Krzysztof Daukszewicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image:Pankrzys1.jpg|frame|right]](1947- ) – satyryk, poeta, kompozytor, piosenkarz | + | [[Image:Pankrzys1.jpg|frame|right|Źródło: [http://daukszewicz.com/wp-content/themes/upanakrzysia/img/pankrzys1.jpg http://daukszewicz.com]]](1947- ) – satyryk, poeta, kompozytor, piosenkarz |
== Biografia == | == Biografia == | ||
− | Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W roku 1975 został dyrektorem [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie|Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie]], a już w roku następnym współtworzył – wraz z [[Janusz Sokołowski|Januszem Sokołowskim]] i [[ | + | Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w [[ewim:Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie|Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie]]. W roku 1975 został dyrektorem [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie|Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie]], a już w roku następnym współtworzył – wraz z [[Janusz Sokołowski|Januszem Sokołowskim]] i [[Marek Bednarek|Markiem Bednarkiem]] – [[Kabaret „Gwuść”]], z którym zdobył wiele nagród i wyróżnień<ref>[http://www.daukszewicz.com Zob.: oficjalna strona artysty]</ref>. W roku 1978 opuścił [[ewim:Szczytno|Szczytno]] i przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie „Na Pięterku” Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. W latach 1979-1984 był kierownikiem literackim Teatru Na Targówku, gdzie zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny ''Dziury na drodze''oraz musical dla dzieci ''Dzieci taty Zeusa''. W latach 1983-1986 prowadził (wraz z Januszem Gajosem) kabaret „Hotel Nitz” i współpracował (do 1990 r.) z kabaretem Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, a od 2005 r. jest stałym gościem programu publicystyczno - satyrycznego „Szkło kontaktowe”, nadawanego w TVN24. |
== Działalność == | == Działalność == | ||
− | Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński [[Kabaret „Gwuść”]], który powstał w 1975 r., | + | Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński [[Kabaret „Gwuść”]], który powstał w 1975 r., który już rok później został nagrodzony na [[I Lidzbarskie Biesiady Humoru i Satyry – Lidzbark Warmiński 1976|I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry]]. Działalność satyryczną i kabaretową kontynuował po przeniesieniu się do Warszawy. Realizował także autorskie recitale i programy telewizyjne (''Na tronie'', ''U pana Krzysia'', ''Rozmowy ze zgryzem''). Jest autorem sztuk teatralnych ''Cycek'', ''Bunkier'', zbioru satyrycznego ''Między Worłujem a Przyszłozbożem'' (do końca 1999 r. ukazało się dziewięć tomów), licznych książek oraz dwunastu albumów płytowych. |
== Dyskografia == | == Dyskografia == | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
*''Przeboje sezonów'' (2001) | *''Przeboje sezonów'' (2001) | ||
*''The Best – Dobranoc Europo'' (2004) | *''The Best – Dobranoc Europo'' (2004) | ||
− | + | ||
== Publikacje książkowe == | == Publikacje książkowe == | ||
− | + | [[Image:Meneliki.jpg|frame|right|Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] | |
*''Izy Rajder czyli pieszy jeździec'', Warszawa, 1991 | *''Izy Rajder czyli pieszy jeździec'', Warszawa, 1991 | ||
*''Przeżyłem, Panie Hrabio'', Warszawa, 1991 | *''Przeżyłem, Panie Hrabio'', Warszawa, 1991 | ||
Linia 82: | Linia 82: | ||
*[http://www.myspace.com/daukszewicz Profil na MySpace] | *[http://www.myspace.com/daukszewicz Profil na MySpace] | ||
− | [[Category:Kabaret, | + | [[Category:Kabaret|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzyka|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Pisarze i poeci|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Powiat_szczycieński|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Szczytno|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1945-1989|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1990-|Daukszewicz, Krzysztof]] |
Aktualna wersja na dzień 10:52, 3 sie 2014
Spis treści
Biografia
Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W roku 1975 został dyrektorem Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie, a już w roku następnym współtworzył – wraz z Januszem Sokołowskim i Markiem Bednarkiem – Kabaret „Gwuść”, z którym zdobył wiele nagród i wyróżnień[1]. W roku 1978 opuścił Szczytno i przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie „Na Pięterku” Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. W latach 1979-1984 był kierownikiem literackim Teatru Na Targówku, gdzie zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny Dziury na drodzeoraz musical dla dzieci Dzieci taty Zeusa. W latach 1983-1986 prowadził (wraz z Januszem Gajosem) kabaret „Hotel Nitz” i współpracował (do 1990 r.) z kabaretem Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, a od 2005 r. jest stałym gościem programu publicystyczno - satyrycznego „Szkło kontaktowe”, nadawanego w TVN24.
