Halina Kurowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 2: Linia 2:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodziła się 22 września 1932 r. w Gdyni. W 1952 roku zamieszkała w Olsztynie. Przygotowała do druku [[Bajki Warmii i Mazur]]pod red. H. Koniecznej i W. Pomianowskiej, wydane w 1956 roku przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe. W latach 1963-1969 była sekretarzem redakcji „[[Warmia i Mazury]]”, następnie  drugim sekretarzem redakcji w „[[Panorama Północy|Panoramie Północy]]” (1969-1972) oraz białostockich „Kontrastach” (1972-1981).  W czasie stanu wojennego wyrzucona z „Kontrastów” znalazła zatrudnienie w „[[Posłaniec Warmiński|Posłańcu Warmińskim]]”.  M.in. redagowała wkładkę pod tytułem „Mały Posłaniec”.
+
Urodziła się 22 września 1932 r. w Gdyni. W 1952 roku zamieszkała w Olsztynie. Przygotowała do druku ''[[Bajki Warmii i Mazur]]'' pod red. H. Koniecznej i W. Pomianowskiej, wydane w 1956 roku przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe. W latach 1963-1969 była sekretarzem redakcji „[[Warmia i Mazury]]”, następnie  drugim sekretarzem redakcji w „[[Panorama Północy|Panoramie Północy]]” (1969-1972) oraz białostockich „Kontrastach” (1972-1981).  W czasie stanu wojennego wyrzucona z „Kontrastów” znalazła zatrudnienie w „[[Posłaniec Warmiński|Posłańcu Warmińskim]]”.  M.in. redagowała wkładkę pod tytułem „Mały Posłaniec”.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Debiutowała w 1958 roku opowiadaniem „Największa miłość” w „[[Głos Olsztyński|Głosie Olsztyńskim]]”. W 1958 roku otrzymała wyróżnienie w konkursie tygodnika „Po Prostu” i Polskiej Akademii Nauk za pamiętnik młodej inteligentki. Jej opowiadania tłumaczone były na język czeski. Publikowała w czasopiśmie „[[Warmia i Mazury]]”. Wspólnie z mężem, [[Bohdan Kurowski|Bohdanem Kurowskim]] jest autorką bajki scenicznej „Wędrowni komedianci” opartej na motywach twórczości braci Grimm. Realizacja  w Teatrze Dramatycznym im. A. Mickiewicza w Częstochowie (1980).  
+
Debiutowała w 1958 roku opowiadaniem ''Największa miłość'' w „[[Głos Olsztyński|Głosie Olsztyńskim]]”. W 1958 roku otrzymała wyróżnienie w konkursie tygodnika „Po Prostu” i Polskiej Akademii Nauk za pamiętnik młodej inteligentki. Jej opowiadania tłumaczone były na język czeski. Publikowała w czasopiśmie „[[Warmia i Mazury]]”. Wspólnie z mężem, [[Bohdan Kurowski|Bohdanem Kurowskim]] jest autorką bajki scenicznej ''Wędrowni komedianci'' opartej na motywach twórczości braci Grimm. Realizacja  w Teatrze Dramatycznym im. A. Mickiewicza w Częstochowie (1980).  
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==

Wersja z 13:36, 11 sie 2010

(1932- ) - dziennikarka, autorka opowiadań

Biografia

Urodziła się 22 września 1932 r. w Gdyni. W 1952 roku zamieszkała w Olsztynie. Przygotowała do druku Bajki Warmii i Mazur pod red. H. Koniecznej i W. Pomianowskiej, wydane w 1956 roku przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe. W latach 1963-1969 była sekretarzem redakcji „Warmia i Mazury”, następnie drugim sekretarzem redakcji w „Panoramie Północy” (1969-1972) oraz białostockich „Kontrastach” (1972-1981). W czasie stanu wojennego wyrzucona z „Kontrastów” znalazła zatrudnienie w „Posłańcu Warmińskim”. M.in. redagowała wkładkę pod tytułem „Mały Posłaniec”.

Twórczość

Debiutowała w 1958 roku opowiadaniem Największa miłość w „Głosie Olsztyńskim”. W 1958 roku otrzymała wyróżnienie w konkursie tygodnika „Po Prostu” i Polskiej Akademii Nauk za pamiętnik młodej inteligentki. Jej opowiadania tłumaczone były na język czeski. Publikowała w czasopiśmie „Warmia i Mazury”. Wspólnie z mężem, Bohdanem Kurowskim jest autorką bajki scenicznej Wędrowni komedianci opartej na motywach twórczości braci Grimm. Realizacja w Teatrze Dramatycznym im. A. Mickiewicza w Częstochowie (1980).

Bibliografia

  1. Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 : praca zbiorowa / pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. W. Kętrzyńskiego, 1991. – Bibliogr. – S. 42-43.
  2. Rojek Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur : przewodnik eseistyczny / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 71-72.
  3. Segiet, Janusz: Portretów olsztyńskich ciąg dalszy / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006. – S.65-67.