Anna Bartosiak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „(1940- ) – historyk, nauczycielka, bibliotekarka ==Biografia== Urodziła się 2 stycznia 1940 r. w Warszawie. Szkołę Podstawową ukończyła w Mikołajkach. Jest a…”) |
(→Działalność) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
− | Pierwszą pracę podjęła w Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie, gdzie w okresie od 1 września 1963 r. do 31 sierpnia 1968 r. uczyła historii. Do marca 1970 r. była zatrudniona jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Nidzicy. Ze względów zdrowotnych podjęła decyzję o przejściu do [[ | + | Pierwszą pracę podjęła w Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie, gdzie w okresie od 1 września 1963 r. do 31 sierpnia 1968 r. uczyła historii. Do marca 1970 r. była zatrudniona jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Nidzicy. Ze względów zdrowotnych podjęła decyzję o przejściu do [[Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Nidzicy |Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Nidzicy]]. 16 marca 1970 r. została kierownikiem tej placówki. Z czasem została dyrektorem [[Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Nidzicy| Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy]]. Funkcję tę pełniła do czasu odejścia na emeryturę 15 kwietnia 2000 r. Zapoczątkowała w nidzickich bibliotekach nowe formy pracy, które wykorzystywane były również na terenie województwa, m.in. spotkania z najaktywniejszymi czytelnikami, akcje „Czytają dziadkowie, rodzice, dzieci” – spotkania rodzin czytających, jarmarki kolekcjonerskie (realizowane wspólnie z Nidzickim Ośrodkiem Kultury), jarmarki książki, imprezy muzyczne. Jak twierdzi, pasję animatora kultury odziedziczyła po matce, Jadwidze z Jabłeckich Hryniewicz, która „organizowała wieczory głośnego czytania, zapraszała zespoły ludowe, była duszą organizacji kobiecych, zaistniała również jako członek rad nadzorczych banków”.<ref>Wiesława Borkowska-Nichthauser, ''Wywiad z Anną Bartosiak - byłą Dyrektor Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy'', „Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski”, 2000, nr 1/2, s. 107-109. Także [dokument elektroniczny] [http://www.wbp.olsztyn.pl/bwm/1-2_00-ie/bartosiak.htm www.wbp.olsztyn.pl]</ref> Była inicjatorem i organizatorem wielu imprez i uroczystości, w tym spotkań autorskich z pisarzami (m.in. Magdaleną Samozwaniec, Krystyną Nepomucką, [[Maria Zientara-Malewska|Marią Zientarą-Malewską]]). W profesjonalny sposób zarządzała placówkami bibliotecznymi w mieście i gminie Nidzica: dbała o podnoszenie jakości merytorycznej, o warsztat bibliotek, utrzymanie na wysokim poziomie wyglądu estetycznego. Ważną częścią jej pracy była dbałość o rozwój zasobów bibliotecznych oraz poprawę warunków pracy czytelników. Podejmowała też starania o rozbudowanie sieci punktów bibliotecznych w regionie nidzickim. W latach 1999-2000 pełniła funkcje redaktora „[[Gazeta Nidzicka |Gazety Nidzickiej]]”, ukazującej się w gminach Nidzica, Janowiec Kościelny, Janowo i Kozłowo. |
==Udział w organizacjach== | ==Udział w organizacjach== |
Wersja z 11:29, 28 kwi 2011
(1940- ) – historyk, nauczycielka, bibliotekarka
Spis treści
Biografia
Urodziła się 2 stycznia 1940 r. w Warszawie. Szkołę Podstawową ukończyła w Mikołajkach. Jest absolwentką Liceum Pedagogicznego w Mrągowie. W 1963 r. ukończyła historię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterska napisała na temat Polski w XVIII w. Po otrzymaniu stypendium ufundowanego przez kuratorium oświaty przeniosła się do Grajewa, zaś w 1967 r. do Nidzicy, gdzie mieszka do dziś. W 1974 r. ukończyła 2-letni kurs bibliotekarski w Państwowym Ośrodku Kształcenia Kadr Bibliotekarskich w Jarocinie. Mąż Szymon (nauczyciel historii, socjolog, inspektor oświaty i wychowania w Nidzicy), córka Magdalena.
