Henryk Rejbakoz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Image:Rejbakoz.jpg|thumb|right|200px|Źródło: „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 9]][[Image:Rejbakoz2.jpg|thumb|right|200px|Obraz prezentowany na wystawie jubileuszowej w 1998 r. w Regionalnym Ośrodku Kultury w Olsztynie. Żródło: „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 24]](1909-2000) – twórca nieprofesjonalny, malarz, muzyk, chórzysta | + | [[Image:Rejbakoz.jpg|thumb|right|200px|Źródło: „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 9]] |
| + | [[Image:Rejbakoz2.jpg|thumb|right|200px|Obraz prezentowany na wystawie jubileuszowej w 1998 r. w Regionalnym Ośrodku Kultury w Olsztynie. Żródło: „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 24]] | ||
| + | [[image:acrejbakoz.jpg|thumb|right|200px|"Macierzyństwo", 1966.<br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | [[Image:Poczta kartka.jpg|thumb|right|200px|Wiersz Andrzeja Cieślaka upamiętniający Klub Łączności i Henryka Rejbakoza. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | |||
| + | (1909-2000) – twórca nieprofesjonalny, malarz, muzyk, chórzysta | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się w 1909 r. w Petersburgu. W trakcie rewolucji rodzina uciekła na Ukrainę, stamtąd udało im się dostać przez Równe na Wileńszczyznę; zamieszkali w Święcanach. Rejbakoz ukończył szkołę powszechną i Seminarium Nauczycielskie. Podjął pracę na poczcie. We wrześniu 1939 r. służył w 5 pułku Legionów, był zastępcą komendanta Strażnicy Baranowo w okolicy Nowych Święcan. Okupację niemiecką przeżył w Święcanach i Wilnie. W 1944 r. trafił do niewoli radzieckiej, do kopalni węgla w Stalinogorsku. Talent muzyczny i umiejętność gry na skrzypcach uratowały go od ciężkiej pracy w kopalni. Do Olsztyna | + | Urodził się w 1909 r. w Petersburgu. W trakcie rewolucji rodzina uciekła na Ukrainę, stamtąd udało im się dostać przez Równe na Wileńszczyznę; zamieszkali w Święcanach. Rejbakoz ukończył szkołę powszechną i Seminarium Nauczycielskie. Podjął pracę na poczcie. We wrześniu 1939 r. służył w 5 pułku Legionów, był zastępcą komendanta Strażnicy Baranowo w okolicy Nowych Święcan. Okupację niemiecką przeżył w Święcanach i Wilnie. W 1944 r. trafił do niewoli radzieckiej, do kopalni węgla w Stalinogorsku. Talent muzyczny i umiejętność gry na skrzypcach uratowały go od ciężkiej pracy w kopalni. Do [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]] przyjechał jesienią 1945 r. Podjął pracę w Urzędzie Pocztowym przy ul. Pieniężnego. Przez wiele lat był zatrudniony w pracowni projektowej. Zaprojektował wnętrza i wystrój plastyczny wielu placówek pocztowych w województwie. W 1974 r. przeszedł na emeryturę, ale pozostał czynnym pracownikiem i społecznikiem. Zmarł w 2000 roku. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | W latach powojennych Rejbakoz brał udział w życiu muzycznym Olsztyna. Ukończył średnią szkołę muzyczną. Grał na skrzypcach w | + | W latach powojennych Rejbakoz brał udział w życiu muzycznym Olsztyna. Ukończył średnią szkołę muzyczną. Grał na skrzypcach w [[Warmińsko-Mazurska Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie|olsztyńskiej orkiestrze symfonicznej]], od pierwszego występu zespołu w 1946 r. do 1962 r. Śpiewał w chórach. Pierwszy zespół muzyczny założył w 1946 roku. Grał w nim na skrzypcach. W latach 1951-1955 był członkiem zespołu mandolinistów „[[Lutnia warmińska]]”. Występował w operach i operetkach wystawianych przez [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] („Kraina uśmiechu” Lehara, „Loteria” Moniuszki, „Madame Butterfly” Pucinniego) oraz na scenie [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie|Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie]] („Krakowiacy i górale” Bogusławskiego”<ref>H.S., Jubileusz Henryka Rejbakoza, „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 10</ref>. W latach pięćdziesiątych śpiewał w [[Ludowy Zespół Pieśni i Tańca „Warmia i Mazury|Ludowym Zespole Pieśni i Tańca „Warmia i Mazury”]], przekształconym później w [[Zespół Pieśni i Tańca „Olsztyn”]]. Z inicjatywy Rejbakoza i [[Stanisław Markiewicz|Stanisława Markiewicza]] w 1973 r. powstał [[Chór Męski „Surma”]]. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Szczególną uwagę Rejbakoz przykładał do twórczości plastycznej. Pierwszą wystawę miał w piątej klasie szkoły powszechnej w Święcanach. W Seminarium Nauczycielskim rysunku uczył Tadeusz Gadomski, uczeń Jana Matejki. Tam Rejbakoz poznał wszystkie techniki plastyczne. Od 1923 r. systematycznie zajmował się malarstwem. | + | Szczególną uwagę Rejbakoz przykładał do twórczości plastycznej. Pierwszą wystawę miał w piątej klasie szkoły powszechnej w Święcanach. W Seminarium Nauczycielskim rysunku uczył Tadeusz Gadomski, uczeń Jana Matejki. Tam Rejbakoz poznał wszystkie techniki plastyczne. Od 1923 r. systematycznie zajmował się malarstwem. W Olsztynie związał się z [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie|Wojewódzkim Domem Kultury]], następnie [[Regionalny Ośrodek Kultury w Olsztynie|Regionalnym Ośrodkiem Kultury]]. Brał udział we wszystkich plenerach organizowanych przez dom kultury. |
