Swietłana Bucka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m |
(→Biografia) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W Olsztynie moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.<br> | W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W Olsztynie moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.<br> | ||
| − | Stale współpracuje ze [[Schola Teatru | + | Stale współpracuje ze [[Schola Teatru „Węgajty”| Scholą Teatru Węgajty]] (od początków jej istnienia) w badaniu i rekonstrukcji (na podstawie zabytków i żywych tradycji) dawnej europejskiej religijnej muzyki wokalnej. W ramach [[Schola Teatru „Węgajty”| Scholi]] kierowała projektem opracowania muzycznego polskich wielogłosowych kant i psalmów zapisanych cyrylicą w rękopisach Klasztoru Sołowieckiego, odnalezionych przez nią w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. Uczyła też podopiecznych fundacji „Muzyka Polskich Kresów”. W Polsce spędza 3-4 miesiące w ciągu roku. Na stałe pracuje i mieszka w Mińsku (Białoruś). |
==Projekty== | ==Projekty== | ||
Wersja z 11:49, 22 cze 2011
Etnomuzykolog, doktor muzykologii, stała współpracownica Teatru Wiejskiego „Węgajty”; mieszka w Mińsku (Białoruś).
Biografia
W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W Olsztynie moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.
Stale współpracuje ze Scholą Teatru Węgajty (od początków jej istnienia) w badaniu i rekonstrukcji (na podstawie zabytków i żywych tradycji) dawnej europejskiej religijnej muzyki wokalnej. W ramach Scholi kierowała projektem opracowania muzycznego polskich wielogłosowych kant i psalmów zapisanych cyrylicą w rękopisach Klasztoru Sołowieckiego, odnalezionych przez nią w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. Uczyła też podopiecznych fundacji „Muzyka Polskich Kresów”. W Polsce spędza 3-4 miesiące w ciągu roku. Na stałe pracuje i mieszka w Mińsku (Białoruś).
Projekty
Prowadzenie
Prowadzenie
- Swietłana Bucka
- Małgorzata Dżygadło-Niklaus
Bibliografia
- Mioduszewska, Anna: Szansę trzeba wykorzystać : kultura : warsztaty doktora muzykologii / Anna Mioduszewska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2000, nr 291, s. 12.
