Fritz Gause: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:Gause_Fritz_foto.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://tc.ciechanow.pl/aktualnosc-1296-te_ksiazke_trzeba_wydac.html?textsize=size_L tc.ciechanow.pl] ]]
 
[[Image:Gause_Fritz_foto.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://tc.ciechanow.pl/aktualnosc-1296-te_ksiazke_trzeba_wydac.html?textsize=size_L tc.ciechanow.pl] ]]
 +
[[Image:Gause_Fritz_krolewiec.jpg|thumb|right|200px|Królewiec - rodzinne miasto Gause. Fot. z książki pod red. autora: ''Ostpreussen'', Essen, 1958, s. 243.]]
 +
[[Image:Gause_Fritz_gechichte_tom1.jpg|thumb|right|200px|''Geschichte der Stad Konigsberg'', tom I, Koln, Bohlau-Verlag, 1965.]]
 +
[[Image:Gause_Fritz_slavische.jpg|thumb|right|200px|''Deutsch-slawische Schicksalsgemeinschaft'', Holzner, 1967.]]
 
(1893-1973) – filolog, historyk, archiwista, nauczyciel, badacz Prus Wschodnich
 
(1893-1973) – filolog, historyk, archiwista, nauczyciel, badacz Prus Wschodnich
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 4 sierpnia 1989 r. w Królewcu, w rodzinie urzędnika magistratu królewieckiego. W 1924 r. ukończył Collegium Fridericianum w Królewcu. Następnie studiował historię i germanistykę i geografię na Albertynie. W czasie I pierwszej wojny światowej służył jako ochotnik w artylerii na froncie. W 1921 r. został doktorem nauk historycznych Uniwersytetu w Królewcu (za dysertację poświęconą krzyżackim sądom krajowym). W 1922 r. podjął pracę jako nauczyciel w Liceum im. Goethego w Królewcu. W 1938 r. został kierownikiem archiwum miejskiego w Królewcu. Do 1945 r. pracował także w Departamencie Muzeum Historii Miasta. Pod koniec II wojny światowej trafił na dwa lata do polskiego obozu jenieckiego. Intensywnie poznawał wówczas język polski.<ref>Napisał wówczas ''Deutsch-slawische Schicksalsgemeinschaft'' wydany w  Holzner w1967 r.</ref>Po zwolnieniu osiadł w Essen, gdzie pracował w szkole średniej do czasu przejścia na emeryturę w 1959 r. Pełnił funkcję przewodniczącego Wspólnoty Miejskiej w Kaliningradzie. Za jego kadencji 20 października 1968 r. otwarto Dom Królewiecki w Duisburgu. Zmarł 24 grudnia 1973 r. w Essen.
+
Urodził się 4 sierpnia 1989 r. w Królewcu, w rodzinie urzędnika magistratu królewieckiego. W 1924 r. ukończył Collegium Fridericianum w Królewcu. Następnie studiował historię i germanistykę i geografię na Albertynie. W czasie I pierwszej wojny światowej służył jako ochotnik w artylerii na froncie. W 1921 r. został doktorem nauk historycznych Uniwersytetu w Królewcu (za dysertację poświęconą krzyżackim sądom krajowym). W 1922 r. podjął pracę jako nauczyciel w Liceum im. Goethego w Królewcu. W 1938 r. został kierownikiem archiwum miejskiego w Królewcu. Do 1945 r. pracował także w Departamencie Muzeum Historii Miasta. Pod koniec II wojny światowej trafił na dwa lata do polskiego obozu jenieckiego. Intensywnie poznawał wówczas język polski.<ref>Napisał wówczas ''Deutsch-slawische Schicksalsgemeinschaft'' wydany w  Holzner w 1967 r.</ref>Po zwolnieniu osiadł w Essen, gdzie pracował w szkole średniej do czasu przejścia na emeryturę w 1959 r. Pełnił funkcję przewodniczącego Wspólnoty Miejskiej w Kaliningradzie. Za jego kadencji 20 października 1968 r. otwarto Dom Królewiecki w Duisburgu. Zmarł 24 grudnia 1973 r. w Essen.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==

Wersja z 14:35, 20 lip 2011

Źródło: tc.ciechanow.pl
Królewiec - rodzinne miasto Gause. Fot. z książki pod red. autora: Ostpreussen, Essen, 1958, s. 243.
Geschichte der Stad Konigsberg, tom I, Koln, Bohlau-Verlag, 1965.
Deutsch-slawische Schicksalsgemeinschaft, Holzner, 1967.

