Janusz Hankowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
m (w zobacz też dodanie strony z filmowym materiałem o artyście na eŚwiatowid.pl)
(Biografia)
Linia 2: Linia 2:
  
 
==Biografia==  
 
==Biografia==  
Urodził się w 1933 r. w Ostrowie Mazowieckim. Studiował etnografię na Uniwersytecie Warszawskim (dyplom w 1955 r.) , a następnie malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre’a w 1963 r.). Od 1963 r. mieszka i pracuje w Elblągu.  
+
Urodził się w 1933 r. w Ostrowie Mazowieckim. Studiował etnografię na Uniwersytecie Warszawskim (dyplom w 1955 r.) , a następnie malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre’a w 1963 r.). Od 1963 r. mieszka i pracuje w [[ewim:Elbląg|Elblągu]].
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==

Wersja z 12:25, 15 sty 2014

(1933- ) – artysta malarz, grafik, rzeźbiarz, animator kultury

Biografia

Urodził się w 1933 r. w Ostrowie Mazowieckim. Studiował etnografię na Uniwersytecie Warszawskim (dyplom w 1955 r.) , a następnie malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre’a w 1963 r.). Od 1963 r. mieszka i pracuje w Elblągu.

Działalność

Był współzałożycielem i twórcą nazwy Galerii El, inicjatorem i współtwórcą cyklu Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, współtwórcą „Salonu Elbląskiego”, a także współzałożycielem i członkiem Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego (prezes w latach 1968-1971). Był wieloletnim przewodniczącym Rady Programowej przy Centrum Sztuki Galeria EL Elblągu. Ponadto uczył plastyki w średniej szkole zawodowej oraz pełnił funkcję przewodniczącego elbląskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków.

Twórczość

Uprawia wiele dyscyplin plastycznych: malarstwo, grafikę, tkaninę dekoracyjną, rzeźbę. Bardzo istotną cechą jego prac malarskich jest wyeksponowana rola faktury obrazu. Najchętniej posługuje się ciepłą kolorystyką dbając jednocześnie o harmonijne łączenie barw. „Jego pierwsze prace przedstawiały groteskowe postaci, nostalgicznie zapatrzone w dal. Artysta nadawał im nieco schematyczne pozy, co dodatkowo podkreślało zadumę i zawieszenie w czasoprzestrzeni bohaterów z obrazów. Z późniejszych prac na widza spoglądają świątki. Zastygli w jakiejś pozie ludowi mędrkowie, stylizowani na postaci znane z ikonografii bizantyjskiej,”[1] Ponadto maluje pejzaże, również nawiązujące do malarstwa bizantyjskiego.

Wystawy

Prezentował swoje prace na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych w kraju i poza granicami, kilkudziesięciu zbiorowych, środowiskowych, ogólnopolskich i międzynarodowych (Niemcy, Czechy, Rosja). Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Gdańsku, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum w Elblągu, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą.

Nagrody i wyróżnienia

Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Otrzymał m.in.:

  • Nagrodę na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1966)
  • Wyróżnienie na wystawie BOSIO III w Monte Carlo (1961)
  • Nagrodę w Salonach Elbląskich
  • Nagrodę na wystawie poplenerowej Celuloza 77
  • Nagrodę na wystawie poplenerowej Frombork 78

Za wkład twórczy i osiągnięcia w propagowaniu kultury i sztuki na rzecz miasta Elbląga został kilkakrotnie uhonorowany nagrodami przyznawanymi z okazji Dnia Działacza Kultury.

Odznaczenia

  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1970)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1975)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)

Przypisy

  1. Elbląskie sociètè – cz. 7. Materiał zamieszczony na stronie internetowej www.info.elblag.pl

Bibliografia

  1. Dubiella-Polakowska, Magdalena, Życie społeczne Elbląga w latach 1945-2000. - Elbląg : Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna, 2002. – S. 388-389.

Zobacz też