Jerzy Soczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
 
Linia 1: Linia 1:
[[Image:soczynskiportret.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, 1985, s. 86.]]
+
[[Image:soczynskiportret.jpg|thumb|right|150px|Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, 1985, s. 86.]]
[[Image:soczynskiobraz.jpg|thumb|right|200px''Bartoszyce'', olej.<br>|Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, 1985, s. 86.]]
+
[[Image:soczynskiobraz.jpg|thumb|right|250px''Bartoszyce'', olej.<br>|Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, 1985, s. 86.]]
 
(1941- ) – malarz amator
 
(1941- ) – malarz amator
  

Wersja z 14:55, 23 sty 2011

Źródło: Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego, Olsztyn, 1985, s. 86.
Źródło: Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego, Olsztyn, 1985, s. 86.

(1941- ) – malarz amator

Biografia

Urodził się w 1941 r. w Szadkowicach. W 1964 r. zamieszkał w Bartoszycach. Z zawodu tokarz.

Działalność

Poza pracą zawodową zajmował się pracą twórczą. Był członkiem Klub Plastyka Amatora w Bartoszycach przy Zakładach Dziewiarskich „Morena” w Bartoszycach oraz Miejskim Domu Kultury w Bartoszycach. Uczestniczył w środowiskowych i wojewódzkich plenerach, konkursach, wystawach i przeglądach twórczości nieprofesjonalnej.

Twórczość

Uprawia malarstwo olejne. Głównymi tematami jego prac są pejzaże i architektura.

Wystawy

Swoje prace wystawiał m.in. w zakładach „Morena”, kilkakrotnie w Miejskim Domu Kultury w Bartoszycach., Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie, a także na Wojewódzkich Przeglądach Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie oraz Wojewódzkim Plenerze Plastyki Nieprofesjonalnej w Rudziskach Pasymskich (1984 r.).

Bibliografia

  1. Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog. - Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 86.