Dom Środowisk Twórczych w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image:dstolsztyn1.jpg|thumb|right|200px|Dom „pod maskami” przy ul. Mickiewicza 2 w Olsztynie.]] | + | [[Image:dstolsztyn1.jpg|thumb|right|200px|Dom „pod maskami” przy ul. Mickiewicza 2 w Olsztynie.<br>Źródło: ''Olsztyn. Kultura 1945-2005'', s. 351']] |
[[Image:dstolsztyn2.jpg|thumb|right|200px|Legitymacja członkowska DŚT z 1979 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] | [[Image:dstolsztyn2.jpg|thumb|right|200px|Legitymacja członkowska DŚT z 1979 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] | ||
[[Image:dstolsztyn3.jpg|thumb|right|200px|Zaproszenie dla [[Hieronim Skurpski |Hieronima Skurpskiego]] na obchody Dnia Działacza Kultury, DŚT, 1972 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] | [[Image:dstolsztyn3.jpg|thumb|right|200px|Zaproszenie dla [[Hieronim Skurpski |Hieronima Skurpskiego]] na obchody Dnia Działacza Kultury, DŚT, 1972 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] |
Wersja z 14:57, 7 kwi 2011
Instytucja artystyczno-kulturalna zrzeszająca przedstawicieli środowiska olsztyńskiego, działająca w Olsztynie od 1966 r.
Siedziba
Uroczyste otwarcie Domu Środowisk Twórczych w lokalu przy ul. Mickiewicza 2 (tzw. dom „pod maskami”) odbyło się 19 marca 1966 r. Budowa siedziby była inicjatywą władz wojewódzkich oraz działaczy społecznego Funduszu Budowy Kraju i Stolicy. Formalnie DŚT stanowił filię Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie. Dom Środowisk Twórczych został zamknięty w latach 90-tych. Kolejnym punktem spotkań olsztyńskich artystów stały się kawiarnia Teatralna, klub „U Artystów” przy ul. Kołłątaja oraz Klub Środowisk Twórczych przy ul. Nowowiejskiego. Obecnie w Olsztynie funkcję klubów artystycznych pełnią także niektóre kawiarnie i puby, jak np. Pub Bohema.
Historia
Dom Środowisk Twórczych powołany został jako kontynuacja idei Klubu Stowarzyszeń Twórczych w Olsztynie. W 1982 r. po generalnym remoncie pomieszczeń klubowych zmieniła się formuła jego działania. Z instytucji o charakterze domu kultury i miejsca spotkań towarzyskich przekształcono ją w placówkę realizującą specjalny program wspierania twórców, opracowany przez Stowarzyszenie Środowisk Twórczych.[1] W kolejnych latach, mimo szerokiej oferty programowej, następował spadek zainteresowania działalnością klubu.
Kierownicy
Funkcję kierowników i dyrektorów Klubu oraz Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie pełnili w kolejnych latach: Antoni Babicz, Mieczysław Szczepański, Józef Lewandowicz, Bogdan Rudak, Artur Nichthauser (od 1982 r.), Janusz Dąbrowski.
Działalność
W ramach działalności Domu Środowisk Twórczych organizowano:
- spotkania ze znanymi ludźmi
- koncerty muzyki i poezji oraz imprezy estradowe
- prezentacje zespołów amatorskich (kabaret „Luźna Grupa” z WSP w Olsztynie)
- imprezy oświatowe (m.in. spotkanie z Marią Trawińską - socjologiem)
- dyskusyjne spotkania teatralne (m.in. z Jerzym Adamskim, Henrykiem Bieniewskim, Eugenią Śnieżko-Szafnaglową)
- tzw. wtorki filmowe
- spotkania z komentatorami ciekawszych wydarzeń politycznych i sportowych
- współpracę z olsztyńskimi plastykami i aktorami
W latach 60-tych i 70-tych w Domu Środowisk Twórczych regularnie odbywały się obchody Dnia Działacza Kultury organizowane przez Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie oraz Dni Książki „Człowiek-Świat-Polityka” województwa olsztyńskiego. W latach 80-tych realizowano programy artystyczne w oparciu o formy konkursowe, kabaretowe, studio poetyckie, spotkania i prelekcje. Zapraszano na gościnne występy również artystów z Polski. Działania prowadzono według specjalnie opracowanego programu kulturalno-oświatowego, któremu przyświecało hasło „Warmia i Mazury piękne, gospodarne, kulturalne”. Poza działalnością skierowaną do środowisk twórczych zadaniem Domu Środowisk Twórczych miała być praca:
- środowiskowa – imprezy dla poszczególnych środowisk, np. konferencje prasowe, spotkania szkoleniowe z zakresu twórczości literackiej, dziennikarskiej i plastycznej
- międzyśrodowiskowa – zakładająca integrację środowisk twórczych i kulturalnych, np. spotkania literatów i dziennikarzy na temat reportażu lub felietonu, plastyków i architektów.
- społeczna – czytelnia publiczna, spotkania z przedstawicielami różnych zawodów, comiesięczne wykłady-przeglądy na temat wydarzeń międzynarodowych, gawędy przy kominku (spotkania z ludźmi popularnymi: podróżnikami, naukowcami, filmowcami); imprezy rozrywkowe dla dorosłych i dzieci, przeglądy zespołów estradowych
W latach 1975-1982 w Domu Środowisk Twórczych działała Galeria.
Członkowie
Klub oficjalnie zrzeszał ponad 500 osób, z czego około 300 stanowili reprezentanci środowisk artystycznych, kulturalnych i społecznych. Legitymowali się oni specjalną kartą klubowicza.
Przypisy
- ↑ Prezesem nowo powołanego stowarzyszenia została Anna Kochanowska.
Bibliografia
- (l.): Dziś uroczyste otwarcie Domu Środowisk Twórczych / (l.) // „Głos Olsztyński”. – 1966, nr 65, s. 10.
- Dąbrowski, Janusz: Może się obudzą / Janusz Dąbrowski ; rozm. Bogdan Miller // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 98, s. 6.
- Dom Środowiska Twórczych miejscem współpracy olsztyńskiej inteligencji // „Głos Olsztyński”. - 1966, nr 57, s. 5.