Jęk Dąbrówna
Czasopismo wydawane w latach 1996-1999 w Dąbrównie.
Spis treści
Redakcja
Wydawca: Oficyna Wydawnicza „Retman” w Dąbrównie
W zespole redakcyjnym pracowali: Jacek Banasiak, Andrzej Bober, Waldemar Mierzwa (red. naczelny), Małgorzata Wieczorek-Kwaśny (od numeru 26). Za redakcję techniczną odpowiadał (od numeru 11 do 35) Tomasz Podolak, opracowaniem graficznym zajmowali się Krzysztof Buda i Małgorzata Wieczorek-Kwaśny.
Stałymi współpracownikami pisma byli: Małgorzata Mierzwa, Zbigniew Podolak.
Historia
Założycielami pisma byli: Waldemar Mierzwa, Jacek Banasiak. W latach 1996-1999 ukazało się 35 numerów. Po wyborze Waldemara Mierzwy na wójta w 1999 r. funkcję redaktora naczelnego objął Jacek Banasiak – pod jego kierownictwem ukazał się tylko jeden, ostatni numer „Jęku Dąbrówna”.
W 1995 r. „Jęk Dąbrówna” otrzymał Nagrodę „Super Expressu” za publicystykę i zaangażowanie w sprawy gminy w IV Konkursie „O Ryzę Papieru”.
Tematyka
Pismo otrzymało podtytuł: (tytuł tymczasowy, dopóki o sprawach Dąbrówna nie będzie można mówić normalnym głosem). Twórcy zakładali, że „Jęk Dąbrówna” będzie areną „wymiany poglądów, miejscem sporów w sprawach dla nas wszystkich istotnych” i zapowiadali: „Będziemy jednak walczyć. Z głupotą i bezmyślnością, z marazmem i poczuciem bezsilności”[1]. Pismo poruszało tematykę społeczną, mówiło o ważnych wydarzeniach lokalnych, przedstawiało mieszkańców gminy. Publikowano w nim również teksty dotyczące działalności samorządu – uwagi krytyczne, wywiady z samorządowcami, listy czytelników.
Bibliografia
- Prusiński, Tadeusz: Mąciciele znad Wielkiej Dąbrowy : „Jęk Dąbrówna” ma rok / Tadeusz Prusiński. – Il. // „Dziennik Pojezierza”. – 1997, nr 76, s. 3.
- (w): „Jęk” nie ząb – usunąć się nie da : piórem reporterów prasy lokalnej / (w) // „Dziennik Pojezierza”. – 1996, nr 178, s. 4.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Cyt. za: Od Redakcji, „Jęk Dąbrówna”, nr 1 (1996), s. 1.