Działalność
Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński Kabaret „Gwuść”, który powstał w 1975 r., który już rok później został nagrodzony na I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry. Działalność satyryczną i kabaretową kontynuował po przeniesieniu się do Warszawy. Realizował także autorskie recitale i programy telewizyjne (Na tronie, U pana Krzysia, Rozmowy ze zgryzem). Jest autorem sztuk teatralnych Cycek, Bunkier, zbioru satyrycznego Między Worłujem a Przyszłozbożem (do końca 1999 r. ukazało się dziewięć tomów), licznych książek oraz dwunastu albumów płytowych.
Dyskografia
- Pralnia (1988)
- Bieda (1990)
- Pochód (1992)
- Muzykoterapia (1993)
- Przeżyłem, panie Hrabio – vol.1&2 (1994)
- Stare and Nowe (1994)
- Prośba (1996)
- Zadupie (1999)
- Nadwyobraźnia (2000)
- Przeboje sezonów (2001)
- The Best – Dobranoc Europo (2004)
Publikacje książkowe
- Izy Rajder czyli pieszy jeździec, Warszawa, 1991
- Przeżyłem, Panie Hrabio, Warszawa, 1991
- Cykl: Między Worłujem a Przyszłozbożem:
- tom 1 – Przyspieszenie, Warszawa, 1991
- tom 2 – Spowolnienie, Warszawa, 1992
- tom 3 – W sam raz, Warszawa, 1992
- tom 4 – Po przełomie, Warszawa, 1994
- tom 5 – Lewom marsz!, Warszawa, 1994
- tom 6 – Pamiętnik popaprańca, Warszawa, 1995
- tom 7 – Magister Prezydent, Warszawa, 1996
- tom 8 – Król Maniuś Pierwszy, Warszawa, 1997
- tom 9 – Polska Rzeczpospolita Polski, Warszawa, 1999
- Hrabia, Wiedźma i Cycek, Warszawa, 1993
- Piosenki z życiorysem, Warszawa, 1995
- Prawdziwki i zmyślaki, Warszawa, 1996
- Meneliki, limeryki, epitafia sponsoruje ruska mafia, Warszawa, 2004
- Przeboje sezonów, Warszawa, 2008
- Pamiętnik IV Rzepy, Warszawa, 2009
- Byłoniebyło, Olsztyn, 2003 ; Warszawa, 2010
Nagrody i wyróżnienia
W ramach Kabaretu „Gwuść”
- 1976 – II nagroda za autorski program Dookoła Wojtek na I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry
- 1977 – „Złote Rogi Kozicy” i nagroda Ministra Kultury i Sztuki w Ogólnopolskim Turnieju Kabaretowym w Zakopanem
- 1977 – „Złota Szpilka” na II Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry za program Mity i nity, czyli nasza Monachomachia
- 1978 – III nagroda na III Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry
- 1978 – Srebrne Rogi Kozicy w Ogólnopolskim Turnieju Kabaretowym w Zakopanem
Nagrody indywidualne
- 1986 – Grand Prix oraz nagroda dziennikarzy na przeglądzie kabaretowym OSET w Rzeszowie
- 1986 – III nagroda za farsę Cycek na Międzynarodowym Konkursie na sztukę teatralną w Jugosławii
- 1991 - nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu
- 1991 – Nagroda Polskiego Radia „Złoty Mikrofon”
- 1991 – Nagroda miesięcznika „Szpilki” za Listy do Pana Hrabiego
- 1992 – Nagroda „Złoty Kamerton”
- 1997 – Nagroda Polskiej Estrady „Prometeusz”
- 1998 – Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego
- 2009 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”
Przypisy
Bibliografia
- Rojek, Józef Jacek:Literaci & literatura Warmii i Mazur. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 227-229.
- Radzymiński, Rafał: Deportowani do stolicy / Rafał Radzymiński, ds // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 256, dod. „Extra”, s. 2-3.
- Daukszewicz, Krzysztof: Śmiech i amnezja / Krzysztof Daukszewicz ; rozm. Adam Pietrzak // „Gazeta Olsztyńska”. – 2006, nr 222, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 929, s. 6.