Władysław Umbras: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Po ukończeniu liceum podjął pracę jako nauczyciel w Srokowie. Dodatkowo pracował w charakterze przewodnika turystycznego po Warmii i Mazurach, a zwłaszcza po byłej kwaterze Hitlera. Oprowadzał wycieczki rosyjskojęzyczne. Pisał także artykuły do prasy, najczęściej o różnych instytucjach i zakładach pracy. Odwiedzał je jako korespondent terenowy„[[Gazeta Olsztyńska |Gazety Olsztyńskiej]]” na powiat kętrzyński (w latach 1974-1990). Pisał również do „Głosu Nauczycielskiego”, między innymi o polskich nauczycielach pracujących na Litwie i na Ukrainie, a także do „[[Warmia i Mazury |Warmii i Mazur]]” gdzie zamieszczano jego artykuły o inteligencji kętrzyńskiej i jej wileńskich rodowodach. W latach 1974-1991 pełnił funkcję dyrektora szkoły podstawowej w Sząbruku. Pracował również w bibliotece. Był organizatorem wydarzeń kulturalnych, wykładów i spotkań z dawnymi absolwentami szkoły, pracownikami naukowymi, studentami z Olsztyna oraz licznymi gośćmi zagranicznymi (m.in. zespół ludowy z Kaliningradu). Do 1991 r. prowadził też schronisko młodzieżowe. Organizował prelekcje dla uczestników wycieczek i obozów wędrownych z całego kraju, popularyzujące wiedzę o Warmii i Mazurach (historia, kultura i literatura). Nawiązał współpracę z literatami oraz naukowcami, m.in. z Janem Żebrowskiem.<ref>Prof. dr hab. Jan Żebrowski (ur. 1935), absolwent pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, późniejszy pracownik naukowy tej uczelni. W latach 1972-1973 stypendysta rządu francuskiego. W latach 1992-1998 dyrektor Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Badacz uczestnictwa w kulturze i zagadnień animacji społeczno-wychowawczej. Organizator wielu konferencji i autor licznych pozycji naukowych z zakresu edukacji, wychowania i animacji kulturalnej.</ref> Angażował się również w prace Klubów Rolnika w Gietrzwałdzie i Stawigudzie. Od 1991 r. jest członkiem zespołu redakcyjnego „[[Gazeta Gietrzwałdzka |Gazety Gietrzwałdzkiej]]”. | + | Po ukończeniu liceum podjął pracę jako nauczyciel w Srokowie. Dodatkowo pracował w charakterze przewodnika turystycznego po Warmii i Mazurach, a zwłaszcza po byłej kwaterze Hitlera. Oprowadzał wycieczki rosyjskojęzyczne. Pisał także artykuły do prasy, najczęściej o różnych instytucjach i zakładach pracy. Odwiedzał je jako korespondent terenowy„[[Gazeta Olsztyńska |Gazety Olsztyńskiej]]” na powiat kętrzyński (w latach 1974-1990). Pisał również do „Głosu Nauczycielskiego”, między innymi o polskich nauczycielach pracujących na Litwie i na Ukrainie, a także do „[[Warmia i Mazury |Warmii i Mazur]]” gdzie zamieszczano jego artykuły o inteligencji kętrzyńskiej i jej wileńskich rodowodach. W latach 1974-1991 pełnił funkcję dyrektora szkoły podstawowej w Sząbruku. Pracował również w bibliotece. Był organizatorem wydarzeń kulturalnych, wykładów i spotkań z dawnymi absolwentami szkoły, pracownikami naukowymi, studentami z Olsztyna oraz licznymi gośćmi zagranicznymi (m.in. zespół ludowy z Kaliningradu). Do 1991 r. prowadził też schronisko młodzieżowe. Organizował prelekcje dla uczestników wycieczek i obozów wędrownych z całego kraju, popularyzujące wiedzę o Warmii i Mazurach (historia, kultura i literatura). Nawiązał współpracę z literatami oraz naukowcami, m.in. z Janem Żebrowskiem.<ref>Prof. dr hab. Jan Żebrowski (ur. 1935), absolwent pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, późniejszy pracownik naukowy tej uczelni. W latach 1972-1973 stypendysta rządu francuskiego. W latach 1992-1998 dyrektor Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Badacz uczestnictwa w kulturze i zagadnień animacji społeczno-wychowawczej. Organizator wielu konferencji i autor licznych pozycji naukowych z zakresu edukacji, wychowania i animacji kulturalnej.</ref> Angażował się również w prace Klubów Rolnika w Gietrzwałdzie i Stawigudzie. Od 1991 r. jest członkiem zespołu redakcyjnego „[[Gazeta Gietrzwałdzka |Gazety Gietrzwałdzkiej]]”. Na jej łamach publikuje artykuły i felietony.<ref>M.in.: ''Polskie poświęcenie i święcenie w kategorii językowej i obyczajowej'', „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2011, nr 13, s. 6; ''Jacy są Polacy? - fakty z życia codziennego'', „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2010, nr 18, s. 7; ''Turystyka dawniejsza i dzisiejsza'', „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2011, nr 15, s. 6.</ref> Jest też autorem utworów wierszowanych o charakterze rozrywkowym, jak np. poświęcona tematyce regionalnej ''Szopka na XX-lecie w RP III-ej''.<ref>„Gazeta Gietrzwałdzka”, 2010, nr 1, s. 6.</ref> |
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
Wersja z 07:59, 14 wrz 2011
(1937- ) – nauczyciel, publicysta, redaktor
Biografia
Urodził się w 1937 r. we wsi Pelikany. Jesienią 1945 r. przyjechał wraz z rodziną do Kętrzyna, a następnie osiedlił się we wsi Siniec, 12 km od Kętrzyna. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Kętrzynie. W 1974 r. zamieszkał we wsi Sząbruk koło Olsztyna, gdzie mieszka do dnia dzisiejszego.
