Mariusz Kuźbicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „thumb|right|250px| Źródło: Ze Zbiorów WBP w Olsztynie (1964- ) – malarz amator, złotnik; mieszkaniec Olsztyna ==Biografia== Drugie imię…”)
(Brak różnic)

Wersja z 13:01, 23 mar 2011

Źródło: Ze Zbiorów WBP w Olsztynie

(1964- ) – malarz amator, złotnik; mieszkaniec Olsztyna

Biografia

Drugie imię: Cezary.
Urodził się 5 lipca 1964 r. w Morągu. Od najmłodszych lat zdradzał zdolności plastyczne, maluje od 14 roku życia – zamiłowanie do malarstwa odziedziczył po ojcu, Adamie, złotniku i również malarzu amatorze. Podczas pełnienia służby wojskowej w marynarce wojennej m.in. prowadził pracownię plastyczną. Przez wiele lat pracował jako złotnik, m.in. w pracowni wyrobów ze srebra w Olsztynie, gdzie projektował wyroby stanowiące artystyczne połączenie bursztynu i kamieni półszlachetnych. Kuźbicki obecnie mieszka w Olsztynie.
Jego twórczość charakteryzuje wielka ekspresja w wyrazie, tematyce oraz kolorystyce.

Wystawy

Swoje obrazy wielokrotnie wystawiał na wystawach malarskich w Morągu i Olsztynie.

  • 2000 r. – udział w pierwszej wystawie zbiorowej w Centrum Handlowym „Amadeusz” w Morągu
  • 2007 r. - pierwsza indywidualna wystawa w galerii morąskiego ratusza
  • 2011 r. – obraz „Exstazion” – Galeria Jednego Obrazu – Miejska Biblioteka Publiczna w Lipnie (woj. pomorskie)

Bibliografia

  1. Dzich, Aneta: Wielkie dzieła jeszcze raz namalowane : wystawa prac Mariusza Kuźbickiego / Aneta Dzich // „Gazeta Olsztyńska”. - 2007, nr 127, s. 32.
  2. Dzich, Aneta: Wystawa malarstwa i rysunku Mariusz Kuźbickiego, koncert japońskiej pianistki z rosyjskim tenorem / Aneta Dzich // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2007, nr 138, dod. „Gazeta Morąska”, nr 24, s. 2.
  3. Kuźbicki, Mariusz: W poszukiwaniu szczęścia trzeba naprawić duszę : rozmowa z Mariuszem Kuźbickim, malarzem z Olsztyna pochodzącym z Morąga / rozm. Aneta Dzich // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2007, nr 209, dod. „Gazeta Morąska”, nr 35 [właśc. 36], s. 9.