Franciszek Chruściel: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image: | + | [[Image:chrusciel.jpg|thumb|right|200px|Franciszek Chruściel (z lewej) i [[Stefan Kierul]] na otwarciu Galerii Sztuki Ludowej w Elbląskim Ośrodku Kultury (15 września 1990 r.)<br>Żródło: http://eswiatowid.pl/Galeria/tabid/181/ItemId/35187/Default.aspx ]] |
[[Image:chrusciel_franciszek_plener.jpg|thumb|right|200px|Braniewo, Agencja Filar, 2000. Na okładce płaskorzeźba Franciszka Chruściela.]] | [[Image:chrusciel_franciszek_plener.jpg|thumb|right|200px|Braniewo, Agencja Filar, 2000. Na okładce płaskorzeźba Franciszka Chruściela.]] | ||
− | (1930-2000) – ornecki | + | [[Image:chrusciel_franciszek_zaproszenie.jpg|thumb|right|200px|Zaproszenie na konferencję ''Franciszek Chruściel - nauczyciel, pedagog, animator kultury warmińskiej'', zorg. w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy w Ornecie, 2006.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] |
+ | (1930-2000) – [[ewim:Orneta|ornecki]] rzeźbiarz, malarz, nauczyciel, pedagog, animator kultury, pisarz, popularyzator historii Ziemi Orneckiej, działacz społeczny, (pseud. Marian Bukowiński) | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodził się 25 sierpnia 1930 r. w Gwizdowie na Podlasiu. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej we wsi Biedaczów. Zawodową oraz ogólnokształcącą szkołę średnią ukończył podczas II wojny światowej na kompletach tajnego nauczania. Egzaminy składał w Żołyni koło Łańcuta i w Krakowie. W 1951 r. podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom otrzymał w 1955 r. Jeszcze w tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Ornecie. W 1961 r. został kierownikiem internatu przy liceum. Pracował także w szkołach wieczorowych. Działał jako instruktor w [[Dom Kultury w Ornecie|Domu Kultury w Ornecie]], gdzie uczył młodych artystów podstaw malarstwa i rzeźby. Jego wychowankami są: [[Jan Borawski]] i [[Paweł Korsak]] z Ornety. W 1990 r. odszedł na emeryturę i poświęcił się rozwijaniu swoich pasji artystycznych. Przez całe życie pracował na rzecz upowszechniania kultury, był opiekunem i wychowawcą młodzieży a także artystą o wielu zainteresowaniach. Za swoją zawodową i społeczną pracę był ceniony w środowisku. Zmarł 12 kwietnia 2000 r. Opiekunem licznych pamiątek po Franciszku Chruścielu jest jego żona Alina. | + | Urodził się 25 sierpnia 1930 r. w Gwizdowie na Podlasiu. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej we wsi Biedaczów. Zawodową oraz ogólnokształcącą szkołę średnią ukończył podczas II wojny światowej na kompletach tajnego nauczania. Egzaminy składał w Żołyni koło Łańcuta i w Krakowie. W 1951 r. podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom otrzymał w 1955 r. Jeszcze w tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w [[ewim:Liceum Ogólnokształcące w Ornecie|Liceum Ogólnokształcącym w Ornecie]]. W 1961 r. został kierownikiem internatu przy liceum. Pracował także w szkołach wieczorowych. Działał jako instruktor w [[Dom Kultury w Ornecie|Domu Kultury w Ornecie]], gdzie uczył młodych artystów podstaw malarstwa i rzeźby. Jego wychowankami są: [[Jan Borawski]] i [[Paweł Korsak]] z Ornety. W 1990 r. odszedł na emeryturę i poświęcił się rozwijaniu swoich pasji artystycznych. Przez całe życie pracował na rzecz upowszechniania kultury, był opiekunem i wychowawcą młodzieży a także artystą o wielu zainteresowaniach. Za swoją zawodową i społeczną pracę był ceniony w środowisku. Zmarł 12 kwietnia 2000 r. Opiekunem licznych pamiątek po Franciszku Chruścielu jest jego żona Alina. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
