Henryk Dłużyński: Różnice pomiędzy wersjami
Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Zobacz też) |
(→Twórczość w Olsztynie) |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Image:XYhdZ.jpg|thumb|right|250px|Fot. T. Trepanowski<br>Źródło: „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1976, nr 5, s. 9]] | ||
(1929-1999) – aktor, reżyser teatralny | (1929-1999) – aktor, reżyser teatralny | ||
| Linia 12: | Linia 13: | ||
* 1967-1973 - Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku | * 1967-1973 - Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku | ||
* 1974/1975 - Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu | * 1974/1975 - Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu | ||
| − | * | + | * 1976 - [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] |
| − | Zmarł 16 lutego 1999 roku w Olsztynie. | + | Zmarł 16 lutego 1999 roku w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. |
| − | |||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
Debiutował 30 września 1952 roku jako Goniec w „''Balladynie''” Juliusza Słowackiego w reż. Wandy Wróblewskiej w Teatrach Dramatycznych Częstochowy. Był aktorem teatralnym, po latach zajął się również reżyserią. W 1964 roku w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach opracował układ pojedynków w przedstawieniu ''Hamleta'' w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (premiera 27 lutego 1964). W Białymstoku w Teatrze im. Węgierki był asystentem reżysera przy realizacji ''Opery za trzy grosze'' B. Brechta, reż. Ryszard Kubiak, premiera 9 czerwca 1973. Wystąpił w filmach fabularnych: | Debiutował 30 września 1952 roku jako Goniec w „''Balladynie''” Juliusza Słowackiego w reż. Wandy Wróblewskiej w Teatrach Dramatycznych Częstochowy. Był aktorem teatralnym, po latach zajął się również reżyserią. W 1964 roku w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach opracował układ pojedynków w przedstawieniu ''Hamleta'' w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (premiera 27 lutego 1964). W Białymstoku w Teatrze im. Węgierki był asystentem reżysera przy realizacji ''Opery za trzy grosze'' B. Brechta, reż. Ryszard Kubiak, premiera 9 czerwca 1973. Wystąpił w filmach fabularnych: | ||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
* 1975 – ''Czerwone i białe'', reż. Paweł Komorowski | * 1975 – ''Czerwone i białe'', reż. Paweł Komorowski | ||
* 1978 - ''Nauka latania'', reż. Sławomir Idziak | * 1978 - ''Nauka latania'', reż. Sławomir Idziak | ||
| − | |||
==Twórczość w Olsztynie== | ==Twórczość w Olsztynie== | ||
Wystąpił w przedstawieniach: | Wystąpił w przedstawieniach: | ||
| Linia 32: | Linia 31: | ||
* ''Bułat Okudżawa'', scenariusz i reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 27 lutego 1976 | * ''Bułat Okudżawa'', scenariusz i reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 27 lutego 1976 | ||
* ''Freuda teoria snów'' A. Cwojdziński, reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 1 grudnia 1977 | * ''Freuda teoria snów'' A. Cwojdziński, reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 1 grudnia 1977 | ||
| − | Sukcesem olsztyńskim była rola Geometry K. w ''Zamku''. Jerzy Niesiobędzki napisał „W olsztyńskiej inscenizacji „Zamku” jest wiele dobrego aktorstwa (…) Na plan pierwszy wysuwa się oczywiście postać geometry. Gra ją Henryk Dłużyński. I gra tak, jak gdyby jako K. już na odległość wyczuwał fałsz sytuacji, preparowanych przez urzędowych kapłanów (…) K. Dłużyńskiego walczy przede wszystkim o swój własny honor – o własne zagrożone człowieczeństwo” <ref> Cyt. za: Prusiński Tadeusz, ''Jest teatr w Olsztynie'', Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005, S. 164-165 </ref>. A Janusz Segiet napisał „Geometra K. Henryka Dłużyńskiego nie dawał nam odczuć swego niepowodzenia. Trochę na przekór inscenizacji tworzył bardzo żywotną postać małego człowieczka, pochłoniętego ciągle jakimś działaniem, aktywnego, energicznego jak iskra. Geometra K. potykał się, zbierał guzy, znosił tortury psychiczne i fizyczne. Ale trwał. W gorejącej żywotności