Wanda Bajerówna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 30: | Linia 30: | ||
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983. | #Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983. | ||
| + | [[Category:Aktorzy i reżyserzy|Bajerówna,Wanda]] | ||
| + | [[Category:Teatr|Bajerówna,Wanda]] | ||
[[Category:Olsztyn|Bajerówna,Wanda]] | [[Category:Olsztyn|Bajerówna,Wanda]] | ||
| − | |||
| − | |||
[[Category:1945-1960|Bajerówna,Wanda]] | [[Category:1945-1960|Bajerówna,Wanda]] | ||
[[Category:1961-1970|Bajerówna,Wanda]] | [[Category:1961-1970|Bajerówna,Wanda]] | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
[[Category:1991-2000|Bajerówna,Wanda]] | [[Category:1991-2000|Bajerówna,Wanda]] | ||
[[Category:2001-2010|Bajerówna,Wanda]] | [[Category:2001-2010|Bajerówna,Wanda]] | ||
| + | [[Category:2011-2020|Bajerówna,Wanda]] | ||
Wersja z 10:44, 11 lut 2011
Biografia
Urodziła się 30 listopada 1923 roku. Żołnierz I Dywizji Ludowego Wojska Polskiego im. T. Kościuszki, telefonistka w batalionie kobiecym. Wiosną 1944 roku przeniesiona rozkazem do teatru frontowego, zainteresowała się aktorstwem. Występowała w grupie satyryczno-estradowej. Po wojnie pracowała w teatrach:
- 1944-1945 - Teatr Wojska Polskiego w Lublinie
- 1945-1946 - Teatr Kukiełkowy Centrali Robotniczej Domu Kultury w Łodzi
- 1946-1947 - Teatr Lalki i Aktora we Wrocławiu
- 1947-1949 - Teatr Młodego Widza we Wrocławiu
- 1949-1954 - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
- 1954-1962 - Teatr Polski w Bielsku-Białej
- od 1962 - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, gdzie występowała do przejścia na emeryturę.
Działalność
Wystąpiła w ponad 100 sztukach teatralnych, szczególnie wspominała rolę Anny w Grzechu Stefana Żeromskiego oraz Maszeńkę, rolę tytułową w sztuce Aleksandra Afinogenowa (premiera 4 luty 1950 w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie). W swoim dorobku ma też role kreowane kilkakrotnie np. Doryny w Świętoszku Moliera. Ostatnią rolą teatralną była Hrabina Beaulac w sztuce Rabenthal albo jak przyrządzić rybę fugu (1995). Wystąpiła w dwóch filmach fabularnych Pierścień księżnej Anny w reż. Marii Kaniewskiej (1970) oraz Czwartki ubogich w reż. Sylwestra Szyszki (1981). Występowała w słuchowiskach radiowych realizowanych przez Rozgłośnię Polskiego Radia w Olsztynie. W słuchowisku Romana Koguckiego Kopernik i Retyk w reż. Kazimierza Biniasia wystąpiła w dziesięciu rolach.
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
- 1961 - Nagroda artystyczna miasta Bielsko-Biała
- 1966 - Zasłużony dla Warmii i Mazur
- 1989 - Nagroda im. Karola Małłka przyznana przez redakcję „Warmii i Mazur”
- 1996 – laureatka Teatralnej Kreacji Roku w kategorii drugoplanowa rola kobieca w V Plebiscycie Czytelników „Gazety Olsztyńskiej”
- 1998 – Nagroda wojewody olsztyńskiego
Bibliografia
- Ogrodziński, Wojciech: Olsztyńskie radio /Wojciech Ogrodziński // W : Olsztyn 1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 632-693.
- Segiet, Janusz : Portretów olsztyńskich ciąg dalszy / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006.
- Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