− | Tuż po przybyciu do Ornety zajął się działalnością kulturotwórczą. | + | Tuż po przybyciu do [[ewim:Orneta|Ornety]] zajął się działalnością kulturotwórczą. |
Gromadził różnego rodzaju dokumenty i materiały historyczne o mieście. Pisał legendy, wiersze, baśnie, fraszki i dowcipy. Jest autorem opracowań historycznych i wydawcą wielu książek o Ornecie, m.in.: | Gromadził różnego rodzaju dokumenty i materiały historyczne o mieście. Pisał legendy, wiersze, baśnie, fraszki i dowcipy. Jest autorem opracowań historycznych i wydawcą wielu książek o Ornecie, m.in.: | ||
*''W krainie zabytków'' | *''W krainie zabytków'' | ||
Linia 17: | Linia 18: | ||
*''Na tropie'' | *''Na tropie'' | ||
*''Piórem i sercem malowane'' | *''Piórem i sercem malowane'' | ||
− | Jest współautorem (wspólnie z [[Helena Tyszkiewicz|Heleną Tyszkiewicz]]) książki ''Z dziejów gminy Braniewo'' (2000), zawierającej historię okolic Braniewa oraz działalności [[Biblioteka Publiczna w Braniewie |Biblioteki Publicznej Gminy Braniewo]] w latach 1945-2000. | + | Jest współautorem (wspólnie z [[Helena Tyszkiewicz|Heleną Tyszkiewicz]]) książki ''Z dziejów gminy Braniewo'' (2000), zawierającej historię okolic Braniewa oraz działalności [[Biblioteka Publiczna w Braniewie |Biblioteki Publicznej Gminy Braniewo]] w latach 1945-2000. Publikował także na łamach prasy lokalnej m.in. „[[IKAT - Gazeta Braniewska]]”. |
− | Jako artysta zadebiutował w 1978 r. za namową [[Stefana Kierula]]. W orneckim ratuszu znajduje się jego pracownia rzeźbiarska, w której prezentował też rzeźby, obrazy olejne, dzieła literackie, a także liczne nagrody i odznaczenia. Wiele z jego rzeźb to postacie z legend i literatury. Najczęściej są to święci i diabły, ale też dziadkowie, krzyże, mnisi, rybacy, rycerze i grajkowie. Swoje rzeźby i płaskorzeźby tworzył głównie w drewnie lipowym, ale i w dębowym, brzozowym, bukowym, wierzbowym i osikowym. Prace Franciszka Chruściela znajdują się licznych w zbiorach prywatnych zarówno w Polsce (np. w Muzeum Etnograficznym w Toruniu), jak i za granicą (w Niemczech, Anglii, Francji, Szwajcarii, Włoszech). Wyrzeźbiona „Głowa Chrystusa” trafiła do kolekcji papieża Jana Pawła II, natomiast „Czarną Madonnę” otrzymał metropolita warmiński, arcybiskup Edmund Piszcz. Ponadto w budynku parafialnym w Krośnie koło Ornety znajduje się rzeźba św. Wojciecha. Część prac zdobi regionalne kapliczki przydrożne. Przez wiele lat był uczestnikiem plenerów artystycznych, kiermaszów oraz wystaw, w tym organizowanych przez Bibliotekę Publiczną w Braniewie. Swój warsztat doskonalił m.in. w Pasłęku podczas [[Plener rzeźbiarski w Pasłęku 1983|Pleneru Rzeźbiarskiego]] (1983)<ref>[http://www.eswiatowid.pl/?page=galleries&ShowOne=58 http://www.eswiatowid.pl/]</ref>. | + | Jako artysta zadebiutował w 1978 r. za namową [[Stefana Kierula]]. W orneckim ratuszu znajduje się jego pracownia rzeźbiarska, w której prezentował też rzeźby, obrazy olejne, dzieła literackie, a także liczne nagrody i odznaczenia. Wiele z jego rzeźb to postacie z legend i literatury. Najczęściej są to święci i diabły, ale też dziadkowie, krzyże, mnisi, rybacy, rycerze i grajkowie. Swoje rzeźby i płaskorzeźby tworzył głównie w drewnie lipowym, ale i w dębowym, brzozowym, bukowym, wierzbowym i osikowym. Prace Franciszka Chruściela