Jerzy Kielak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „ thumb|right|200px|Z zespołem „Kiwitczanki” Źródło : [http://www.powiatlidzbarski.pl/nasz_powiat/kiwitczanki/kielak.jpg] Rzeźbiarz amato…”) |
|||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodził się w Chełmie, małej osadzie niedaleko Kraszewa pod Lidzbarkiem Warmińskim. Później rodzina przeprowadziła się do Kraszewa. Jerzy Kielak ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Lidzbarku Warmińskim i podjął pracę na gospodarstwie rolnym rodziców a później swoim. | + | Urodził się w Chełmie, małej osadzie niedaleko [[ewim:Kraszewo|Kraszewa]] pod [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarkiem Warmińskim]]. Później rodzina przeprowadziła się do Kraszewa. Jerzy Kielak ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Lidzbarku Warmińskim i podjął pracę na gospodarstwie rolnym rodziców a później swoim. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
− | Jerzy Kielak czynnie udzielał się w pracach na rzecz swojego środowiska. Przez wiele lat był radnym gminnym, obecnie jest członkiem Rady Powiatowej Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej w powiecie lidzbarskim. | + | Jerzy Kielak czynnie udzielał się w pracach na rzecz swojego środowiska. Przez wiele lat był radnym gminnym, obecnie jest członkiem Rady Powiatowej Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej w [[ewim:Powiat lidzbarski|powiecie lidzbarskim]]. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
Rzeźbą w drewnie zainteresował się w szkole podstawowej. „Pierwszą figurkę wyrzeźbiłem jeszcze w szkole podstawowej - wspomina pan Jerzy - Byłem w szóstej klasie, kiedy na zajęciach praktyczno-technicznych zobaczyłem prace w drewnie. Tego samego dnia, kiedy wróciłem do domu, wyrzeźbiłem niewielkie popiersie (...) Nie wyszło tak jak planowałem. No ale rzeźbiłem wówczas zwykłym kuchennym nożem i robiłem to pierwszy raz” <ref> Lubińska, Ewa, ''Zimą artyści ludowi mają swój czas na sztukę'', „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 43 , dod. „Gazeta Lidzbarska”, nr 8, s. 7 </ref>. Od tej pory rzeźbił bardzo dużo. Z powodu braku miejsc Kielak nie dostał się do Liceum Plastycznego w Supraślu i wówczas na długie lata zaprzestał rzeźbienia. Wrócił do rzeźby po wieloletniej przerwie. W 1997 r. wziął udział w plenerze rzeźbiarskim w Pilniku, zorganizowanym przez [[Józef Mika|Józefa Mikę]]. Na plenerze powstały duże rzeźby. Jerzy Kielak pozostał przy rzeźbach dużych rozmiarów, zbliżonych do naturalnych, najczęściej o motywach sakralnych. Od kilku lat rzeźbi szopkę bożonarodzeniową. Za pośrednictwem Radia Maryja nawiązał kontakt z księdzem Witoldem Broniewskim ze Stuttgartu i bierze udział w projekcie prezentowania żłóbków bożonarodzeniowych w otwartych przestrzeniach Europy. W 2008 żłóbek Jerzego Kielaka prezentowany był w Instytucie Kultury Europejskiej w Gnieźnie, w 2009 r. w Zgorzelcu, w 2010 r. w Siedmiogrodzie (Rumunia). | Rzeźbą w drewnie zainteresował się w szkole podstawowej. „Pierwszą figurkę wyrzeźbiłem jeszcze w szkole podstawowej - wspomina pan Jerzy - Byłem w szóstej klasie, kiedy na zajęciach praktyczno-technicznych zobaczyłem prace w drewnie. Tego samego dnia, kiedy wróciłem do domu, wyrzeźbiłem niewielkie popiersie (...) Nie wyszło tak jak planowałem. No ale rzeźbiłem wówczas zwykłym kuchennym nożem i robiłem to pierwszy raz” <ref> Lubińska, Ewa, ''Zimą artyści ludowi mają swój czas na sztukę'', „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 43 , dod. „Gazeta Lidzbarska”, nr 8, s. 7 </ref>. Od tej pory rzeźbił bardzo dużo. Z powodu braku miejsc Kielak nie dostał się do Liceum Plastycznego w Supraślu i wówczas