Władysław Żurowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Władysław Ignacy Żurowski urodził się 8 stycznia 1914 r. w Nowej Wsi na Wileńszczyźnie, w rodzinie Ignacego i Anny z domu Borówko. Ukończył Seminarium Nauczycielskie im. Tomasza Zana w Wilnie. W kwietniu 1939 r. został powołany do wojska, do jednostki w Brześciu nad Bugiem, a następnie przeniesiony na Pomorze. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Po wojnie, w 1945 r. rozpoczął pracę w Opolu. W maju 1947 r. zamieszkał w Olecku. Tutaj pracował i działał przez wiele lat. Zmarł 9 września 2006 r.  
+
Władysław Ignacy Żurowski urodził się 8 stycznia 1914 r. w Nowej Wsi na Wileńszczyźnie, w rodzinie Ignacego i Anny z domu Borówko. Ukończył Seminarium Nauczycielskie im. Tomasza Zana w Wilnie. W kwietniu 1939 r. został powołany do wojska, do jednostki w Brześciu nad Bugiem, a następnie przeniesiony na Pomorze. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Po wojnie, w 1945 r. rozpoczął pracę w Opolu. W maju 1947 r. zamieszkał w [[ewim:Olecko|Olecku]]. Tutaj pracował i działał przez wiele lat. Zmarł 9 września 2006 r.  
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego, pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej nr 2 w Słonimie. Po przyjeździe do Olecka najpierw podjął pracę w Powiatowym Zarządzie Gminnych Spółdzielni w dziale księgowości. Po trzech tygodniach nauczał już w Szkole Podstawowej nr 1. Prowadził zajęcia z wychowania fizycznego, uczył śpiewu i języka francuskiego. Przez wiele lat prowadził chór szkolny oraz pozalekcyjne zajęcia sportowe. Urządził i przez trzydzieści osiem lat opiekował się lodowiskiem „Bajka”, znanym z organizowanych zawodów łyżwiarskich. Oprócz sportu, drugą jego pasją było harcerstwo. W 1956 r. utworzył w Olecku szkolną drużynę harcerską i szkolną spółdzielnię „Jutrzenka”. W szkołach na terenie Olecka pracował do 1974 r., kiedy to przeszedł na emeryturę.
+
Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego, pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej nr 2 w Słonimie. Po przyjeździe do Olecka najpierw podjął pracę w Powiatowym Zarządzie Gminnych Spółdzielni w dziale księgowości. Po trzech tygodniach nauczał już w szkole podstawowej nr 1. Prowadził zajęcia z wychowania fizycznego, uczył śpiewu i języka francuskiego. Przez wiele lat prowadził chór szkolny oraz pozalekcyjne zajęcia sportowe. Urządził i przez trzydzieści osiem lat opiekował się lodowiskiem „Bajka”, znanym z organizowanych zawodów łyżwiarskich. Oprócz sportu, drugą jego pasją było [[ewim:Związek Harcerstwa Polskiego na Warmii i Mazurach|harcerstwo]]. W 1956 r. utworzył w Olecku szkolną drużynę harcerską i szkolną spółdzielnię „Jutrzenka”. W szkołach na terenie Olecka pracował do 1974 r., kiedy to przeszedł na emeryturę.
  
 
==Wyróżnienia i nagrody==
 
==Wyróżnienia i nagrody==
Linia 29: Linia 29:
 
*Strona internetowa Stowarzyszenia Kulturalnego „Przypisani Północy” w Olecku http://www.przypisani.mazury.pl/pasjonaci.htm  
 
*Strona internetowa Stowarzyszenia Kulturalnego „Przypisani Północy” w Olecku http://www.przypisani.mazury.pl/pasjonaci.htm  
  
[[Category:Powiat olecki]]
+
[[Category:Powiat olecki|Żurowski,Władysław]]
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury]]
+
[[Category:Działacze społeczni|Żurowski,Władysław]]
[[Category:1945-1960]]
+
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Żurowski,Władysław]]
[[Category:1961-1970]]
+
[[Category:Olecko (gmina miejsko-wiejska)|Żurowski,Władysław]]
[[Category:1971-1980]]
+
[[Category:1945-1989|Żurowski,Władysław]]
[[Category:1981-1990]]
+
[[Category:1990-|Żurowski,Władysław]]
[[Category:1991-2000]]
 
[[Category:2001-2010]]
 

Aktualna wersja na dzień 14:29, 3 sie 2014

Źródło: „Przypisani Północy” http://www.przypisani.mazury.pl/pasjonaci.htm

(1914-2006) – nauczyciel, działacz sportowy, harcerz, działacz społeczny

Działalność

Władysław Ignacy Żurowski urodził się 8 stycznia 1914 r. w Nowej Wsi na Wileńszczyźnie, w rodzinie Ignacego i Anny z domu Borówko. Ukończył Seminarium Nauczycielskie im. Tomasza Zana w Wilnie. W kwietniu 1939 r. został powołany do wojska, do jednostki w Brześciu nad Bugiem, a następnie przeniesiony na Pomorze. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Po wojnie, w 1945 r. rozpoczął pracę w Opolu. W maju 1947 r. zamieszkał w Olecku. Tutaj pracował i działał przez wiele lat. Zmarł 9 września 2006 r.

Działalność

Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego, pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej nr 2 w Słonimie. Po przyjeździe do Olecka najpierw podjął pracę w Powiatowym Zarządzie Gminnych Spółdzielni w dziale księgowości. Po trzech tygodniach nauczał już w szkole podstawowej nr 1. Prowadził zajęcia z wychowania fizycznego, uczył śpiewu i języka francuskiego. Przez wiele lat prowadził chór szkolny oraz pozalekcyjne zajęcia sportowe. Urządził i przez trzydzieści osiem lat opiekował się lodowiskiem „Bajka”, znanym z organizowanych zawodów łyżwiarskich. Oprócz sportu, drugą jego pasją było harcerstwo. W 1956 r. utworzył w Olecku szkolną drużynę harcerską i szkolną spółdzielnię „Jutrzenka”. W szkołach na terenie Olecka pracował do 1974 r., kiedy to przeszedł na emeryturę.

Wyróżnienia i nagrody

  • Wyróżnienie „Zasłużony Białostocczyźnie” (1971)
  • Nagroda Ministra Oświaty l stopnia (1972)
  • Nagroda im Jędrzeja Śniadeckiego za wybitne zasługi położone dla rozwoju sportu szkolnego (1978)
  • Nagroda Honorowa „Pasjonat Przypisanych Północy”, za pasję krzewienia wśród dzieci i młodzieży harcerskich idei i wartości braterstwa, służenia innym ludziom; popularyzowanie i rozwijanie sportu, kultury fizycznej i turystyki; rozsławianie Olecka poprzez tworzenie zimowych, baśniowych pejzaży lodowiska „Bajka”; wieloletnią pracę prawdziwego „lodomistrza”; utrwalanie w swoich wspomnieniach historii ostatniego półwiecza Ziemi Oleckiej (2002)

Odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi (1967)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973)
  • Medal im. Henryka Jordana (1980)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
  • Medal „Zasłużony dla Olecka” (2002)

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Oleckie biografie / Jan Chłosta // W: Dzieje Olecka 1560-2010 / Stanisław Achremczyk [et al.]. - Olecko : Urząd Miejski, 2010. – S. 663-664.

Zobacz też