znajdują się licznych w zbiorach prywatnych zarówno w Polsce (np. w Muzeum Etnograficznym w Toruniu), jak i za granicą (w Niemczech, Anglii, Francji, Szwajcarii, Włoszech). Wyrzeźbiona „Głowa Chrystusa” trafiła do kolekcji papieża Jana Pawła II, natomiast „Czarną Madonnę” otrzymał metropolita warmiński, arcybiskup Edmund Piszcz. Ponadto w budynku parafialnym w Krośnie koło Ornety znajduje się rzeźba św. Wojciecha. Część prac zdobi regionalne kapliczki przydrożne. Przez wiele lat był uczestnikiem plenerów artystycznych, kiermaszów oraz wystaw, w tym organizowanych przez Bibliotekę Publiczną w Braniewie (np. Euroregion Baltic-Expo '99). Swój warsztat doskonalił m.in. w Pasłęku podczas [[Plener rzeźbiarski w Pasłęku 1983|Pleneru Rzeźbiarskiego]] (1983)<ref>[http://www.eswiatowid.pl/?page=galleries&ShowOne=58 http://www.eswiatowid.pl/]</ref>. |
W 1969 r. otrzymał II nagrodę za prace „Śnik” i „Diabeł w sieci” podczas iławskiego [[Konkurs „Diabły Warmii, Mazur i Powiśla"| Konkursu „Diabły Warmii, Mazur i Powiśla"]]. | W 1969 r. otrzymał II nagrodę za prace „Śnik” i „Diabeł w sieci” podczas iławskiego [[Konkurs „Diabły Warmii, Mazur i Powiśla"| Konkursu „Diabły Warmii, Mazur i Powiśla"]]. | ||
− | W ramach [[XIII Tydzień Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie|XIII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie]] w siedzibie [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” | + | W ramach [[XIII Tydzień Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie|XIII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie]] w siedzibie [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”| Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”]] podczas wystawy pt. ''Tematyka chrześcijańska w twórczości plastycznej'' zaprezentował prace z cyklu ''Święci Pańscy'' (1992). Jego prace mają w Galerii Twórczości Nieprofesjonalnej przy bibliotece w Braniewie swoje stałe miejsce. Był inicjatorem Pleneru Artystycznego w Ornecie, zorganizowanego w 1996 r. przy współudziale [[Stowarzyszenie Miłośników Ornety|Stowarzyszenie Miłośników Ornety]].<ref>Krzysztof Jacek, ''Uśmiech, zapał, talenty… Wspomnienie o Franciszku Chruścielu'', „Głos Elbląga”, 2000, nr 78, s. 8e.</ref> |
Brał też udział w konkursach literackich. Swoją twórczość prezentował np. podczas Pleneru Artystycznego w Gronówku (1989). | Brał też udział w konkursach literackich. Swoją twórczość prezentował np. podczas Pleneru Artystycznego w Gronówku (1989). | ||
− | Prowadził zespoły wokalne, recytatorskie działające przy Świetlicy Wielobranżowej w Ornecie oraz w [[Dom Kultury w Ornecie|Domu Kultury]] i Klubie Seniora.. Opiekował się także kapelą podwórkową. Prowadzony przez niego zespół wokalny Areopag wydawał także miesięcznik pod tym samym tytułem. | + | Prowadził zespoły wokalne, recytatorskie działające przy Świetlicy Wielobranżowej w Ornecie oraz w [[Dom Kultury w Ornecie|Domu Kultury]] i Klubie Seniora.. Opiekował się także kapelą podwórkową. Prowadzony przez niego zespół wokalny [[Areopag]] wydawał także miesięcznik pod tym samym tytułem. |