Działalność
Po ukończeniu liceum podjął pracę jako nauczyciel w Srokowie. Dodatkowo pracował w charakterze przewodnika turystycznego po Warmii i Mazurach, a zwłaszcza po byłej kwaterze Hitlera. Oprowadzał wycieczki rosyjskojęzyczne. Pisał także artykuły do prasy, najczęściej o różnych instytucjach i zakładach pracy. Odwiedzał je jako korespondent terenowy„Gazety Olsztyńskiej” na powiat kętrzyński (w latach 1974-1990). Pisał również do „Głosu Nauczycielskiego”, między innymi o polskich nauczycielach pracujących na Litwie i na Ukrainie, a także do „Warmii i Mazur” gdzie zamieszczano jego artykuły o inteligencji kętrzyńskiej i jej wileńskich rodowodach. W latach 1974-1991 pełnił funkcję dyrektora szkoły podstawowej w Sząbruku. Pracował również w bibliotece. Był organizatorem wydarzeń kulturalnych, wykładów i spotkań z dawnymi absolwentami szkoły, pracownikami naukowymi, studentami z Olsztyna oraz licznymi gośćmi zagranicznymi (m.in. zespół ludowy z Kaliningradu). Do 1991 r. prowadził też schronisko młodzieżowe. Organizował prelekcje dla uczestników wycieczek i obozów wędrownych z całego kraju, popularyzujące wiedzę o Warmii i Mazurach (historia, kultura i literatura). Nawiązał współpracę z literatami oraz naukowcami, m.in. z Janem Żebrowskiem.[1] Angażował się również w prace Klubów Rolnika w Gietrzwałdzie i Stawigudzie. Od 1991 r. jest członkiem zespołu redakcyjnego „Gazety Gietrzwałdzkiej”. Na jej łamach publikuje artykuły i felietony.[2] Jest też autorem utworów wierszowanych o charakterze rozrywkowym, jak np. poświęcona tematyce regionalnej Szopka na XX-lecie w RP III-ej.[3]
Nagrody i odznaczenia
Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń. Najważniejsze z nich to:
- Srebrna Odznaka Honorowa "Zasłużony Popularyzator Wiedzy TWP" (1974)
- Złoty Krzyż Zasługi (1977)
- Złota Odznaka Honorowa "Zasłużony Popularyzator Wiedzy TWP" (1978)
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego (1979)
- Odznaka Honorowa "Zasłużony dla Warmii i Mazur" (1987)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
Bibliografia
- Umbras, Władysław: Po latach osiadłem w Sząbruku / Władysław Umbras // w: Olsztyńscy Brasławianie : działalność, reportaże z podróży, wspomnienia / [red. Jan Dąbrowski ; współpr. red. Maria Hanuszek, Julia Janukowicz, Anna Kwiatkowska]. - Olsztyn : Posłaniec Warmiński, 2007. - S. 234-239.
Przypisy
- ↑ Prof. dr hab. Jan Żebrowski (ur. 1935), absolwent pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, późniejszy pracownik naukowy tej uczelni. W latach 1972-1973 stypendysta rządu francuskiego. W latach 1992-1998 dyrektor Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Badacz uczestnictwa w kulturze i zagadnień animacji społeczno-wychowawczej. Organizator wielu konferencji i autor licznych pozycji naukowych z zakresu edukacji, wychowania i animacji kulturalnej.
- ↑ M.in.: Polskie poświęcenie i święcenie w kategorii językowej i obyczajowej, „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2011, nr 13, s. 6; Jacy są Polacy? - fakty z życia codziennego, „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2010, nr 18, s. 7; Turystyka dawniejsza i dzisiejsza, „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2011, nr 15, s. 6.
- ↑ „Gazeta Gietrzwałdzka”, 2010, nr 1, s. 6.
