Marian Murat: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Murat2.jpg|thumb|right|300px|Prywatna galeria w Biskupcu. Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]][[Image:Murat3.jpg|thumb|right|300px|Para królewska. Rzeźba w drewnie. Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]][[Image:Murat4.jpg|thumb|right|300px|Matka Boska w warmińskiej kapliczce. Rzeźba w drewnie. Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]][[Image:Murat5.jpg|thumb|right|300px|Obrzędowy zespół z turoniem. Rzeźba w drewnie. Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]][[Image:Murat1.jpg|thumb|right|300px|Rzeźbiarz przy pracy. Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]](1955- ) – rzeźbiarz ludowy
+
 
 +
(1955- ) – rzeźbiarz ludowy
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 12 stycznia 1955 roku w Biskupcu. Z zawodu maszynista typograficzny.
+
Urodził się 12 stycznia 1955 roku w [[ewim:Biskupiec|Biskupcu]]. Z zawodu maszynista typograficzny.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Rzeźbiarzem został z zamiłowania, sztuką interesował się już jako kilkunastoletni chłopiec. Bardzo lubił zwiedzać stare, zabytkowe kościoły, oglądał przydrożne kapliczki. Interesowały go rzeźby oraz detale snycerskie. Interesował się fotografią. Na plenerze rzeźbiarskim w 1980 roku w Biskupcu poznał rzeźbiarzy i ich twórczość. Wówczas postanowił sam spróbować rzeźbić. Nagrody w konkursach zachęciły go do rozwijania własnej twórczości. „Zaczynał od robienia wojów, rycerzy, potem zaczął zgłębiać historię i folklor (…). Pojawiły się rzeźby związane z rokiem obrzędowym, jak szopki, pochody przebierańców, z warmińskim szemlem, turoniem, „Gwiazdą”, „Gaikiem”, sceny związane z warmińskimi „Godami” czy „Pokłonem Trzech Króli” (…) ma w swojej kolekcji różne wersje „Chrystusików frasobliwych” umieszczanych w kapliczkach lub sadzanych na kamieniu w towarzystwie kwiatów i ptaszków. (…)warmińskie kapliczki „murowane” z czerwonej cegły, w których zamiast Chrystusa znajduje się Matka Boska. (…) dużą grupę tworzą rzeźby par – Warmiaka z Warmiaczką (w różnych wersjach), rybaka z rybaczką, dziadka z babą, woźnicę z kobietą, czy króla z królową” (…) dużą grupę rzeźb tworzą ptaszki – gile, sroki, zimorodki i ostatnio bardzo modne bociany” <ref>Beba, Bożena Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 134-135</ref>. Wyrzeźbił Michała Kajkę i [[Maria Zientara-Malewska|Marię Zientarę-Malewską]]. Rzeźbi w drewnie lipowym, rzeźby maluje kolorowymi farbami. Do pracy używa scyzoryków oraz dłut.  
+
Rzeźbiarzem został z zamiłowania, sztuką interesował się już jako kilkunastoletni chłopiec. Bardzo lubił zwiedzać stare, zabytkowe kościoły, oglądał przydrożne kapliczki. Interesowały go rzeźby oraz detale snycerskie. Interesował się fotografią. Na plenerze rzeźbiarskim w 1980 roku w Biskupcu poznał rzeźbiarzy i ich twórczość. Wówczas postanowił sam spróbować rzeźbić. Nagrody w konkursach zachęciły go do rozwijania własnej twórczości. „Zaczynał od robienia wojów, rycerzy, potem zaczął zgłębiać historię i folklor (…). Pojawiły się rzeźby związane z rokiem obrzędowym, jak szopki, pochody przebierańców, z warmińskim szemlem, turoniem, „Gwiazdą”, „Gaikiem”, sceny związane z warmińskimi „Godami” czy „Pokłonem Trzech Króli” (…) ma w swojej kolekcji różne wersje „Chrystusików frasobliwych” umieszczanych w kapliczkach lub sadzanych na kamieniu w towarzystwie kwiatów i ptaszków. (…)warmińskie kapliczki „murowane” z czerwonej cegły, w których zamiast Chrystusa znajduje się Matka Boska. (…) dużą grupę tworzą rzeźby par – Warmiaka z Warmiaczką (w różnych wersjach), rybaka z rybaczką, dziadka z babą, woźnicę z kobietą, czy króla z królową” (…) dużą grupę rzeźb tworzą ptaszki – gile, sroki, zimorodki i ostatnio bardzo modne bociany” <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 134-135</ref>. Wyrzeźbił Michała Kajkę i [[Maria Zientara-Malewska|Marię Zientarę-Malewską]]. Rzeźbi w drewnie lipowym, rzeźby maluje kolorowymi farbami. Do pracy używa scyzoryków oraz dłut.  
  
  
 
