Swietłana Bucka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Etnomuzykolog, doktor muzykologii, stała współpracownica [[Teatr | + | [[Image:bucka2.jpg|thumb|right|250px|1999 r.<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] |
| + | Etnomuzykolog, doktor muzykologii, stała współpracownica [[Teatr „Węgajty”| Teatru „Węgajty”]]; mieszka w Mińsku (Białoruś). | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W Olsztynie moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.<br> | + | W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.<br> |
| − | Stale współpracuje ze [[Schola Teatru | + | Stale współpracuje ze [[Schola Teatru „Węgajty”| Scholą Teatru Węgajty]] (od początków jej istnienia) w badaniu i rekonstrukcji (na podstawie zabytków i żywych tradycji) dawnej europejskiej religijnej muzyki wokalnej. W ramach [[Schola Teatru „Węgajty”| Scholi]] kierowała projektem opracowania muzycznego polskich wielogłosowych kant i psalmów zapisanych cyrylicą w rękopisach Klasztoru Sołowieckiego, odnalezionych przez nią w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. Uczyła też podopiecznych fundacji „Muzyka Polskich Kresów”. W Polsce spędza 3-4 miesiące w ciągu roku. Na stałe pracuje i mieszka w Mińsku (Białoruś). |
==Projekty== | ==Projekty== | ||
| Linia 23: | Linia 24: | ||
#Mioduszewska, Anna: ''Szansę trzeba wykorzystać : kultura : warsztaty doktora muzykologii'' / Anna Mioduszewska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2000, nr 291, s. 12. | #Mioduszewska, Anna: ''Szansę trzeba wykorzystać : kultura : warsztaty doktora muzykologii'' / Anna Mioduszewska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2000, nr 291, s. 12. | ||
| − | [[Category:Muzycy]] [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury]] [[Category: | + | [[Category:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Bucka, Swietłana]] [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Bucka, Swietłana]] [[Category:Muzyka|Bucka, Swietłana]][[Category:Teatr|Bucka, Swietłana]][[Category:Powiat olsztyński|Bucka, Swietłana]] [[Category:Jonkowo (gmina wiejska)|Bucka, Swietłana]] [[Category:1990-|Bucka, Swietłana]] |
Aktualna wersja na dzień 13:34, 3 sie 2014
Etnomuzykolog, doktor muzykologii, stała współpracownica Teatru „Węgajty”; mieszka w Mińsku (Białoruś).
Biografia
W czasie nauki w Konserwatorium prowadziła badania terenowe nad folklorem muzycznym obwodu riazańskiego (południowa Rosja) oraz śpiewała w studenckim zespole folklorystycznym Gilarowej. Zafascynowana muzyką cerkiewną – na jej temat pisała pracę doktorską, zaś aby ją lepiej ją poznać, śpiewała w chórze kościelnym. Wraz z aktorami z Francji i Anglii uczestniczyła w warsztatach doskonalących teorię muzyki dawnej oraz praktykę śpiewu, prowadzonych przez Charalambosa Rimbasa (Grecja) oraz Marcela Peresa (Francja). Na kierowanych przez siebie kursach i warsztatach uczyła, jak pracować z głosem – w Moskwie, a od l. 90-tych także w Polsce, m.in. w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie prowadziła warsztaty emisji głosu. Biorąc udział w licznych sympozjach i konferencjach w Polsce i Rosji, wygłosiła wiele referatów nt. dawnej muzyki cerkiewnej, a także polskich psalmów trójgłosowych. W Olsztynie moderowała warsztaty oddechowo-rezonatorowo-emisyjne.
Stale współpracuje ze Scholą Teatru Węgajty (od początków jej istnienia) w badaniu i rekonstrukcji (na podstawie zabytków i żywych tradycji) dawnej europejskiej religijnej muzyki wokalnej. W ramach Scholi kierowała projektem opracowania muzycznego polskich wielogłosowych kant i psalmów zapisanych cyrylicą w rękopisach Klasztoru Sołowieckiego, odnalezionych przez nią w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. Uczyła też podopiecznych fundacji „Muzyka Polskich Kresów”. W Polsce spędza 3-4 miesiące w ciągu roku. Na stałe pracuje i mieszka w Mińsku (Białoruś).
Projekty
Prowadzenie
Prowadzenie
- Swietłana Bucka
- Małgorzata Dżygadło-Niklaus
Bibliografia
- Mioduszewska, Anna: Szansę trzeba wykorzystać : kultura : warsztaty doktora muzykologii / Anna Mioduszewska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2000, nr 291, s. 12.
