Marian Bogusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 27: Linia 27:
 
*''Autorska Galeria „Za” żegna swego mistrza'', materiał na stronie [http://www.trwanie.republika.pl/MARIAN_BOGUSZ%20.html www.trwanie.republika.pl]
 
*''Autorska Galeria „Za” żegna swego mistrza'', materiał na stronie [http://www.trwanie.republika.pl/MARIAN_BOGUSZ%20.html www.trwanie.republika.pl]
 
*Galeria prac w serwisie [http://kultura.wp.pl/title,Bogusz-Marian,wid,10412781,tworca.html?ticaid=1c208 kultura.wp.pl]
 
*Galeria prac w serwisie [http://kultura.wp.pl/title,Bogusz-Marian,wid,10412781,tworca.html?ticaid=1c208 kultura.wp.pl]
 
+
*''Marian i szklane domy'' / tekst Stanisław Gieżyński ; fot. Galeria BWA Olsztyn [et al.] // „Weranda”. - 2010, nr 2, s. 156-159.
 
[[Category:Malarze|Bogusz,Marian]]
 
[[Category:Malarze|Bogusz,Marian]]
 
[[Category:Malarstwo|Bogusz,Marian]]
 
[[Category:Malarstwo|Bogusz,Marian]]

Wersja z 17:23, 3 lut 2012

Fragment wystawy z 1966 r., Olsztyn BWA.
Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie
Wystawa w Galerii El w Elblągu, 2008 r.
Źródło: www.pleszew.pl/
Czarne skosy, akryl na aluminium, 1979 r.
Źródło: Galeria ELLAART Olsztyn www.artinfo.pl
Kompozycja abstrakcyjna, olej na płótnie, lata 70-te.
Źródło: Galeria ELLAART Olsztyn www.artinfo.pl

(1920-1980) – malarz, artysta awangardowy, scenograf, animator kultury

Biografia

Urodził się 25 marca 1920 r. w Pleszewie. W latach 1946-1948 studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Jana Cybisa i Jana Sokołowskiego. Zmarł w 1980 r. w Warszawie.

Działalność

W latach 40-tych i 50-tych włączał się w ogólnopolski ruch popularyzacji sztuki współczesnej. W latach 1947-1949 współtworzył Klub Młodych Artystów i Naukowców. W 1955 r. zorganizował malarską „Grupę 55”. Uczestniczył w organizacji Wystaw Sztuki Nowoczesnej (Kraków 1948-49, Warszawa 1957 i 1959). Należał do twórców otwartych na nowe trendy artystyczne. Eksperymentował z materiałem, formą, przestrzenią. Kilka z jego propozycji należy do pionierskich, m.in. Plener Koszaliński w Osiekach (1963) oraz I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), zrealizowane wspólnie z Gerardem Kwiatkowskim. Przedsięwzięcia artystyczne Bogusza określano mianem „laboratoriów”, wywołujących z jednej strony fale krytyki, z drugiej zaś otwierające nowe horyzonty w sztuce przestrzennej. Efekt jego nowatorskich działań obecny jest do dziś w przestrzeni miejskiej Elbląga w formie metalowych struktur rzeźbiarskich. W okresie socjalizmu ograniczył swoją twórczość głównie do projektów scenograficznych.

Twórczość

„Podejmował pionierskie, nieraz zaskakujące działania w dziedzinie plastyki, a zwłaszcza malarstwa. I zawsze miały one przynajmniej jeden z dwóch zasadniczych dla niego celów: wzbudzania i przyspieszania procesów rozwojowych w sztuce oraz nawiązana czy pogłębiania jej kontaktów z odbiorcami”.[1]

Wystawy

Swoje prace prezentował podczas wielu znaczących wystaw eksponujących sztukę awangardową. Wystawiał poza granicami kraju: Berlin, Belgrad, Zagrzeb, Skopje (1956); Wuppertal, Lipsk (1958); Monachium, Bonn, Wenecja, Genewa (1959); Waszyngton (1961); Kopenhaga (1962); Sydney (1963); Monaco, Kolonia, Tel Aviv (1963) oraz w Polsce. Jego sztukę prezentowano m.in. w Zielonej Górze, Poznaniu, Szczecinie, Wrocławiu, Lubinie oraz w Elblągu i Olsztynie:

Przypisy

  1. Joanna Mierzejewska , Retrospektywa , materiał na stronie www.artbiznes.pl

Zobacz też

  • Sylwetka artysty w serwisie www.culture.pl
  • Autorska Galeria „Za” żegna swego mistrza, materiał na stronie www.trwanie.republika.pl
  • Galeria prac w serwisie kultura.wp.pl
  • Marian i szklane domy / tekst Stanisław Gieżyński ; fot. Galeria BWA Olsztyn [et al.] // „Weranda”. - 2010, nr 2, s. 156-159.