| − | Malował pejzaże, kwiaty, portrety. Zajmował się metaloplastyką i rzeźbą. Miał wiele wystaw, jest laureatem wielu nagród, m.in. [[Nagroda „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka|Nagrody „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka]] (1989) | + | Malował pejzaże, kwiaty, portrety. Zajmował się metaloplastyką i rzeźbą. Miał wiele wystaw, jest laureatem wielu nagród, m.in. [[Nagroda „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka 1989|Nagrody „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka]] (1989) |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 20: | Linia 25: | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1945-1989|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | + | [[Category:Muzyka|Rejbakoz, Henryk]] | |
| − | + | [[Category:Malarze|Rejbakoz, Henryk]] | |
| − | + | [[Category:Malarstwo|Rejbakoz, Henryk]] | |
| − | + | [[Category:Olsztyn|Rejbakoz, Henryk]] | |
| − | [[Category:Muzyka]] | + | [[Category:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | [[Category:Malarze]] | + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | [[Category:Malarstwo]] | + | [[Category:Rzeźbiarze|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | [[Category:Olsztyn]] | + | [[Category:Chóry i orkiestry|Rejbakoz, Henryk]] |
| − | [[Category:Muzycy]] | ||
| − | [[Category: | ||
| − | [[Category: | ||
| − | [[Category: | ||
Aktualna wersja na dzień 07:19, 18 wrz 2017
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka
(1909-2000) – twórca nieprofesjonalny, malarz, muzyk, chórzysta
Spis treści
Biografia
Urodził się w 1909 r. w Petersburgu. W trakcie rewolucji rodzina uciekła na Ukrainę, stamtąd udało im się dostać przez Równe na Wileńszczyznę; zamieszkali w Święcanach. Rejbakoz ukończył szkołę powszechną i Seminarium Nauczycielskie. Podjął pracę na poczcie. We wrześniu 1939 r. służył w 5 pułku Legionów, był zastępcą komendanta Strażnicy Baranowo w okolicy Nowych Święcan. Okupację niemiecką przeżył w Święcanach i Wilnie. W 1944 r. trafił do niewoli radzieckiej, do kopalni węgla w Stalinogorsku. Talent muzyczny i umiejętność gry na skrzypcach uratowały go od ciężkiej pracy w kopalni. Do Olsztyna przyjechał jesienią 1945 r. Podjął pracę w Urzędzie Pocztowym przy ul. Pieniężnego. Przez wiele lat był zatrudniony w pracowni projektowej. Zaprojektował wnętrza i wystrój plastyczny wielu placówek pocztowych w województwie. W 1974 r. przeszedł na emeryturę, ale pozostał czynnym pracownikiem i społecznikiem. Zmarł w 2000 roku.
Działalność
W latach powojennych Rejbakoz brał udział w życiu muzycznym Olsztyna. Ukończył średnią szkołę muzyczną. Grał na skrzypcach w olsztyńskiej orkiestrze symfonicznej, od pierwszego występu zespołu w 1946 r. do 1962 r. Śpiewał w chórach. Pierwszy zespół muzyczny założył w 1946 roku. Grał w nim na skrzypcach. W latach 1951-1955 był członkiem zespołu mandolinistów „Lutnia warmińska”. Występował w operach i operetkach wystawianych przez Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie („Kraina uśmiechu” Lehara, „Loteria” Moniuszki, „Madame Butterfly” Pucinniego) oraz na scenie Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie („Krakowiacy i górale” Bogusławskiego”[1]. W latach pięćdziesiątych śpiewał w Ludowym Zespole Pieśni i Tańca „Warmia i Mazury”, przekształconym później w Zespół Pieśni i Tańca „Olsztyn”. Z inicjatywy Rejbakoza i Stanisława Markiewicza w 1973 r. powstał Chór Męski „Surma”.
Twórczość
Szczególną uwagę Rejbakoz przykładał do twórczości plastycznej. Pierwszą wystawę miał w piątej klasie szkoły powszechnej w Święcanach. W Seminarium Nauczycielskim rysunku uczył Tadeusz Gadomski, uczeń Jana Matejki. Tam Rejbakoz poznał wszystkie techniki plastyczne. Od 1923 r. systematycznie zajmował się malarstwem. W Olsztynie związał się z Wojewódzkim Domem Kultury, następnie Regionalnym Ośrodkiem Kultury. Brał udział we wszystkich plenerach organizowanych przez dom kultury. Malował pejzaże, kwiaty, portrety. Zajmował się metaloplastyką i rzeźbą. Miał wiele wystaw, jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka (1989)
Bibliografia
- H.S.: Jubileusz Henryka Rejbakoza / H.S. // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1998, nr 11, s. 9-11.
- Jermakowicz, Henryk: Malowane życie / Henryk Jermakowicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 1998, nr 203, dod. „Magazyn”, s. 7.
- Mirek, Zdzisław: Człowiek renesansu / Zdzisław Mirek // „Warmia i Mazury”. – 1980, nr 10, s. 3.
- Rejbakoz, Henryk: Henryk Rejbakoz / rozm. Ewa Labes-Kunicka // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1993, nr 1, s. 16-17.
Przypisy
- ↑ H.S., Jubileusz Henryka Rejbakoza, „Olsztyński Informator Kulturalny”, 1998, nr 11, s. 10
