Cecylia Wiśniewska-Maćkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Image:cecyliawisniewska_portret.jpg|thumb|right|250px|Źródło: ''Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog...'', Toruń, 1994, s. 4.]]
 
[[Image:cecyliawisniewska_olsztyn.jpg|thumb|right|250px|''Olsztyn - mury miejskie nad Łyną'', akwaforta z akwafintą, 1961.<br>Źródło: ''Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog...'', Toruń, 1994, s. 108.]]
 
[[Image:cecyliawisniewska_olsztyn.jpg|thumb|right|250px|''Olsztyn - mury miejskie nad Łyną'', akwaforta z akwafintą, 1961.<br>Źródło: ''Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog...'', Toruń, 1994, s. 108.]]
 +
[[Image:cecyliawisniewska_ostroda.jpg|thumb|right|250px|''Z cyklu „Warmia i Mazury” - Ostróda'' , akwaforta z akwafintą, 1962.<br>Źródło: ''Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog...'', Toruń, 1994, s. 118.]]
 +
 
(1928-1999) – autorka grafik i rysunków, bibliotekarka
 
(1928-1999) – autorka grafik i rysunków, bibliotekarka
  
Linia 10: Linia 13:
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
 
Jako młody grafik włączyła się aktywnie w nurt toruńskiego życia artystycznego. Odbywała częste podróże artystyczne. Wędrowała po Polsce szukając motywów do swoich prac – zamykanych najczęściej w serie tematyczne. Jej główne cykle to „Pomorze”, „Grudziądz”, „Toruń”, „Pomorski szlak kopernikowski”. W latach 1960-1961 brała udział w rejsach po Morzu Śródziemnym rumuńskim statkiem „Transylwania” oraz statkiem handlowym „Toruń” do Afryki Zachodniej, co zaowocowało serią grafik z Turcji, Egiptu, Libii, Tunisu, Grecji, Włoch.<br>
 
Jako młody grafik włączyła się aktywnie w nurt toruńskiego życia artystycznego. Odbywała częste podróże artystyczne. Wędrowała po Polsce szukając motywów do swoich prac – zamykanych najczęściej w serie tematyczne. Jej główne cykle to „Pomorze”, „Grudziądz”, „Toruń”, „Pomorski szlak kopernikowski”. W latach 1960-1961 brała udział w rejsach po Morzu Śródziemnym rumuńskim statkiem „Transylwania” oraz statkiem handlowym „Toruń” do Afryki Zachodniej, co zaowocowało serią grafik z Turcji, Egiptu, Libii, Tunisu, Grecji, Włoch.<br>
Od 1961 r. tworzyła cykl graficzny zabytków Warmii i Mazur, obejmujący Olsztyn, Lidzbark Warmiński, Pasym, Świętą Lipkę, Kętrzyn, Reszel, Morąg, Frombork, Ostródę. W 1957 r. odwiedziła natomiast Elbląg. Łącznie powstało niemal 60 grafik i rysunków związanych z tym regionem.  
+
 
 +
Od 1961 r. tworzyła cykl graficzny zabytków [[ewim:Warmia|Warmii]] i [[ewim:Mazury|Mazur]], obejmujący [[ewim:Olsztyn|Olsztyn]], [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbark Warmiński]], [[ewim:Pasym|Pasym]], [[ewim:Święta Lipka|Świętą Lipkę]], [[ewim:Kętrzyn|Kętrzyn]], [[ewim:Reszel|Reszel]], [[ewim:Morąg|Morąg]], [[ewim:Frombork|Frombork]], [[ewim:Ostróda|Ostródę]]. W 1957 r. odwiedziła natomiast [[ewim:Elbląg|Elbląg]]. Łącznie powstało niemal 60 grafik i rysunków związanych z tym regionem.  
 