Geometry K. dostrzegłem największą wartość kreacji stworzonych przez Henryka Dłużyńskiego” <ref> Segiet Janusz, ''Portrety olsztyńskie'', Olsztyn, Gray Goblin, 2005, S. 106-107</ref>. | + | Sukcesem [[ewim:Olsztyn|olsztyńskim]] była rola Geometry K. w ''Zamku''. [[Jerzy Niesiobędzki]] napisał „W olsztyńskiej inscenizacji „Zamku” jest wiele dobrego aktorstwa (…) Na plan pierwszy wysuwa się oczywiście postać geometry. Gra ją Henryk Dłużyński. I gra tak, jak gdyby jako K. już na odległość wyczuwał fałsz sytuacji, preparowanych przez urzędowych kapłanów (…) K. Dłużyńskiego walczy przede wszystkim o swój własny honor – o własne zagrożone człowieczeństwo” <ref> Cyt. za: Prusiński Tadeusz, ''Jest teatr w Olsztynie'', Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005, S. 164-165 </ref>. A Janusz Segiet napisał „Geometra K. Henryka Dłużyńskiego nie dawał nam odczuć swego niepowodzenia. Trochę na przekór inscenizacji tworzył bardzo żywotną postać małego człowieczka, pochłoniętego ciągle jakimś działaniem, aktywnego, energicznego jak iskra. Geometra K. potykał się, zbierał guzy, znosił tortury psychiczne i fizyczne. Ale trwał. W gorejącej żywotności Geometry K. dostrzegłem największą wartość kreacji stworzonych przez Henryka Dłużyńskiego” <ref> Segiet Janusz, ''Portrety olsztyńskie'', Olsztyn, Gray Goblin, 2005, S. 106-107</ref>. |
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
| Linia 39: | Linia 38: | ||
* 1974 – Nagroda XVI Festiwalu Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową w przedstawieniu ''Tymon Ateńczyk'' W. Shakespeare’a w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu | * 1974 – Nagroda XVI Festiwalu Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową w przedstawieniu ''Tymon Ateńczyk'' W. Shakespeare’a w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu | ||
* 1976 - Nagroda XVIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za tytułową, Geometry K. w przedstawieniu ''Zamek'' F. Kafki w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. | * 1976 - Nagroda XVIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za tytułową, Geometry K. w przedstawieniu ''Zamek'' F. Kafki w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. | ||
| − | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#Prusiński, Tadeusz : ''Jest teatr w Olsztynie'' / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005 | #Prusiński, Tadeusz : ''Jest teatr w Olsztynie'' / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005 | ||
#Segiet, Janusz: ''Portrety olsztyńskie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2005. – S. 106-108. | #Segiet, Janusz: ''Portrety olsztyńskie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2005. – S. 106-108. | ||
| − | |||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | * | + | *Biografia teatralna: [http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/22776.html http://www.e-teatr.pl] |
| − | + | [[Category:Aktorzy i reżyserzy|Dłużyński,Henryk]] | |
| − | [[Category: | + | [[Category:Teatr|Dłużyński,Henryk]] |
| − | [[Category:Teatr]] | + | [[Category:Olsztyn|Dłużyński,Henryk]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Dłużyński,Henryk]] |
| − | [[Category: | ||
Aktualna wersja na dzień 12:08, 11 sie 2014
(1929-1999) – aktor, reżyser teatralny
Spis treści
Biografia
Urodził się 10 sierpnia 1929 roku w Warszawie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Był inspicjentem w Teatrze Studio PWST. Pracował w teatrach:
- 1952/1953 - Teatry Dramatyczne w Częstochowie
- 1953/1954 - Teatr Polski w Bielsku-Białej
- 1955-1958 - Teatr Zagłębia w Sosnowcu
- 1958-1961 - Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
- 1961/1962 – Teatr im. J. Osterwy w Lublinie
- 1962-1964 - Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
- 1964-1967 - Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu
- 1967-1973 - Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku
- 1974/1975 - Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu
- 1976 - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
Zmarł 16 lutego 1999 roku w Olsztynie.
