Brygida Bocian: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Biografia) |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | [[Image:bbocian_foto.jpg|thumb|right|200px|Brygida Bocian z synem.<br>Źródło: M. Hausman-Pniewska, ''Ulepieni z innej gliny'', „Warmia i Mazury”, 2001/2002, nr 8/9, s. 43.]] | |
| + | [[Image:bbocian_foto2.jpg|thumb|right|200px|Brygida Bocian (z lewej) z siostrą Renatą i ojcem Janem.<br>Źródło: M. Hausman-Pniewska, ''Ulepieni z innej gliny'', „Warmia i Mazury”, 2001/2002, nr 8/9, s. 43.]] | ||
| + | [[Image:bbocian1.jpg|thumb|right|200px|Kłobuki.<br>Źródło: [http://www.szczytno.bil-wm.pl/index.php?inf=10&idsl=62&id=142 www.szczytno.bil-wm.pl] ]] | ||
| + | [[Image:bbocian2.jpg|thumb|right|200px|Świecidło.<br>Źródło: [http://www.brygidabocian.olsztyn.pl/index.php www.brygidabocian.olsztyn.pl] ]] | ||
(1956- ) – rzeźbiarka, artystka plastyk | (1956- ) – rzeźbiarka, artystka plastyk | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodziła się w 1956 r. w Szczytnie jako najmłodsza z trzech córek bankowca Jana Bociana z Nowych Kiejkut i Gretty (siostry – Małgorzata – ur. 1948 r., Renata – ur. 1954 r.). Jej dziadek – Mazur, August Bocian działał w ruchu gromadkarskim zajmującym się krzewieniem polskości w na byłych terenach Prus Wschodnich. Rodzice przyjaźnili się z szczycieńskimi działaczami – rodziną [[Fryderyk Leyk|Leyków]]. Gościli także [[Melchior Wańkowicz|Melchiora Wańkowcza]], który spisywał opowiadane w dzieciństwie przez ojca Brygidy historie mazurskie. Otrzymane staranne wychowanie i praktyczne wykształcenie pozwoliło na założenie własnej firmy odzieżowej (po kilku nieudanych próbach przyjęcia do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie). Rodzinne przedsięwzięcie prowadziła wraz z siostrami do 1981 r. Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego przeniosła się do Bonn w Niemczech, gdzie spędziła kolejnych 18 lat. Zajmowała się projektowaniem kostiumów (także współpracując z pracującymi w kraju siostrami). Po urodzeniu syna Cezara powróciła do Polski. Mieszka w Szczytnie. | + | Urodziła się w 1956 r. w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]] jako najmłodsza z trzech córek bankowca Jana Bociana z [[ewim:Nowe Kiejkuty|Nowych Kiejkut]] i Gretty (siostry – Małgorzata – ur. 1948 r., Renata – ur. 1954 r.). Jej dziadek – Mazur, August Bocian działał w ruchu gromadkarskim zajmującym się krzewieniem polskości w na byłych terenach [[ewim:Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Rodzice przyjaźnili się z szczycieńskimi działaczami – rodziną [[Fryderyk Leyk|Leyków]]. Gościli także [[Melchior Wańkowicz|Melchiora Wańkowcza]], który spisywał opowiadane w dzieciństwie przez ojca Brygidy historie mazurskie. Otrzymane staranne wychowanie i praktyczne wykształcenie pozwoliło na założenie własnej firmy odzieżowej (po kilku nieudanych próbach przyjęcia do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie). Rodzinne przedsięwzięcie prowadziła wraz z siostrami do 1981 r. Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego przeniosła się do Bonn w Niemczech, gdzie spędziła kolejnych 18 lat. Zajmowała się projektowaniem kostiumów (także współpracując z pracującymi w kraju siostrami). Po urodzeniu syna Cezara powróciła do Polski. Mieszka w Szczytnie. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| Linia 18: | Linia 21: | ||