(1893-1973) – filolog, historyk, archiwista, nauczyciel, badacz Prus Wschodnich

Biografia

Urodził się 4 sierpnia 1989 r. w Królewcu, w rodzinie urzędnika magistratu królewieckiego. W 1924 r. ukończył Collegium Fridericianum w Królewcu. Następnie studiował historię i germanistykę i geografię na Albertynie. W czasie I pierwszej wojny światowej służył jako ochotnik w artylerii na froncie. W 1921 r. został doktorem nauk historycznych Uniwersytetu w Królewcu (za dysertację poświęconą krzyżackim sądom krajowym). W 1922 r. podjął pracę jako nauczyciel w Liceum im. Goethego w Królewcu. W 1938 r. został kierownikiem archiwum miejskiego w Królewcu. Do 1945 r. pracował także w Departamencie Muzeum Historii Miasta. Pod koniec II wojny światowej trafił na dwa lata do polskiego obozu jenieckiego. Intensywnie poznawał wówczas język polski.[1]Po zwolnieniu osiadł w Essen, gdzie pracował w szkole średniej do czasu przejścia na emeryturę w 1959 r. Pełnił funkcję przewodniczącego Wspólnoty Miejskiej w Kaliningradzie. Za jego kadencji 20 października 1968 r. otwarto Dom Królewiecki w Duisburgu. Zmarł 24 grudnia 1973 r. w Essen.

Działalność

Będąc nauczycielem równocześnie pracował naukowo. W latach 20-tych w sferze jego zainteresowań pozostawały: polskie osadnictwo w komturstwie ostródzkim w XV w. posiadłości miejskie w Królewcu w XIX w. W latach 30-tych opublikował Die Russem In Ostpreussen 1914/1915 oraz Neue Ortsnamen in Ostpreussen seit 1800. Jako archiwista badał dokumenty związane z Królewcem. M.in. w oparciu o nie powstała Historia Urzędu i Miasta Działdowo (Geschichte des Amtes und der Stadt Soldau) wydana w 1958 r. przez Instytut Herdera w Marburgu. Od 2003 r. Towarzystwo Miłośników Ziemi Działdowskiej podejmuje starania o wydanie tej pozycji w języku polskim. Jak podkreśla się Fritz Gause należał do polemistów Emilii Sukertowej-Biedrawiny. W 1959 r. opublikowano także wspomnienia autora dotyczące jego pobytu w szkole Collegium Fridericianum. Był kontynuatorem edycji Alpreussische Biographie rozpoczętej przez Ch. Krollmanna. Wśród innych jego książek poświęconych Prusom Wschodnim należy wymienić:

  • Ostpreußen (1958)
  • Die Mittelalterliche deutsche Ostsiedlung (1969)
  • Acta Prussica (1968)
  • Neue Ortsnamen in Ostpreußen seit 1800 (Nowe nazwy miejscowości w Prusach Wschodnich od 1800 roku) (wydanie kolejne 1983)
  • Königsberg, so wie es war (1983)
  • Geschichte des Preußenlandes (1966, 1970, 1986)
  • Königsberg in Preußen (1987)
  • Kant und Königsberg bis heute (1989)
  • Ostpreußen und Westpreußen : kleine Geschichte des Preußenlandes (1994)

Szczególne miejsce w jego dorobku zajmuje trzytomowa Geschichte der Stad Konigsberg wydawana w latach 1965-1971.

Nagrody i odznaczenia

  • Odznaka Preußenschild (1963)
  • Odznaka rządu Nadrenii Północnej-Westfalii za osiągnięcia naukowe(1972)

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Biografie Niemców z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn : SQL, 2010. – S. 58.

Przypisy

  1. Napisał wówczas Deutsch-slawische Schicksalsgemeinschaft wydany w Holzner w 1967 r.

Zobacz też