Każdy z cyklów liczy około 20 prac wykonanych różnymi technikami. Często wracała do akwaforty, stosowała metodę tzw. odprysku i inne techniki „trawione”. Poszukiwała też nowych technik, eksperymentując m.in. z obróbką kliszy metalowej. Koloryzowała swoje ryciny w sposób oszczędny, jakby „wtarty” w strukturę rysunku. W późniejszych pracach stosowała linoryt.<br>
 
Każdy z cyklów liczy około 20 prac wykonanych różnymi technikami. Często wracała do akwaforty, stosowała metodę tzw. odprysku i inne techniki „trawione”. Poszukiwała też nowych technik, eksperymentując m.in. z obróbką kliszy metalowej. Koloryzowała swoje ryciny w sposób oszczędny, jakby „wtarty” w strukturę rysunku. W późniejszych pracach stosowała linoryt.<br>
 
Jej twórczość, jako realistyczna wyraźnie odcinała się od awangardowej grafiki toruńskiej jej pokolenia. Tematycznie skupiała się na pejzażu architektonicznym i architekturze zabytkowej. Jak sama podkreślała – w architekturze interesowała ją detal, poszczególne obiekty, podwórka. Unikała natomiast zespołów budynków. Częstym motywem jej prac są krużganki, wieże i bramy średniowiecznych budowli Warmii i Mazur.
 
Jej twórczość, jako realistyczna wyraźnie odcinała się od awangardowej grafiki toruńskiej jej pokolenia. Tematycznie skupiała się na pejzażu architektonicznym i architekturze zabytkowej. Jak sama podkreślała – w architekturze interesowała ją detal, poszczególne obiekty, podwórka. Unikała natomiast zespołów budynków. Częstym motywem jej prac są krużganki, wieże i bramy średniowiecznych budowli Warmii i Mazur.
Obok rycin i rysunków tworzyła także grafikę użytkową (projekty ilustracji, okładek do książek, w tym dziecięcych, plakaty)
+
Obok rycin i rysunków tworzyła także grafikę użytkową (projekty ilustracji, okładek do książek, w tym dziecięcych, plakaty).
  
 
==Wystawy==
 
==Wystawy==
Linia 36: Linia 40:
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
 
[[Category:Grafika i rysunek|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
 
[[Category:Grafika i rysunek|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
[[Category:1945-1960|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
+
[[Category:1945-1989|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
[[Category:1961-1970|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
 
[[Category:1971-1980|Wiśniewska-Maćkiewicz,Cecylia]]
 

Aktualna wersja na dzień 17:56, 27 lip 2014

Źródło: Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog..., Toruń, 1994, s. 4.
Olsztyn - mury miejskie nad Łyną, akwaforta z akwafintą, 1961.
Źródło: Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog..., Toruń, 1994, s. 108.
Z cyklu „Warmia i Mazury” - Ostróda , akwaforta z akwafintą, 1962.
Źródło: Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog..., Toruń, 1994, s. 118.

(1928-1999) – autorka grafik i rysunków, bibliotekarka

Biografia

Urodziła się 14 września 1928 r. w Grudziądzu w rodzinie wojskowej, jako córka Leonarda i Pauliny z domu Schmidt. Tam też spędziła dzieciństwo i młodość. W 1948 r. ukończyła Liceum Humanistyczne w Grudziądzu, zaś w 1953 r. studia artystyczne na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (w pracowni grafiki pod kierunkiem profesora Jerzego Hoppena i Edwarda Kuczyńskiego). Osiadła w Toruniu na stałe. Do 1974 r. intensywnie rozwijała swoje pasje artystyczne. Następnie poświęciła się życiu rodzinnemu. Na początku lat 90-tych ponownie wróciła do twórczych zainteresowań biorąc udział w wystawach i spotkaniach. Zmarła w 1999 r.

Działalność

Po ukończeniu studiów podjęła pracę jako dekorator w firmie MHD. Od 1954 r. związała się z Biblioteką Uniwersytecką w Toruniu, gdzie pracowała w Gabinecie Sztuki (od 1975 r. do przejścia na emeryturę z końcem 1988 r., jako kierownik działu).