Przez prawie 30 lat kierował pracami orneckiego oddziału Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”. W latach 1966-1976 był szefem orneckiego radiowęzła lokalnego „Pojezierze”. Był również twórcą [[Towarzystwo Przyjaciół Ornety|Towarzystwa Przyjaciół Ornety]]. Od 1962 r. do przez kolejnych 20 lat stał na czele Związku Nauczycielstwa Polskiego w Ornecie. Pełnił funkcje opiekuna szczepu harcerskiego „Maszubo” przy Liceum Ogólnokształcącym. | Przez prawie 30 lat kierował pracami orneckiego oddziału Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”. W latach 1966-1976 był szefem orneckiego radiowęzła lokalnego „Pojezierze”. Był również twórcą [[Towarzystwo Przyjaciół Ornety|Towarzystwa Przyjaciół Ornety]]. Od 1962 r. do przez kolejnych 20 lat stał na czele Związku Nauczycielstwa Polskiego w Ornecie. Pełnił funkcje opiekuna szczepu harcerskiego „Maszubo” przy Liceum Ogólnokształcącym. | ||
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
− | *Podwójna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977) | + | *Podwójna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977) |
*Odznaka „Zasłużony dla Warmii i Mazur” | *Odznaka „Zasłużony dla Warmii i Mazur” | ||
*Honorowa Odznaka Stowarzyszenią Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” | *Honorowa Odznaka Stowarzyszenią Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” | ||
Linia 39: | Linia 40: | ||
Od 2005 r. w Ornecie organizowany jest [[Rejonowy Przegląd Poezji Śpiewanej im. Franciszka Chruściela]]. Laureaci przegląd otrzymują statuetki „[[Franciszki]]”. | Od 2005 r. w Ornecie organizowany jest [[Rejonowy Przegląd Poezji Śpiewanej im. Franciszka Chruściela]]. Laureaci przegląd otrzymują statuetki „[[Franciszki]]”. | ||
− | == | + | ==Multimedia== |
− | Film dokumentalny o Franciszku Chruścielu autorstwa Mirosława Naszkierskiego: | + | Film dokumentalny o Franciszku Chruścielu autorstwa Mirosława Naszkierskiego, materiał na stronie TV Orneta: |
*[http://www.tvorneta.pl/historia/138-franciszk-chruciel.html ''Franciszek Chruściel. Cz. 1''] | *[http://www.tvorneta.pl/historia/138-franciszk-chruciel.html ''Franciszek Chruściel. Cz. 1''] | ||
*[http://www.tvorneta.pl/historia/143-franciszek-chruciel-cz2.html ''Franciszek Chruściel cz.2 Legenda o smoku''] | *[http://www.tvorneta.pl/historia/143-franciszek-chruciel-cz2.html ''Franciszek Chruściel cz.2 Legenda o smoku''] | ||
Linia 47: | Linia 48: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
+ | *Materiał filmowy na eŚwiatowid.pl [http://eswiatowid.pl/Aktualno%C5%9Bci/tabid/158/ItemId/37113/Default.aspx] | ||
*''Franciszek Chruściel - nauczyciel, pedagog, animator kultury warmińskiej'', galeria zdjęć na stronie [http://www.orneta.net/galeria.php?go=chruściel www.orneta.net] | *''Franciszek Chruściel - nauczyciel, pedagog, animator kultury warmińskiej'', galeria zdjęć na stronie [http://www.orneta.net/galeria.php?go=chruściel www.orneta.net] | ||
Linia 56: | Linia 58: | ||
#Białek, D.: ''Wspomnienie'' / D. Białek // „Nowa Gazeta Ornecka”. – 2001, nr 26, s. 2. | #Białek, D.: ''Wspomnienie'' / D. Białek // „Nowa Gazeta Ornecka”. – 2001, nr 26, s. 2. | ||
#Jankiewicz, Urszula: ''Święci i diabły'' / Urszula Jankiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 116, s. 4. | #Jankiewicz, Urszula: ''Święci i diabły'' / Urszula Jankiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 116, s. 4. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | [[Category:Rzeźbiarze|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Rzeźba|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Malarze|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Malarstwo|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Działacze społeczni|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Animacja kulturalna|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Badacze historii i kultury|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Pisarze i poeci|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Literatura|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:Powiat braniewski|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:1945-1989|Chruściel, Franciszek]] | ||
