Tadeusz Willan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Image:ACieslak74.jpg|thumb|right|200px|Tadeusz Willan z [[Andrzej Cieślak|Andrzejem Cieślakiem]], 19 września 2014 r. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | [[Image:ACieslak74.jpg|thumb|right|200px|Tadeusz Willan z [[Andrzej Cieślak|Andrzejem Cieślakiem]], 19 września 2014 r. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
[[image:willan81.jpg|thumb|right|200px|Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn-Białystok, 1981.<br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | [[image:willan81.jpg|thumb|right|200px|Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn-Białystok, 1981.<br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| − | |||
[[image:willanac2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | [[image:willanac2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
Wersja z 12:52, 6 gru 2017
(1932- ) - dziennikarz, prozaik i tłumacz
Spis treści
Biografia
Urodził się 15 października 1932 r. w Krutyni koło Mrągowa w rodzinie Pawła i Charlotty z Niklów. Ukończył Liceum Pedagogiczne w Mrągowie. W latach 60-tych i na początku lat 70-tych ukończył Studium Językoznawstwa i Filologii Esperanckiej, Centralne Zaoczne Studium Nowego Prawa Cywilnego, Rodzinnego i Opiekuńczego, Centralną Szkołę Partyjną przy KC PZPR w Warszawie. Jednocześnie uczestniczył w rozlicznych kolegiach społecznych i dziennikarskich. W 1976 r. ukończył Instytut Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Działalność
Już po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w wielu zawodach i redakcjach pism. Pracował w Wydziale Propagandy Zarządu Wojewódzkiego ZMP w Olsztynie, jednocześnie współpracując z redakcją „Sztandaru Młodych”. Odbywając służbę wojskową w latach 1952-1954 pracował w redakcjach: „Na Straży Wolności” w Krakowie oraz „Za Polskę Ludową” w Warszawie. Potem podjął pracę jako publicysta w „Głosie Olsztyńskim”, następnie zaś w „Gazecie Olsztyńskiej”. Od 1977 r. był redaktorem naczelnym pisma „Warmia i Mazury”.[1] Pełnił wiele funkcji: przewodniczącego Kolegium Rzeczników Dziennikarskich SD PRL, sekretarza Zarządu Wojewódzkiego SAP. Od 1985 r. działał w Stowarzyszeniu „Wisła-Odra” (jako członek prezydium Zarządu Głównego i przewodniczący Zarządu Wojewódzkiego w Olsztynie). Uczestniczył również w pracach Komisji Rodła i Komisji Propagandy. Od 1990 roku pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Mazurskiego w Krutyni, jednocześnie jest redaktorem naczelnym biuletynu „Masurische Storchenpost” (Mazurska Poczta Bociania).[2] Od 2000 r. pełni funkcję przewodniczącego olsztyńskiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. Rokrocznie organizuje Mazurskie Spotkania Letnie.
Twórczość
Debiutował tomem reportaży Nienawiść i pajda chleba (1968). Tematów do swoich książek szukał w przeszłości Warmii i Mazur, a szczególnie w czasie drugiej wojny światowej. Pisał głównie o problemach cywilnej ludności miejscowej: Warmiaków i Mazurów. Reportaże Willana są określane jako zwięzłe i konkretne, ale też pełne osobistego, choć niezbyt manifestowanego zaangażowania i pasji społeczno-politycznej.[3] Na łamach prasy aktywnie uczestniczy w dyskusjach na temat zmian w kulturze regionu Warmii i Mazur.
Tadeusz Willan dotychczas opublikował:
- Giżycko. Z dziejów miasta i powiatu (1966) - razem z Andrzejem Wakarem
- Nienawiść i pajda chleba (1968)
- Skrzydlaty czołgista (1970)
- Droga przez morze (1979)
- ...by światło, które jest w tobie nie stało się ciemnością (1981)
Jest też autorem legend i baśni regionalnych, m.in. Krzyżacki miecz w zbiorze Nowy kiermasz bajek (1976)
Przekłady
Do jego przekładów z języka niemieckiego należą liczne opowiadania, w tym niemieckiego dramaturga i prozaika Hermanna Sudermanna Jons i Erdme i inne opowieści (1976)
Prace redakcyjne i edytorskie
W latach 1977-1989 pełnił funkcję redaktora naczelnego Dwutygodnika Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa-Książka-Ruch” „Warmia i Mazury”. Opracował także baśnie ludowe Warmii i Mazur, z których kilka zamieszczono w Nowym kiermaszu bajek.
Nagrody i odznaczenia
Za swoją działalność dziennikarską i literacką był wielokrotnie wyróżniany:
- Ogólnopolska Nagroda im. J. Bruna (1955)
- Nagroda wojewódzka (1958)
- I nagrodę Zarządu Głównego LOP za publikacje na temat ochrony przyrody (1966)
- Nagroda w konkursie Wydawnictwa „Pojezierze” za powieść: ...by światło, które jest w tobie nie stało się ciemnością (1981)
- Wyróżnienie w konkursie na wspomnienia dziennikarzy (1986)[4]
- Nagroda wojewódzka im. H. Panasa (1987) za całokształt pracy dziennikarskiej
Wyróżniony został także odznaczeniami państwowymi, z Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski włącznie i honorowymi: „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” oraz Medalem Rodła.
Przypisy
- ↑ Willan Tadeusz, Chleb nie z jednego pieca, „Gazeta Olsztyńska” 1986, nr 267, s. 1, 4.
- ↑ Geschichten aus der „Storchenpost”. Zeitung der „Masurischen Gesellschaft”, „Masurische Storchenpost” 1991, nr 1, s. 34.
- ↑ Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988, pod red. Jana Chłosty, Olsztyn, Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991, s. 106-107.
- ↑ (el), Plon konkursu na wspomnienia dziennikarzy, „Gazeta Olsztyńska”, 1986, nr 69, s. 4.
Bibliografia
- Co wydają nad czym pracują. U olsztyńskich pisarzy / rozm. przepr. Tadeusz Matulewicz // „Dziennik Pojezierza”. – 1987, nr 216, s. 11.
- Dzitko, Bohdan: Maj nagrodami obfity. Kronika kulturalna / Bohdan Dzitko // „Warmia i Mazury”. – 1987, nr 13, s. 13.
- Willan, Tadeusz: Siła i niemoc dziennikarskiego słowa / Tadeusz Willan // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 18, s. 16 ; nr 19, s. 15 ; nr 20, s. 16.
- Willan, Tadeusz: Godziny mego czasu / Tadeusz Willan // „Warmia i Mazury”. – [cykl: 1988, nr 16-24 ; 1989, nr 1, 3-4, 6-7], s. 5.
- Willan, Tadeusz: Zabobonni Mazurzy / Tadeusz Willan // „Masurische Storchenpost”. - 1992, März, Sonderheft, [nr] 7 [zeszyt specjalny], s. 40-42.
