Klub Garnizonowy w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Image:KlubG.jpg|thumb|right|300px|Źródło: ''Klub Garnizonowy w Olsztynie : [informator]'' //W: Zbiory dokumentów życia społecznego w Olsztynie; nr akc. 200/05/11.]]
 
Główny wojskowy ośrodek kultury Olsztyna, funkcjonujący w mieście od l. 50-tych XX w. Obecnie (2011 r.) nieczynny.
 
Główny wojskowy ośrodek kultury Olsztyna, funkcjonujący w mieście od l. 50-tych XX w. Obecnie (2011 r.) nieczynny.
 
==Adres==
 
==Adres==
Linia 5: Linia 6:
 
==Cele==
 
==Cele==
 
Instytucja jako wojskowy ośrodek kultury organizowała, koordynowała oraz upowszechniała działalność kulturalną, oświatową i rozrywkową w środowisku wojskowym w garnizonie Olsztyn.  
 
Instytucja jako wojskowy ośrodek kultury organizowała, koordynowała oraz upowszechniała działalność kulturalną, oświatową i rozrywkową w środowisku wojskowym w garnizonie Olsztyn.  
 +
[[Image:Klubg2.jpg|thumb|right|300px|Źródło: ''Klub Garnizonowy w Olsztynie : [informator]'' //W: Zbiory dokumentów życia społecznego w Olsztynie; nr akc. 200/05/11.]]
 
==Historia==
 
==Historia==
 
Opisywany klub został powołany na początku lat 50-tych XX w. W pierwszych latach istnienia nosiła ona nazwę [[Garnizonowy Klub Oficerski „Wiarus” w Olsztynie|Garnizonowy Klub Oficerski „Wiarus”]] i mieściła się w budynku przy ulicy 1-go Maja/róg ulicy Partyzantów (obecnie – 2011 r. – siedziba [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie|Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej]]). Stosunkowo szybko jednak – najprawdopodobniej w 1952 r. – Klub zmienił siedzibę, lecz jeszcze do około 1973 r. nosił nazwę Garnizonowy Klub Oficerski. Nową siedzibą Klubu stała się zabytkowa poniemiecka piętrowa willa, zwana „Casablanką” <ref>Przydomek ten powstał spontanicznie i prawdopodobnie dość przypadkowo, stanowiąc jednak oryginalną nazwę własną i stopniowo wypierając w świadomości olsztynian oficjalną nazwę Klubu. „Casablanka” to nawiązanie do słynnego zwłaszcza na początku lat 60-tych XX w. portowego miasta w Maroku, a jednocześnie do kultowego filmu z 1943 r. pt. ''Casablanka''.</ref>, w pobliżu olsztyńskiego [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie|zamku]]. Po II wojnie światowej budynek (do wybuchu wojny własność Ernsta Haricha) został przejęty przez wojsko. W willi mieściła się również [[[[Biblioteka Klubu Garnizonowego w Olsztynie
 
Opisywany klub został powołany na początku lat 50-tych XX w. W pierwszych latach istnienia nosiła ona nazwę [[Garnizonowy Klub Oficerski „Wiarus” w Olsztynie|Garnizonowy Klub Oficerski „Wiarus”]] i mieściła się w budynku przy ulicy 1-go Maja/róg ulicy Partyzantów (obecnie – 2011 r. – siedziba [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie|Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej]]). Stosunkowo szybko jednak – najprawdopodobniej w 1952 r. – Klub zmienił siedzibę, lecz jeszcze do około 1973 r. nosił nazwę Garnizonowy Klub Oficerski. Nową siedzibą Klubu stała się zabytkowa poniemiecka piętrowa willa, zwana „Casablanką” <ref>Przydomek ten powstał spontanicznie i prawdopodobnie dość przypadkowo, stanowiąc jednak oryginalną nazwę własną i stopniowo wypierając w świadomości olsztynian oficjalną nazwę Klubu. „Casablanka” to nawiązanie do słynnego zwłaszcza na początku lat 60-tych XX w. portowego miasta w Maroku, a jednocześnie do kultowego filmu z 1943 r. pt. ''Casablanka''.</ref>, w pobliżu olsztyńskiego [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie|zamku]]. Po II wojnie światowej budynek (do wybuchu wojny własność Ernsta Haricha) został przejęty przez wojsko. W willi mieściła się również [[[[Biblioteka Klubu Garnizonowego w Olsztynie

Wersja z 14:00, 30 maj 2011

Źródło: Klub Garnizonowy w Olsztynie : [informator] //W: Zbiory dokumentów życia społecznego w Olsztynie; nr akc. 200/05/11.

Główny wojskowy ośrodek kultury Olsztyna, funkcjonujący w mieście od l. 50-tych XX w. Obecnie (2011 r.) nieczynny.

Adres

ul. Saperska 1
10-903 Olsztyn

Cele

Instytucja jako wojskowy ośrodek kultury organizowała, koordynowała oraz upowszechniała działalność kulturalną, oświatową i rozrywkową w środowisku wojskowym w garnizonie Olsztyn.