==Konkursy i wystawy==
 
==Konkursy i wystawy==
Artysta brał czynny udział w licznych przeglądach i spotkaniach artystycznych. Udział w nich pozwolił poznać pracę innych twórców, wymienić poglądy, doświadczenia. Swoje rzeźby prezentował na wystawach oraz kiermaszach rękodzieła i sztuki ludowej w Warszawie, Krakowie, Kazimierzu, Gdańsku,  na terenie Warmii i Mazur: w Biskupcu, Węgorzewie. Ceni sobie współpracę z [[Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego. Park Etnograficzny  w Olsztynku]], gdzie ma swoje stoisko. „Ze skansenem współpracuje prawie od początku swojej twórczości (…). Zaproponował, że będzie tam prezentował swoją rzeźbę i jednocześnie pokazywał, jak się rzeźbi” <ref>Beba, Bożena Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 136</ref>. Promotor twórców ludowych i nieprofesjonalnych.
+
Artysta brał czynny udział w licznych przeglądach i spotkaniach artystycznych. Udział w nich pozwolił poznać pracę innych twórców, wymienić poglądy, doświadczenia. Swoje rzeźby prezentował na wystawach oraz kiermaszach rękodzieła i sztuki ludowej w Warszawie, Krakowie, Kazimierzu, Gdańsku,  na terenie Warmii i Mazur: w Biskupcu, [[ewim:Węgorzewo|Węgorzewie]]. Ceni sobie współpracę z [[Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny  w Olsztynku]], gdzie ma swoje stoisko. „Ze skansenem współpracuje prawie od początku swojej twórczości (…). Zaproponował, że będzie tam prezentował swoją rzeźbę i jednocześnie pokazywał, jak się rzeźbi” <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 136</ref>. Promotor twórców ludowych i nieprofesjonalnych.
  
 
==Nagrody i wyróżnienia==
 
==Nagrody i wyróżnienia==
Linia 23: Linia 24:
 
* 1990 – [[X Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu]]  - I nagroda równorzędna
 
* 1990 – [[X Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu]]  - I nagroda równorzędna
 
* 2003 – [[XXIII Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu]]  - wyróżnienie
 
* 2003 – [[XXIII Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu]]  - wyróżnienie
* 2004 – wyróżnienie – Nagroda Sukcesy 2004
+
* 2004 – Nagroda Sukcesy 2004
  
  
Linia 34: Linia 35:
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
<references/>
 
 
<references/>
 
<references/>
  
[[Category:Rzeźbiarze]]
+
[[Category:Rzeźbiarze|Murat,Marian]]
[[Category:Etnografia]]
+
[[Category:Sztuka ludowa|Murat,Marian]]
[[Category:Sztuka ludowa]]
+
[[Category:Powiat olsztyński|Murat,Marian]]
[[Category:Powiat olsztyński]]
+
[[Category:Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Murat,Marian]]
[[Category:1961-1970]]
+
[[Category:1945-1989|Murat,Marian]]
[[Category:1971-1980]]
+
[[Category:1990-|Murat,Marian]]
[[Category:1981-1990]]
 
[[Category:1991-2000]]
 
[[Category:2001-2010]]
 
[[Category:2011-2020]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:44, 2 cze 2015

(1955- ) – rzeźbiarz ludowy

Biografia

Urodził się 12 stycznia 1955 roku w Biskupcu. Z zawodu maszynista typograficzny.

Twórczość

Rzeźbiarzem został z zamiłowania, sztuką interesował się już jako kilkunastoletni chłopiec. Bardzo lubił zwiedzać stare, zabytkowe kościoły, oglądał przydrożne kapliczki. Interesowały go rzeźby oraz detale snycerskie. Interesował się fotografią. Na plenerze rzeźbiarskim w 1980 roku w Biskupcu poznał rzeźbiarzy i ich twórczość. Wówczas postanowił sam spróbować rzeźbić. Nagrody w konkursach zachęciły go do rozwijania własnej twórczości. „Zaczynał od robienia wojów, rycerzy, potem zaczął zgłębiać historię i folklor (…). Pojawiły się rzeźby związane z rokiem obrzędowym, jak szopki, pochody przebierańców, z warmińskim szemlem, turoniem, „Gwiazdą”, „Gaikiem”, sceny związane z warmińskimi „Godami” czy „Pokłonem Trzech Króli” (…) ma w swojej kolekcji różne wersje „Chrystusików frasobliwych” umieszczanych w kapliczkach lub sadzanych na kamieniu w towarzystwie kwiatów i ptaszków. (…)warmińskie kapliczki „murowane” z czerwonej cegły, w których zamiast Chrystusa znajduje się Matka Boska. (…) dużą grupę tworzą rzeźby par – Warmiaka z Warmiaczką (w różnych wersjach), rybaka z rybaczką, dziadka z babą, woźnicę z kobietą, czy króla z królową” (…) dużą grupę rzeźb tworzą ptaszki – gile, sroki, zimorodki i ostatnio bardzo modne bociany” [1]. Wyrzeźbił Michała Kajkę i Marię Zientarę-Malewską. Rzeźbi w drewnie lipowym, rzeźby maluje kolorowymi farbami. Do pracy używa scyzoryków oraz dłut.


Konkursy i wystawy

Artysta brał czynny udział w licznych przeglądach i spotkaniach artystycznych. Udział w nich pozwolił poznać pracę innych twórców, wymienić poglądy, doświadczenia. Swoje rzeźby prezentował na wystawach oraz kiermaszach rękodzieła i sztuki ludowej w Warszawie, Krakowie, Kazimierzu, Gdańsku, na terenie Warmii i Mazur: w Biskupcu, Węgorzewie. Ceni sobie współpracę z Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, gdzie ma swoje stoisko. „Ze skansenem współpracuje prawie od początku swojej twórczości (…). Zaproponował, że będzie tam prezentował swoją rzeźbę i jednocześnie pokazywał, jak się rzeźbi” [2]. Promotor twórców ludowych i nieprofesjonalnych.

Nagrody i wyróżnienia

Laureat licznych nagród i wyróżnień przeglądów twórczości. Między innymi:


Bibliografia

  1. Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008.
  2. Janczara-Bloch, Iwona: Sukcesy 2004 / Iwona Janczara-Bloch // „Biuletyn Informacyjny Urzędu Miejskiego w Biskupcu”. – 2005, nr 3, s. 2.
  3. Marian Murat, Życiorys, Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, Sygn. 8/405


Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 134-135
  2. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 136