Grażyna Zambrzycka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | [[Image:zambrzycka_grazyna_portret_z_lustrem_w_tle.jpg|thumb|right|200px|Sopot, 2010.]] | ||
(1956 - ) – poetka z Olsztyna, obecnie mieszkająca w Kanadzie | (1956 - ) – poetka z Olsztyna, obecnie mieszkająca w Kanadzie | ||
Wersja z 15:50, 26 mar 2011
(1956 - ) – poetka z Olsztyna, obecnie mieszkająca w Kanadzie
Biografia
Urodziła się 24 maja 1956 r. w Olsztynie. Ukończyła Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Uczęszczała także na wykłady z filozofii Papieskiej Akademii Teologii w Krakowie. W 1981 r. wraz z mężem Andrzejem Brakonieckim, malarzem, wyjechała z Polski. Zamieszkała w Vancouver w Kanadzie, gdzie pracuje jako nauczycielka muzyki. Emigracja wpłynęła znacząco na jest późniejszą twórczość.
Twórczość
Zadebiutowała w 1987 r. w „Zeszytach Literackich”. Jest autorką tomów poetyckich:
- Wiersze i pieśni (1993)
- Opowiedzieć jeszcze raz (1995)
- Litery dla Safony i inne wiersze (2002)
- Karmelitanka. Wieniec (2003)
- Portret z lustrem w tle (2010)
Jej twórczość znalazła się w antologiach: Olsztyn w wierszach (2003), Przed i za. Antologia literacka (2007) – obie pod red. Zbigniewa Chojnowskiego oraz Inna literatura. Dwudziestolecie 1989-2009 (2010) i Antologii poezji polskiej na obczyźnie (2002). Wiersze publikowane były także w piśmie „Strumień” (Rocznik Twórczości Polskiej w Zachodniej Kanadzie) oraz na łamach „Zeszytów Literackich”, „Borussii”, „Toposu”. W jej twórczości stałym tematem jest ucieczka oraz poszukiwanie celu. Motywy czerpie zarówno z autobiografii jak i Biblii oraz filozofii. Emocje zawarte w jej poezji w szczególny sposób eksponowane są poprzez stylistykę wierszy, ich dostojeństwo, psalmiczną śpiewność. W tomie Opowiedzieć jeszcze raz wyraźnie kreuje krajobraz ziemi urodzenia – Warmii, zarówno ten geograficzny, jak i historyczny, duchowy. Poszukuje jednak tożsamości z tradycją europejską. Zambrzycka dzięki oryginalnej wyobraźni inspirowanej szeroko pojmowaną kulturą, tworzy artystyczny świat charakterystyczny dla siebie, oparty na barwnej mitologii.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich za lata 2007-2009, przyznawanej za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury polskiej. Grażyna Zambrzycka wyróżniona została za twórczość poetycką należącą do najciekawszych zjawisk literatury polskiej na kontynencie amerykańskim. „Jej oryginalna wyobraźnia czerpiąca z nieprzebranego rezerwuaru inspiracji, jakim jest kultura, w sensie artystycznym tworzy świat rozpoznawalny i własny. Będąc mistycznym opisem rzeczywistości, poezja ta jest jednocześnie intrygującym artystycznie dialogiem z nieprzeniknioną tajemnicą ludzkiej egzystencji. Unikając aktualnych mód, poetka tworzy prywatną mitologię, ukazuje sugestywny obraz widzialnego świata i fascynująco oddaje wrażliwe wnętrze podmiotu lirycznego.”[1]
Przypisy
- ↑ Komunikat o przyznaniu nagród Fundacji Turzańskich za lata 2007-2009, materiał na stronie http://www.turzanskifoundation.org/nagrody2010.php
Bibliografia
- Chojnowski, Zbigniew: Zmartwychwstały kraj mowy / Zbigniew Chojnowski. – Olsztyn : UWM, 2002. – S. 153-154.
- Kosiewicz, Wojciech: Pejzaż znad Pacyfiku / Wojciech Kosiewicz // „Gazeta Wyborcza”. - 2005, nr 134, dod. „Olsztyn”, s. 2.
Zobacz też
Artykuły na temat twórczości Grażyny Zambrzyckiej:
- Potent, Małgorzata: Rozbite lustra świadomości, materiał na stronie free.art.pl/akcent_pismo
- Skalska, Wanda: „Portret z lustrem w tle” Grażyny Zambrzyckiej, materiał na stronie www.latarnia-morska.eu
- Nagrody Fundacji Turzańskich za lata 2007-2009, materiał na stronie www.gazetagazeta.com