Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Pojezierze. Oddział Elbląg: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
*wieloraka edukacja młodych autorów | *wieloraka edukacja młodych autorów | ||
*organizacja spotkań z pisarzami, publicystami | *organizacja spotkań z pisarzami, publicystami | ||
− | *realizacja imprez kulturalnych – np. cykli odczytowych, (literaturoznawstwo, historia, archeologia), spotkań z pisarzami ([[Lech Bądkowski]], [[Stanisław Dąbrowski]], [[Władysław Gębik]], [[Henryk | + | *realizacja imprez kulturalnych – np. cykli odczytowych, (literaturoznawstwo, historia, archeologia), spotkań z pisarzami ([[Lech Bądkowski]], [[Stanisław Dąbrowski]], [[Władysław Gębik]], [[Henryk Panas]], [[Stefan Połom]]). |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 15:14, 29 gru 2010
Organizacja kulturalna o charakterze merytorycznym, aktywna artystycznie w Elblągu w l. 1963-1968.
Spis treści
Historia
Stowarzyszenie powstało w 1963 r. w Elblągu, w oparciu o bazę lokalową Elbląskiego Domu Kultury, jako miejscowy oddział olsztyńskiego Stowarzyszenia. Założycielem i prezesem elbląskiego oddziału był Jan Jerzy Kolendo, dziennikarz i działacz społeczny. Inicjatywa powstania Stowarzyszenia zakładała jego istotne role: kierowanie, formowanie i opieka nad kształtującym się ciągle jeszcze w l. 60-tych XX w. elbląskim środowiskiem literackim. Stowarzyszenie więc miało być – i stopniowo stało się – promotorem debiutujących pisarzy we wchodzeniu na łamy regionalnych czasopism: dzięki temu w 1964 r. takie pisma jak „Warmia i Mazury” oraz „Litery” publikowały debiuty poetyckie elblążan (Jan Jerzy Sokołowski, Bohdan Wrocławski, Stanisław Mack) – wraz z artykułami wprowadzającymi Kolendy. Największa aktywność „Pojezierza” miała miejsce w l. 1965-1966, w szczytowej fazie działalności – kiedy to „nadawali odpowiednią wagę elbląskiemu ruchowi literackiemu”[1]. Zaczęto organizować np. spotkania z oddziałami literackimi w Bydgoszczy, Szczecinie i Poznaniu, w tym czasie też informacje nt. działalności Stowarzyszenia zaczęły regularnie pojawia się na łamach środowiskowej prasy, głównie „Dziennika Bałtyckiego” (przynajmniej 2 razy w miesiącu publikował zapowiedzi imprez literackich „Pojezierza” oraz meldunki z przedsięwzięć już zrealizowanych). Funkcję rzecznika prasowego klubu sprawował wówczas Zdzisław Pilecki. „(…) oddział elbląski uznawany był wtedy za najlepszy – i ze względu na profil działalności, na rozmach, oraz konsekwencje” [2]. Stowarzyszenie zostało rozwiązane w 1968 r.
Działalność
- kontakty z ustalonymi już, dojrzałymi regionalnymi środowiskami literackimi
- wieloraka edukacja młodych autorów
- organizacja spotkań z pisarzami, publicystami
- realizacja imprez kulturalnych – np. cykli odczytowych, (literaturoznawstwo, historia, archeologia), spotkań z pisarzami (Lech Bądkowski, Stanisław Dąbrowski, Władysław Gębik, Henryk Panas, Stefan Połom).
Bibliografia
- O dziejach środowiska literackiego : zanim wyroiły się kluby i grupy, 1945-1962 // W: Tomczyk, Ryszard: Elbląg literacki : rzecz o kształtowaniu się środowiska literackiego w Elblągu w l. 1945-1995 / Ryszard Tomczyk, Janusz Ryszkowski. – Elbląg: Stowarzyszenie Elbląski Klub Autorów, 2000. – S. 20-21.
Przypisy
- ↑ Wg O dziejach środowiska literackiego. Zanim wyroiły się kluby i grupy, 1945-1962 // w: Elbląg literacki. Rzecz o kształtowaniu się środowiska literackiego w Elblągu w l. 1945-1995, Ryszard Tomczyk, Janusz Ryszkowski, Elbląg, 2000., s. 19-20
- ↑ Sprawozdanie z trzech lat działalności. „Dziennik Bałtycki”. - 1965, nr 282.