Tomasz Lella: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzył nową stronę „Olsztyński architekt, popularyzator budownictwa regionalnego Warmii i Mazur ==Biografia== Pochodzi z Kaszub. W latach 90-tych przeniósł się na Warmię i Mazury. Od…”)
 
Linia 16: Linia 16:
 
#Mazgal, Ewa: ''Deska z sękiem lepsza od sidingu : dlaczego w Toskanii jest pięknie, a u nas
 
#Mazgal, Ewa: ''Deska z sękiem lepsza od sidingu : dlaczego w Toskanii jest pięknie, a u nas
 
nie wszędzie?'' / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2010, nr 215, s. 6.
 
nie wszędzie?'' / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2010, nr 215, s. 6.
 +
 +
==Przypisy==
 +
<references/>
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
*Kurs, Tomasz: ''Przywrócić warmińskiej wsi modę na cegłę'', materiał na stronie [http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,78485,6200366,Przywrocic_warminskiej_wsi_mode_na_cegle.html olsztyn.gazeta.pl]
 
*Kurs, Tomasz: ''Przywrócić warmińskiej wsi modę na cegłę'', materiał na stronie [http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,78485,6200366,Przywrocic_warminskiej_wsi_mode_na_cegle.html olsztyn.gazeta.pl]
 
*Strona firmy Pantel http://pantel.olsztyn.pl/
 
*Strona firmy Pantel http://pantel.olsztyn.pl/

Wersja z 15:02, 25 sie 2011

Olsztyński architekt, popularyzator budownictwa regionalnego Warmii i Mazur

Biografia

Pochodzi z Kaszub. W latach 90-tych przeniósł się na Warmię i Mazury. Od kilkunastu lat prowadzi w Olsztynie własną firmę: Studio Form Architektonicznych PANTEL (Pracownia Pantel przy ul. Rybaki 40 w Olsztynie). Obecnie mieszka pod Olsztynem.

Działalność

Jako architekt zafascynowany architekturą warmińskich i mazurskich wsi promuje budownictwo tradycyjne, inspirowane zabudową regionalną. Zaprojektował ponad sto domów nawiązujących stylem do tradycyjnej architektury Warmii i Mazur, stanowiących świadectwo tożsamości z regionem oraz zharmonizowanych z otoczeniem[1] Stworzył jednocześnie własny unowocześniony model architektoniczny budynków wiejskich oparty na planach litery L lub T, nazywane „lellówkami” lub „tomaszówkami”. Budynki charakteryzują się ogólnym planem zawierającym od strony wjazdu dwa miejsca garażowe, na parterze salon połączony z kuchnią i aneksem jadalnym, spiżarnię, pokój gościnny lub gabinet, łazienkę oraz klatkę schodową, na piętrze sypialnie, łazienki, garderobę, pralnię i suszarnię. Do budowy domu wykorzystuje naturalne materiały: kamienne podmurówki, drewniane elementy, np. podcienie, okna, okiennice, fragmenty „muru pruskiego”. Budynki jego projektu tworzone są z ręcznie robionych cegieł i zachowują tradycyjny regionalny kształt dachu: spadzisty, pokryty czerwoną dachówką. Chętnie łączy czerwień murów z zielenią albo brązem drewnianej stolarki. Uwzględnia charakterystyczny dla Warmii kształt okien: stojący prostokąt z podziałem na planie prostokąta. Jako projektant bierze również pod uwagę zasady układu przestrzennego typowego na wsiach warmińskich i mazurskich a także wysokość lokalnej zabudowy. Jak sam twierdzi: „nie kopiuje starych domów, ale tworzy nowoczesne, indywidualne projekty z użyciem najnowszych materiałów i technologii, dla których bazą jest lokalna architektura. Są to domy posiadające duszę regionu Warmii i Mazur, domy z klimatem.[2](…) Bierze to co najlepsze z tradycji Warmii i Mazur”[3]

Publikacje

Architekturze regionu poświęcił kilka książek, w których m.in. zachęca do kontynuacji tradycji lokalnych oraz zachowania krajobrazu kulturowego:

  • Tożsamość regionu - współczesna architektura Warmii i Mazur (2008)
  • Spoglądając wstecz - współczesna architektura Warmii i Mazur (2009)
  • Piękno ocalone (2010)

Bibliografia

  1. Mazgal, Ewa: Deska z sękiem lepsza od sidingu : dlaczego w Toskanii jest pięknie, a u nas

nie wszędzie? / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2010, nr 215, s. 6.

Przypisy

  1. Przykładem realizacji według projektu pracowni Tomasza Lelli jest dom państwa Tetyk w Pluskach. Źródło: Beata Waś, Dom z warmińską osobowością, „Warto!”, 2009, nr 7, s. 32-34.
  2. Tomasz Lella, Domy z duszą regionu, „Warto!”, 2009, nr 3, s. 36-39.
  3. Tomasz Lella, Harmonia formy i przestrzeni, „Warto!”, 2009, nr 4, s. 42-44.

Zobacz też