Jęk Dąbrówna

Okładka ostatniego numeru pisma
Źródło: Zbiory WBP w Olsztynie

Czasopismo wydawane w latach 1996-1999 w Dąbrównie.

Informacje ogólne

Wydawca: Oficyna Wydawnicza „Retman” w Dąbrównie.
Założyciele pisma: Waldemar Mierzwa, Jacek Banasiak.
Od numeru jedenastego w zespole redakcyjnym pracowali: Jacek Banasiak, Andrzej Bober, Waldemar Mierzwa (red. naczelny), Małgorzata Wieczorek-Kwaśny (od numeru 26). Stałymi współpracownikami pisma byli: Małgorzata Mierzwa, Zbigniew Podolak. Za redakcję techniczną odpowiadał (od numeru 11 do 35) Tomasz Podolak, opracowaniem graficznym zajmowali się Krzysztof Buda i Małgorzata Wieczorek-Kwaśny.
W latach 1996-1999 ukazało się 35 numerów pisma. Po wyborze Waldemara Mierzwy na wójta w 1999 r. funkcję redaktora naczelnego objął Jacek Banasiak – pod jego kierownictwem ukazał się tylko jeden, ostatni numer „Jęku Dąbrówna”.
W 1995 r. „Jęk Dąbrówna” otrzymał Nagrodę „Super Expressu” za publicystykę i zaangażowanie w sprawy gminy w IV Konkursie „O Ryzę Papieru”.

Problematyka

Pismo otrzymało podtytuł: (tytuł tymczasowy, dopóki o sprawach Dąbrówna nie będzie można mówić normalnym głosem). Twórcy zakładali, że „Jęk Dąbrówna” będzie areną „wymiany poglądów, miejscem sporów w sprawach dla nas wszystkich istotnych” i zapowiadali: „Będziemy jednak walczyć. Z głupotą i bezmyślnością, z marazmem i poczuciem bezsilności”. Pismo poruszało tematykę społeczną, mówiło o ważnych wydarzeniach lokalnych, przedstawiało mieszkańców gminy. Publikowano w nim również teksty dotyczące działalności samorządu – uwagi krytyczne, wywiady z samorządowcami, listy czytelników.

Bibliografia

1. Prusiński, Tadeusz: Mąciciele znad Wielkiej Dąbrowy : „Jęk Dąbrówna” ma rok / Tadeusz Prusiński. – Il. // „Dziennik Pojezierza”. – 1997, nr 76, s. 3.
2. (w): „Jęk” nie ząb – usunąć się nie da : piórem reporterów prasy lokalnej / (w) // „Dziennik Pojezierza”. – 1996, nr 178, s. 4.

Zobacz też

Strona internetowa „Jęku”