Danuta Grabowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Grabowska.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
[[Image:Grabowska 001.jpg|thumb|right|300px| Tkanina, szmaciaki Danuty Grabowskiej, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
[[Image:Grabowska 002.jpg|thumb|right|300px|Szmaciak Danuty Grabowskiej, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodziła się w Pogobiu Średnim w 1971 r., córka [[Czesława Klisiatys|Czesławy Klisiatys]]. Po ukończeniu edukacji wyszła za i pracuje z mężem na gospodarstwie.  
+
Urodziła się w [[ewim:Pogobie Średnie|Pogobiu Średnim]] w 1971 r., córka [[Czesława Klisiatys|Czesławy Klisiatys]]. Po ukończeniu edukacji wyszła za mąż i pracuje z mężem na gospodarstwie.  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Tkactwa uczyła się w domu rodzinnym pomagając mamie. Następnie ukończyła kurs tkacki zorganizowany w Pogobiu Średnim przez [[Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie]]. Nauczała [[Czesława Klisiatys]], wówczas dostała dyplom poświadczający umiejętności tkackie. Dostała też od matki krosna i zajęła się samodzielnie tkaniem chodników. „W swoim tkactwie, we wzornictwie naśladuje matkę. Pojawiają się więc u niej i jabłuszka, i jodełki. Twierdzi jednak, że jej szmaciaki mają ciemniejszą kolorystykę (… Wzory sama wymyśla „z głowy”. A kiedy nie ma żadnego pomysłu, po prosu nie siada do krosna” <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 58</ref>. Zajmuje się również wykonywaniem palm wielkanocnych. Do niedawna kwiaty wykonywała  z bibuły, czasami dodając do palmy trochę kwiatów suszonych. Ostatnio robiła palmy bez kwiatów suszonych lub sztucznych. Swoje  wyroby rękodzielnicze prezentowała na kiermaszach i jarmarkach, najczęściej w Węgorzewie na [[Jarmark Folkloru w Węgorzewie|Jarmarkach Folkloru]] lub [[Międzynarodowy Przegląd Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie|Międzynarodowych Przeglądach Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie]].  
+
Tkactwa uczyła się w domu rodzinnym pomagając mamie. Następnie ukończyła kurs tkacki zorganizowany w Pogobiu Średnim przez [[Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie]]. Nauczała [[Czesława Klisiatys]], wówczas dostała dyplom poświadczający umiejętności tkackie. Dostała też od matki krosna i zajęła się samodzielnie tkaniem chodników. „W swoim tkactwie, we wzornictwie naśladuje matkę. Pojawiają się więc u niej i jabłuszka, i jodełki. Twierdzi jednak, że jej szmaciaki mają ciemniejszą kolorystykę (… Wzory sama wymyśla „z głowy”. A kiedy nie ma żadnego pomysłu, po prosu nie siada do krosna” <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 58</ref>. Zajmuje się również wykonywaniem palm wielkanocnych. Do niedawna kwiaty wykonywała  z bibuły, czasami dodając do palmy trochę kwiatów suszonych. Ostatnio robiła palmy bez kwiatów suszonych lub sztucznych. Swoje  wyroby rękodzielnicze prezentowała na kiermaszach i jarmarkach, najczęściej w [[ewim:Węgorzewo|Węgorzewie]] na [[Jarmark Folkloru w Węgorzewie|Jarmarkach Folkloru]] lub [[Międzynarodowy Przegląd Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie|Międzynarodowych Przeglądach Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie]].  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
 
W 2004 r. została przyjęta do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Wówczas już sama poprowadziła kursy tkactwa w Piszu.  
 
W 2004 r. została przyjęta do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Wówczas już sama poprowadziła kursy tkactwa w Piszu.  
Linia 15: Linia 12:
  
 
[[Category:Sztuka ludowa|Grabowska,Danuta]]
 
[[Category:Sztuka ludowa|Grabowska,Danuta]]
[[Category:Etnografia|Grabowska,Danuta]]
+
[[Category:Twórcy ludowi|Grabowska,Danuta]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Grabowska,Danuta]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Grabowska,Danuta]]
 
  [[Category:Powiat piski|Grabowska,Danuta]]
 
  [[Category:Powiat piski|Grabowska,Danuta]]
[[Category:1981-1990|Grabowska,Danuta]]
+
[[Category:Pisz (gmina miejsko-wiejska)|Grabowska,Danuta]]
  [[Category:1991-2000|Grabowska,Danuta]]
+
  [[Category:1990-|Grabowska,Danuta]]
[[Category:2001-2010|Grabowska,Danuta]]
 
[[Category:2011-2020|Grabowska,Danuta]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:39, 2 cze 2015

Biografia

Urodziła się w Pogobiu Średnim w 1971 r., córka Czesławy Klisiatys. Po ukończeniu edukacji wyszła za mąż i pracuje z mężem na gospodarstwie.

Twórczość

Tkactwa uczyła się w domu rodzinnym pomagając mamie. Następnie ukończyła kurs tkacki zorganizowany w Pogobiu Średnim przez Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie. Nauczała Czesława Klisiatys, wówczas dostała dyplom poświadczający umiejętności tkackie. Dostała też od matki krosna i zajęła się samodzielnie tkaniem chodników. „W swoim tkactwie, we wzornictwie naśladuje matkę. Pojawiają się więc u niej i jabłuszka, i jodełki. Twierdzi jednak, że jej szmaciaki mają ciemniejszą kolorystykę (… Wzory sama wymyśla „z głowy”. A kiedy nie ma żadnego pomysłu, po prosu nie siada do krosna” [1]. Zajmuje się również wykonywaniem palm wielkanocnych. Do niedawna kwiaty wykonywała z bibuły, czasami dodając do palmy trochę kwiatów suszonych. Ostatnio robiła palmy bez kwiatów suszonych lub sztucznych. Swoje wyroby rękodzielnicze prezentowała na kiermaszach i jarmarkach, najczęściej w Węgorzewie na Jarmarkach Folkloru lub Międzynarodowych Przeglądach Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie.

Działalność

W 2004 r. została przyjęta do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Wówczas już sama poprowadziła kursy tkactwa w Piszu.

Bibliografia

  1. Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 57-59, 111-112.

Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 58