Twórczość
Debiutował 30 września 1952 roku jako Goniec w „Balladynie” Juliusza Słowackiego w reż. Wandy Wróblewskiej w Teatrach Dramatycznych Częstochowy. Był aktorem teatralnym, po latach zajął się również reżyserią. W 1964 roku w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach opracował układ pojedynków w przedstawieniu Hamleta w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (premiera 27 lutego 1964). W Białymstoku w Teatrze im. Węgierki był asystentem reżysera przy realizacji Opery za trzy grosze B. Brechta, reż. Ryszard Kubiak, premiera 9 czerwca 1973. Wystąpił w filmach fabularnych:
- 1963 – Julia, reż. Jan Rutkiewicz, 1 część filmu Weekendy
- 1972 – Tak bardzo zmęczeni… 3 odcinek serialu Odejścia, powroty, reż. Wojciech Marczewski
- 1974 – Wielkanoc, reż. Wojciech Marczewski
- 1975 – Czerwone i białe, reż. Paweł Komorowski
- 1978 - Nauka latania, reż. Sławomir Idziak
Twórczość w Olsztynie
Wystąpił w przedstawieniach:
- Zamek F. Kafka, grana postać – Geometra K., reż. Henryk Baranowski, premiera 14 lutego 1976
- Bułat Okudżawa, scenariusz i reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 27 lutego 1976
- Iwona, księżniczka Burgunda W. Gombrowicz, grana postać – Król Ignacy, reż. Henryk Baranowski, premiera 10 grudnia 1976
- Wujaszek Wania A. Czechow, grana postać – Iwan Wojnicki – Wujaszek Wania, reż. Krzysztof Rościszowski, premiera 28 stycznia 1977
W Olsztynie wyreżyserował:
- Bułat Okudżawa, scenariusz i reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 27 lutego 1976
- Freuda teoria snów A. Cwojdziński, reżyseria Henryk Dłużyński, premiera 1 grudnia 1977
Sukcesem olsztyńskim była rola Geometry K. w Zamku. Jerzy Niesiobędzki napisał „W olsztyńskiej inscenizacji „Zamku” jest wiele dobrego aktorstwa (…) Na plan pierwszy wysuwa się oczywiście postać geometry. Gra ją Henryk Dłużyński. I gra tak, jak gdyby jako K. już na odległość wyczuwał fałsz sytuacji, preparowanych przez urzędowych kapłanów (…) K. Dłużyńskiego walczy przede wszystkim o swój własny honor – o własne zagrożone człowieczeństwo” [1]. A Janusz Segiet napisał „Geometra K. Henryka Dłużyńskiego nie dawał nam odczuć swego niepowodzenia. Trochę na przekór inscenizacji tworzył bardzo żywotną postać małego człowieczka, pochłoniętego ciągle jakimś działaniem, aktywnego, energicznego jak iskra. Geometra K. potykał się, zbierał guzy, znosił tortury psychiczne i fizyczne. Ale trwał. W gorejącej żywotności Geometry K. dostrzegłem największą wartość kreacji stworzonych przez Henryka Dłużyńskiego” [2].
Nagrody i odznaczenia
- 1970 – Wyróżnienie XII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Poleżajewa w przedstawieniu Niespokojna starość L. Rachmanowa w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku
- 1971 – Nagroda XIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Ojca w Mojej córeczce w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku
- 1974 – Nagroda XVI Festiwalu Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową w przedstawieniu Tymon Ateńczyk W. Shakespeare’a w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu
- 1976 - Nagroda XVIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za tytułową, Geometry K. w przedstawieniu Zamek F. Kafki w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie.
Bibliografia
- Prusiński, Tadeusz : Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005
- Segiet, Janusz: Portrety olsztyńskie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2005. – S. 106-108.
Przypisy
Zobacz też
- Biografia teatralna: http://www.e-teatr.pl