+ | [[Category:1990-|Chruściel, Franciszek]] |
Aktualna wersja na dzień 08:32, 18 lut 2015
(1930-2000) – ornecki rzeźbiarz, malarz, nauczyciel, pedagog, animator kultury, pisarz, popularyzator historii Ziemi Orneckiej, działacz społeczny, (pseud. Marian Bukowiński)
Spis treści
Biografia
Urodził się 25 sierpnia 1930 r. w Gwizdowie na Podlasiu. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej we wsi Biedaczów. Zawodową oraz ogólnokształcącą szkołę średnią ukończył podczas II wojny światowej na kompletach tajnego nauczania. Egzaminy składał w Żołyni koło Łańcuta i w Krakowie. W 1951 r. podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom otrzymał w 1955 r. Jeszcze w tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Ornecie. W 1961 r. został kierownikiem internatu przy liceum. Pracował także w szkołach wieczorowych. Działał jako instruktor w Domu Kultury w Ornecie, gdzie uczył młodych artystów podstaw malarstwa i rzeźby. Jego wychowankami są: Jan Borawski i Paweł Korsak z Ornety. W 1990 r. odszedł na emeryturę i poświęcił się rozwijaniu swoich pasji artystycznych. Przez całe życie pracował na rzecz upowszechniania kultury, był opiekunem i wychowawcą młodzieży a także artystą o wielu zainteresowaniach. Za swoją zawodową i społeczną pracę był ceniony w środowisku. Zmarł 12 kwietnia 2000 r. Opiekunem licznych pamiątek po Franciszku Chruścielu jest jego żona Alina.
Działalność
Tuż po przybyciu do Ornety zajął się działalnością kulturotwórczą. Gromadził różnego rodzaju dokumenty i materiały historyczne o mieście. Pisał legendy, wiersze, baśnie, fraszki i dowcipy. Jest autorem opracowań historycznych i wydawcą wielu książek o Ornecie, m.in.:
- W krainie zabytków
- Dawna Orneta
- Powojenna Orneta
- Przeszłość i teraźniejszość orneckiej kultury
- Opowieści i legendy Ornety
- Orneta kochana (wiersze)
- Na tropie
- Piórem i sercem malowane
Jest współautorem (wspólnie z Heleną Tyszkiewicz) książki Z dziejów gminy Braniewo (2000), zawierającej historię okolic Braniewa oraz działalności Biblioteki Publicznej Gminy Braniewo w latach 1945-2000. Publikował także na łamach prasy lokalnej m.in. „IKAT - Gazeta Braniewska”. Jako artysta zadebiutował w 1978 r. za namową Stefana Kierula. W orneckim ratuszu znajduje się jego pracownia rzeźbiarska, w której prezentował też rzeźby, obrazy olejne, dzieła literackie, a także liczne nagrody i odznaczenia. Wiele z jego rzeźb to postacie z legend i literatury. Najczęściej są to święci i diabły, ale też dziadkowie, krzyże, mnisi, rybacy, rycerze i grajkowie. Swoje rzeźby i płaskorzeźby tworzył głównie w drewnie lipowym, ale i w dębowym, brzozowym, bukowym, wierzbowym i osikowym. Prace Franciszka Chruściela znajdują się licznych w zbiorach prywatnych zarówno w Polsce (np. w Muzeum Etnograficznym w Toruniu), jak i za granicą (w Niemczech, Anglii, Francji, Szwajcarii, Włoszech). Wyrzeźbiona „Głowa Chrystusa” trafiła do kolekcji papieża Jana Pawła II, natomiast „Czarną Madonnę” otrzymał metropolita warmiński, arcybiskup Edmund Piszcz. Ponadto w budynku parafialnym w Krośnie koło Ornety znajduje się rzeźba św. Wojciecha. Część