spis treści
Biografia
Adam Kuźma urodził się w Giżycku. Ukończył technikum mechaniczne, ale w 1997 r. zrezygnował z pracy w zawodzie mechanika i przejął pracownię garncarską swojego teścia Aleksandra Iwaszkiewicza. Od 2002 r. jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych.
Twórczość
Kuźma posiadał liczne uzdolnienia artystyczne, interesował się muzyką, plastyką, rysunkiem, grafiką, fotografią, malarstwem. Garncarstwa i ceramiki uczył się w pracowni Aleksandra Iwaszkiewicza, którą po 1997 r. sam poprowadził. Specjalizuje się w wyrobach toczonych na kole garncarskim. Opracował własną technologię wytwarzania dzieł ceramicznych. „(…) jego wyroby są wewnętrznie szkliwione, natomiast zewnętrznie zachowują po wypale naturalny kolor cegły. Aby jednak zewnętrzna powierzchnia nie brudziła się (…) pokrywa ją – i to jest właśnie jego tajemnicą – (…) żywiczną miksturą [1]. Kuźma wykonuje miski, miseczki, dzbanki, kubki, garnki, talerze, flakony, zastawy stołowe, puchary pamiątkowe, wszystkie formy wykonanych dzieł sam wymyśla. Rezygnuje z motywów zdobniczych na rzecz formy. Wykonuje również rzeźby i płaskorzeźby. Jest autorem popiersia papieża Jana Pawła II, Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza. Adam Kuźma bierze udział w licznych imprezach folklorystycznych prezentują swoje wyroby. Chętnie dzieli się swoją wiedzą z innymi biorąc udział w licznych warsztatach, spotkaniach, plenerach. Wielokrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest bohaterem pierwszego reportażu zrealizowanego przez Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu z cyklu „Ostatni mistrzowie kultury ludowej” (2010).
Bibliografia
- Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 33-36.
Przypisy
- ↑ Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 34