Źródło: Klub Garnizonowy w Olsztynie : [informator] //W: Zbiory dokumentów życia społecznego w Olsztynie; nr akc. 200/05/11.

Historia

Opisywany klub został powołany na początku lat 50-tych XX w. W pierwszych latach istnienia nosiła ona nazwę Garnizonowy Klub Oficerski „Wiarus” i mieściła się w budynku przy ulicy 1-go Maja/róg ulicy Partyzantów (obecnie – 2011 r. – siedziba Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej). Stosunkowo szybko jednak – najprawdopodobniej w 1952 r. – Klub zmienił siedzibę, lecz jeszcze do około 1973 r. nosił nazwę Garnizonowy Klub Oficerski. Nową siedzibą Klubu stała się zabytkowa poniemiecka piętrowa willa, zwana „Casablanką” [1], w pobliżu olsztyńskiego zamku. Po II wojnie światowej budynek (do wybuchu wojny własność Ernsta Haricha) został przejęty przez wojsko. W willi mieściła się również [[[[Biblioteka Klubu Garnizonowego w Olsztynie |Biblioteka Wojskowa]]. Zmiana siedziby związana z powiększeniem bazy lokalowej umożliwiła rozwinięcie działalności programowej i nawiązania współpracy ze środowiskiem kulturalnym miasta – w tym z wybitnymi postaciami olsztyńskiego środowiska artystycznego. 1 stycznia 2003 r. siedzibę Klubu przeniesiono do koszar przy ul. Saperskiej (Komenda 11 Rejonowej Bazy Materiałowej).
Brak danych nt. szczegółów związanych z likwidacją instytucji.

Działalność

W klubie działali pracownicy merytoryczni o odpowiednich kwalifikacjach: instruktorzy, bibliotekarze, plastyk, muzyk i kinooperator. Klub współpracował także z innymi placówkami upowszechniania kultury na terenie miasta Olsztyna: z Regionalnym Ośrodkiem Kultury, Miejskim Ośrodkiem Kultury, Muzeum Warmii i Mazur oraz innymi instytucjami kulturalnymi.
Klub prowadził przede wszystkim działalność rekreacyjną i rozrywkową, organizując bale i wieczorki taneczne, zimowiska i obozy czy warsztaty artystyczne w czasie ferii i wakacji dla dzieci kadry i pracowników wojska. Instytucja organizowała m.in.:

  • kursy języka angielskiego dla dzieci i dorosłych na 6 poziomach kształcenia
  • koło plastyczne
  • zajęcia z nauki gry na pianinie
  • zajęcia rzeźbiarskie

W strukturze Klubu znajdowały się takie podzespoły, jak:

W siedzibie klubu spotykały się również inne olsztyńskie organizacje kulturalne i rozrywkowe, np.:

W celach marketingowych Klub wysyłał do regionalnych jednostek wojskowych informator o planowanych imprezach kulturalnych, oświatowych lub rozrywkowych, zaś w przypadku tych ważniejszych – zaproszenia lub plakaty.
Klub udzielał także pomocy jednostkom i instytucjom wojskowym zwłaszcza w zakresie doradztwa i wykonawstwa prac plastycznych (projektowanie, wykonywanie plansz) oraz filmowanie w technice video imprez okolicznościowych. Instytucja współpracowała i udzielała pomocy środowiskom kombatanckim: Stowarzyszeniu „Rodzina Katyńska”, byłym żołnierzom AK z Ziemi Wileńskiej i Nowogrodzkiej, inwalidom wojennym i wojskowym, a także oficerom rezerwy i rodzinom wojskowym, i innym organizacjom społecznym działającym na rzecz obronności.

Biblioteka

Biblioteka ukierunkowana głównie na upowszechnianie książki i czytelnictwa wśród kadry zawodowej i jej rodzin oraz żołnierzy służby zasadniczej. Jednakże ze zbiorów biblioteki korzystały także osoby cywilne – przeważnie studenci i młodzież. Księgozbiór liczył ponad 40 tys. woluminów. Ważnym elementem pracy biblioteki była jej działalność wystawiennicza. W pomieszczeniach biblioteki organizowano prezentacje literatury, fotografii i prac malarskich artystów amatorów olsztyńskiego środowiska plastycznego. We współpracy ze środowiskiem kombatanckim realizowano również wystawy, dokumentujące przeszłość miasta i regionu.

Bibliografia

  1. Klub Garnizonowy w Olsztynie : [informator] //W: Zbiory dokumentów życia społecznego w Olsztynie; nr akc. 200/05/11.

Przypisy

  1. Przydomek ten powstał spontanicznie i prawdopodobnie dość przypadkowo, stanowiąc jednak oryginalną nazwę własną i stopniowo wypierając w świadomości olsztynian oficjalną nazwę Klubu. „Casablanka” to nawiązanie do słynnego zwłaszcza na początku lat 60-tych XX w. portowego miasta w Maroku, a jednocześnie do kultowego filmu z 1943 r. pt. Casablanka.