prac zdobi regionalne kapliczki przydrożne. Przez wiele lat był uczestnikiem plenerów artystycznych, kiermaszów oraz wystaw, w tym organizowanych przez Bibliotekę Publiczną w Braniewie (np. Euroregion Baltic-Expo '99). Swój warsztat doskonalił m.in. w Pasłęku podczas Pleneru Rzeźbiarskiego (1983)[1]. W 1969 r. otrzymał II nagrodę za prace „Śnik” i „Diabeł w sieci” podczas iławskiego Konkursu „Diabły Warmii, Mazur i Powiśla". W ramach XIII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie w siedzibie Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” podczas wystawy pt. Tematyka chrześcijańska w twórczości plastycznej zaprezentował prace z cyklu Święci Pańscy (1992). Jego prace mają w Galerii Twórczości Nieprofesjonalnej przy bibliotece w Braniewie swoje stałe miejsce. Był inicjatorem Pleneru Artystycznego w Ornecie, zorganizowanego w 1996 r. przy współudziale Stowarzyszenie Miłośników Ornety.[2] Brał też udział w konkursach literackich. Swoją twórczość prezentował np. podczas Pleneru Artystycznego w Gronówku (1989). Prowadził zespoły wokalne, recytatorskie działające przy Świetlicy Wielobranżowej w Ornecie oraz w Domu Kultury i Klubie Seniora.. Opiekował się także kapelą podwórkową. Prowadzony przez niego zespół wokalny Areopag wydawał także miesięcznik pod tym samym tytułem. Przez prawie 30 lat kierował pracami orneckiego oddziału Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”. W latach 1966-1976 był szefem orneckiego radiowęzła lokalnego „Pojezierze”. Był również twórcą Towarzystwa Przyjaciół Ornety. Od 1962 r. do przez kolejnych 20 lat stał na czele Związku Nauczycielstwa Polskiego w Ornecie. Pełnił funkcje opiekuna szczepu harcerskiego „Maszubo” przy Liceum Ogólnokształcącym.
Nagrody i odznaczenia
- Podwójna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977)
- Odznaka „Zasłużony dla Warmii i Mazur”
- Honorowa Odznaka Stowarzyszenią Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”
- Odznaka „Zasłużony dla ZHP”
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Podwójny Medal „40-lecia PRL”
- Złoty Krzyż Zasługi
W 1984 r. został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Ornety
Ciekawostki
Franciszek Chruściel mawiał: „Sztuka to efekt dobrego pomysłu, odrobiny talentu i rzetelnej pracy”.[3] Od 2005 r. w Ornecie organizowany jest Rejonowy Przegląd Poezji Śpiewanej im. Franciszka Chruściela. Laureaci przegląd otrzymują statuetki „Franciszki”.
Multimedia
Film dokumentalny o Franciszku Chruścielu autorstwa Mirosława Naszkierskiego, materiał na stronie TV Orneta:
- Franciszek Chruściel. Cz. 1
- Franciszek Chruściel cz.2 Legenda o smoku
- Ornecki Radiowęzeł – Franciszek Chruściel. Cz. 3
- Franciszek Chruściel. Cz 4 - Rzeźba
Zobacz też
- Materiał filmowy na eŚwiatowid.pl [1]
- Franciszek Chruściel - nauczyciel, pedagog, animator kultury warmińskiej, galeria zdjęć na stronie www.orneta.net
Przypisy
- ↑ http://www.eswiatowid.pl/
- ↑ Krzysztof Jacek, Uśmiech, zapał, talenty… Wspomnienie o Franciszku Chruścielu, „Głos Elbląga”, 2000, nr 78, s. 8e.
- ↑ Artur Kurdyła, Sztuka to efekt dobrego pomysłu…, materiał na stronie orneta.wm.pl
Bibliografia
- Karczmarek, Henryk: „Zegnaj, odchodzę, nie dla mnie trwanie” / Henryk Karczmarek // „Goniec Ornecki”. – 2003, nr 6, s. 7.
- Białek, D.: Wspomnienie / D. Białek // „Nowa Gazeta Ornecka”. – 2001, nr 26, s. 2.
- Jankiewicz, Urszula: Święci i diabły / Urszula Jankiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 116, s. 4.