Działalność
Pierwszą pracę podjęła w Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie, gdzie w okresie od 1 września 1963 r. do 31 sierpnia 1968 r. uczyła historii. Do marca 1970 r. była zatrudniona jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Nidzicy. Ze względów zdrowotnych podjęła decyzję o przejściu do Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Nidzicy. 16 marca 1970 r. została kierownikiem tej placówki. Z czasem została dyrektorem Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy. Funkcję tę pełniła do czasu odejścia na emeryturę 15 kwietnia 2000 r. Zapoczątkowała w nidzickich bibliotekach nowe formy pracy, które wykorzystywane były również na terenie województwa, m.in. spotkania z najaktywniejszymi czytelnikami, akcje „Czytają dziadkowie, rodzice, dzieci” – spotkania rodzin czytających, jarmarki kolekcjonerskie (realizowane wspólnie z Nidzickim Ośrodkiem Kultury), jarmarki książki, imprezy muzyczne. Jak twierdzi, pasję animatora kultury odziedziczyła po matce, Jadwidze z Jabłeckich Hryniewicz, która „organizowała wieczory głośnego czytania, zapraszała zespoły ludowe, była duszą organizacji kobiecych, zaistniała również jako członek rad nadzorczych banków”.[1] Była inicjatorem i organizatorem wielu imprez i uroczystości, w tym spotkań autorskich z pisarzami (m.in. Magdaleną Samozwaniec, Krystyną Nepomucką, Marią Zientarą-Malewską). W profesjonalny sposób zarządzała placówkami bibliotecznymi w mieście i gminie Nidzica: dbała o podnoszenie jakości merytorycznej, o warsztat bibliotek, utrzymanie na wysokim poziomie wyglądu estetycznego. Ważną częścią jej pracy była dbałość o rozwój zasobów bibliotecznych oraz poprawę warunków pracy czytelników. Podejmowała też starania o rozbudowanie sieci punktów bibliotecznych w regionie nidzickim. W latach 1999-2000 pełniła funkcje redaktora „Gazety Nidzickiej”, ukazującej się w gminach Nidzica, Janowiec Kościelny, Janowo i Kozłowo.
Udział w organizacjach
- Towarzystwo Ziemi Nidzickiej - prezes
- Państwowa Rada Odrodzenia Narodowego
- Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
- Rada Społeczno-Gospodarcza przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Olsztynie
Angażowała się w społeczne inicjatywy ważne dla środowiska lokalnego. W latach 1988-1989 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Narodowej Miasta i Gminy Nidzica. Działa w strukturach Polskiego Stronnictwa Ludowego. Włączyła się w pracę Komitetów Lokalnych powoływanych w celu opracowania „Programu Inicjatyw Lokalnych – PHARE” oraz „Strategii rozwoju miasta i gminy Nidzica”. Pracowała również jako wolontariuszka Szkoły Aktywizacji, powołanej w Nidzicy na wzór uniwersytetów ludowych w Danii.
Nagrody i odznaczenia
- Dyplom Ministra Kultury i Sztuki – za pracę zawodową i działalność społeczną
- Nagrodę Wojewody Województwa Olsztyńskiego
- Odznaczenie Zasłużony Działacz Kultury
- Odznaczenie Zasłużonym dla Warmii i Mazur
- Medal 40-lecia
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Wawrzyn (1989)
Ciekawostki
Poza czytaniem książek jej pasją są historia, taniec i teatr.
Przypisy
- ↑ Wiesława Borkowska-Nichthauser, Wywiad z Anną Bartosiak - byłą Dyrektor Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy, „Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski”, 2000, nr 1/2, s. 107-109. Także [dokument elektroniczny] www.wbp.olsztyn.pl
Bibliografia
- (plo): Złoty Wawrzyn dla twórcy Złoty Wawrzyn dla Biblioteki // „Tygodnik Kulturalny”. – 1989, nr 32, s. 16.
- Czapniewska, Maria: Najważniejsze: wiedza fachowa... rzetelność... uśmiech / Maria Czapniewska // „Bibliotekarz Olsztyński”. – 1988, nr 3, s. 17-20.