Twórczość

Jako młody grafik włączyła się aktywnie w nurt toruńskiego życia artystycznego. Odbywała częste podróże artystyczne. Wędrowała po Polsce szukając motywów do swoich prac – zamykanych najczęściej w serie tematyczne. Jej główne cykle to „Pomorze”, „Grudziądz”, „Toruń”, „Pomorski szlak kopernikowski”. W latach 1960-1961 brała udział w rejsach po Morzu Śródziemnym rumuńskim statkiem „Transylwania” oraz statkiem handlowym „Toruń” do Afryki Zachodniej, co zaowocowało serią grafik z Turcji, Egiptu, Libii, Tunisu, Grecji, Włoch.

Od 1961 r. tworzyła cykl graficzny zabytków Warmii i Mazur, obejmujący Olsztyn, Lidzbark Warmiński, Pasym, Świętą Lipkę, Kętrzyn, Reszel, Morąg, Frombork, Ostródę. W 1957 r. odwiedziła natomiast Elbląg. Łącznie powstało niemal 60 grafik i rysunków związanych z tym regionem. Każdy z cyklów liczy około 20 prac wykonanych różnymi technikami. Często wracała do akwaforty, stosowała metodę tzw. odprysku i inne techniki „trawione”. Poszukiwała też nowych technik, eksperymentując m.in. z obróbką kliszy metalowej. Koloryzowała swoje ryciny w sposób oszczędny, jakby „wtarty” w strukturę rysunku. W późniejszych pracach stosowała linoryt.
Jej twórczość, jako realistyczna wyraźnie odcinała się od awangardowej grafiki toruńskiej jej pokolenia. Tematycznie skupiała się na pejzażu architektonicznym i architekturze zabytkowej. Jak sama podkreślała – w architekturze interesowała ją detal, poszczególne obiekty, podwórka. Unikała natomiast zespołów budynków. Częstym motywem jej prac są krużganki, wieże i bramy średniowiecznych budowli Warmii i Mazur. Obok rycin i rysunków tworzyła także grafikę użytkową (projekty ilustracji, okładek do książek, w tym dziecięcych, plakaty).

Wystawy

W latach 953-1961 brała udział w licznych wystawach grafiki i rysunku polskiego (indywidualnych, środowiskowych i ogólnokrajowych) w kraju i za granicą, m.in.: w Warszawie, Toruniu, Aleksandrowie Kujawskim, Inowrocławiu, Bydgoszczy, Krakowie, Grudziądzu, Kielcach, Radomiu, a także na Węgrzech, w Niemczech, Austrii, ZSRR, Włoszech, Czechosłowacji, Szwecji, Anglii, Francji. W regionie warmińsko-mazurskim prezentowała swoje prace od 1962 r.:

  • Warmia i Mazury w Plastyce Polskiej - Centrum Biura Wystaw Artystycznych - Zamek, Olsztyn (1962)
  • Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, Olsztyn (1970)
  • Muzeum w Nowym Mieście Lubawskim (1970, 1977)
  • wystawy objazdowe po województwie olsztyńskim (1972-1974, 1976-1977)

Jej prace znajdują się w zbiorach Ministerstwa Kultury i Sztuki w Warszawie oraz w wielu bibliotekach krajowych, zbiorach prywatnych, szkołach, także w zasobach bibliotek narodowych we Francji, Anglii, Niemczech, Szwecji, Chile, USA, Kanady, Rosji.

Udział w organizacjach

  • Związek Polskich Artystów Plastyków (od 1954 r.) – pełniła kolejno funkcje sekretarza Sekcji Grafiki, członka Komisji Rewizyjnej, członka Rady Artystycznej Sekcji Grafiki.

Nagrody i wyróżnienia

  • wyróżnienie w konkursie „Pomorze w grafice” (1957)
  • Srebrny Medal Kopernika (1972)

Bibliografia

  1. Kotłowski, Jan: Cecylia Wiśniewska-Maćkiewcz: grafika i rysunek. Katalog monograficzny z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej. – Toruń : Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu, Muzeum w Grudziądzu, 1994, materiał na stronie Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej kpbc.umk.pl
  2. Cecylia Wiśniewska : grafika. – Olsztyn ; Związek polskich artystów Plastyków ; Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, 1962. – Folder wystawy. Z archiwum WBP w Olsztynie.