na długie lata zaprzestał rzeźbienia. Wrócił do rzeźby po wieloletniej przerwie. W 1997 r. wziął udział w plenerze rzeźbiarskim w Pilniku, zorganizowanym przez [[Józef Mika|Józefa Mikę]]. Na plenerze powstały duże rzeźby. Jerzy Kielak pozostał przy rzeźbach dużych rozmiarów, zbliżonych do naturalnych, najczęściej o motywach sakralnych. Od kilku lat rzeźbi szopkę bożonarodzeniową. Za pośrednictwem Radia Maryja nawiązał kontakt z księdzem Witoldem Broniewskim ze Stuttgartu i bierze udział w projekcie prezentowania żłóbków bożonarodzeniowych w otwartych przestrzeniach Europy. W 2008 żłóbek Jerzego Kielaka prezentowany był w Instytucie Kultury Europejskiej w Gnieźnie, w 2009 r. w Zgorzelcu, w 2010 r. w Siedmiogrodzie (Rumunia). | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Category:Rzeźbiarze|Kielak,Jerzy]] | [[Category:Rzeźbiarze|Kielak,Jerzy]] | ||
− | |||
[[Category:Sztuka ludowa|Kielak,Jerzy]] | [[Category:Sztuka ludowa|Kielak,Jerzy]] | ||
[[Category:Powiat lidzbarski|Kielak,Jerzy]] | [[Category:Powiat lidzbarski|Kielak,Jerzy]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)|Kielak,Jerzy]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Kielak,Jerzy]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1990-|Kielak,Jerzy]] |
− |
Aktualna wersja na dzień 09:05, 13 paź 2014
Biografia
Urodził się w Chełmie, małej osadzie niedaleko Kraszewa pod Lidzbarkiem Warmińskim. Później rodzina przeprowadziła się do Kraszewa. Jerzy Kielak ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Lidzbarku Warmińskim i podjął pracę na gospodarstwie rolnym rodziców a później swoim.
Działalność
Jerzy Kielak czynnie udzielał się w pracach na rzecz swojego środowiska. Przez wiele lat był radnym gminnym, obecnie jest członkiem Rady Powiatowej Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej w powiecie lidzbarskim.
Twórczość
Rzeźbą w drewnie zainteresował się w szkole podstawowej. „Pierwszą figurkę wyrzeźbiłem jeszcze w szkole podstawowej - wspomina pan Jerzy - Byłem w szóstej klasie, kiedy na zajęciach praktyczno-technicznych zobaczyłem prace w drewnie. Tego samego dnia, kiedy wróciłem do domu, wyrzeźbiłem niewielkie popiersie (...) Nie wyszło tak jak planowałem. No ale rzeźbiłem wówczas zwykłym kuchennym nożem i robiłem to pierwszy raz” [1]. Od tej pory rzeźbił bardzo dużo. Z powodu braku miejsc Kielak nie dostał się do Liceum Plastycznego w Supraślu i wówczas na długie lata zaprzestał rzeźbienia. Wrócił do rzeźby po wieloletniej przerwie. W 1997 r. wziął udział w plenerze rzeźbiarskim w Pilniku, zorganizowanym przez Józefa Mikę. Na plenerze powstały duże rzeźby. Jerzy Kielak pozostał przy rzeźbach dużych rozmiarów, zbliżonych do naturalnych, najczęściej o motywach sakralnych. Od kilku lat rzeźbi szopkę bożonarodzeniową. Za pośrednictwem Radia Maryja nawiązał kontakt z księdzem Witoldem Broniewskim ze Stuttgartu i bierze udział w projekcie prezentowania żłóbków bożonarodzeniowych w otwartych przestrzeniach Europy. W 2008 żłóbek Jerzego Kielaka prezentowany był w Instytucie Kultury Europejskiej w Gnieźnie, w 2009 r. w Zgorzelcu, w 2010 r. w Siedmiogrodzie (Rumunia).
Bibliografia
- Katarzyński, Władysław: Żłóbek w drodze / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska. - 2010, nr 300, s. 6.
- Lubińska, Ewa: Zimą artyści ludowi mają swój czas na sztukę : rzeźby Jerzego Kielaka jak apostołowie / Ewa Lubińska // „Gazeta Olsztyńska”. - 2008, nr 43 , dod. „Gazeta Lidzbarska”, nr 8, s. 7.
Przypisy
- ↑ Lubińska, Ewa, Zimą artyści ludowi mają swój czas na sztukę, „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 43 , dod. „Gazeta Lidzbarska”, nr 8, s. 7
Zobacz też
- [2]Artykuł w „Gazecie Olsztyńskiej”