*Strona główna artystki [http://www.brygidabocian.olsztyn.pl/index.php www.brygidabocian.olsztyn.pl] | *Strona główna artystki [http://www.brygidabocian.olsztyn.pl/index.php www.brygidabocian.olsztyn.pl] | ||
*Cezary Łazarewicz, Ewa Winnicka, ''Niewypędzeni'', materiał na stronie [http://archiwum.polityka.pl/art/niewypedzeni,361124.html archiwum.polityka.pl] | *Cezary Łazarewicz, Ewa Winnicka, ''Niewypędzeni'', materiał na stronie [http://archiwum.polityka.pl/art/niewypedzeni,361124.html archiwum.polityka.pl] | ||
| + | |||
| + | [[Category:Rzeźbiarze|Bocian,Brygida]] | ||
| + | [[Category:Rzeźba|Bocian,Brygida]] | ||
| + | [[Category:Powiat szczycieński|Bocian,Brygida]] | ||
| + | [[Category:Szczytno|Bocian,Brygida]] | ||
| + | [[Category:1990-|Bocian,Brygida]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:32, 7 sie 2014
(1956- ) – rzeźbiarka, artystka plastyk
Biografia
Urodziła się w 1956 r. w Szczytnie jako najmłodsza z trzech córek bankowca Jana Bociana z Nowych Kiejkut i Gretty (siostry – Małgorzata – ur. 1948 r., Renata – ur. 1954 r.). Jej dziadek – Mazur, August Bocian działał w ruchu gromadkarskim zajmującym się krzewieniem polskości w na byłych terenach Prus Wschodnich. Rodzice przyjaźnili się z szczycieńskimi działaczami – rodziną Leyków. Gościli także Melchiora Wańkowcza, który spisywał opowiadane w dzieciństwie przez ojca Brygidy historie mazurskie. Otrzymane staranne wychowanie i praktyczne wykształcenie pozwoliło na założenie własnej firmy odzieżowej (po kilku nieudanych próbach przyjęcia do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie). Rodzinne przedsięwzięcie prowadziła wraz z siostrami do 1981 r. Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego przeniosła się do Bonn w Niemczech, gdzie spędziła kolejnych 18 lat. Zajmowała się projektowaniem kostiumów (także współpracując z pracującymi w kraju siostrami). Po urodzeniu syna Cezara powróciła do Polski. Mieszka w Szczytnie.
Twórczość
Pasję twórczą odziedziczyła po ojcu, który był z zamiłowania stolarzem. Już w dzieciństwie wraz z siostrami za namową matki ćwiczyły zmysł praktyczny i rozwijały talenty. Malowały, lepiły z gliny, robiły kukły z gazet i mąki, dekoracje do teatrzyków opartych na autorskich scenariuszach, szyły zwierzątka z resztek tkanin, a także haftowały, wyszywały, gotowały. Wyobraźnię rozbudzały także opowieści ojca Jana. Obecnie Brygida Bocian rzeźbi i maluje abstrakcyjne postaci. Tworzy oryginalne instalacje z drutu, papieru i przedmiotów domowego użytku, jak widelce, sitka itp. Część jej prac to niby-ptaki, niby-smoki. Jak sama twierdzi – jej „dziwactwa” może są postaciami z opowiadań ojca?[1] Jest także autorką rzeźb oraz wyrobów dekoracyjnych: tzw. świecideł, naczyń, ozdób świątecznych, oryginalnych koszy. Maluje też na ścianach. Do rzadkości należą wystawy z udziałem jej prac. Można było je oglądać m.in. w 2007 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Szczytnie. Prezentowała swoje dzieła na Targach w Poznaniu.
Nagrody i wyróżnienia
- wyróżnienie – XXIII Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (2003)
Przypisy
- ↑ Monika Hausman-Pniewska, Ulepieni z innej gliny, „Warmia i Mazury”, 2001/2002, nr 8/9, s. 42-43.
Zobacz też
- Strona główna artystki www.brygidabocian.olsztyn.pl
- Cezary Łazarewicz, Ewa Winnicka, Niewypędzeni, materiał na stronie archiwum.polityka.pl
