Józef Borys: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Utworzył nową stronę „[[Image:Bor.jpg|thumb|right|200px| <br>Źródło: Kurowska, Halina: ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'' / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kul…”)
 
m (Twórczość)
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Bor.jpg|thumb|right|200px| <br>Źródło: Kurowska, Halina: ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'' / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, 1970.]]
+
[[Image:Bor2.jpg|thumb|right|250px| Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
  
(1937- ) – reszelski artysta ceramik, specjalizacja – dzieła w konwencji ludowej
+
 
 +
(1937- ) – reszelski, jak również olsztyński, artysta ceramik, specjalizacja – dzieła w konwencji ludowej
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się w 1937 r. W 1961 r. osiadł w Reszlu. Artysta początkowo działał na niwie literackiej – pisał wiersze oraz opowiadania. Potem zaczął też malować, w końcu skupił się na ceramice. Jako młody twórca zwrócił się do Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” (które przejęło opiekę nad zamkiem w Reszlu) o pomoc w założeniu warsztatu ceramicznego w reszelskim zamku. Stowarzyszenie przychylił się prośbie, a ponadto objęło pieczą jego działalność. Artysta „osiadł” z zamku reszelskim.
+
Urodził się w 1937 r. w Nowym Mieście Lubawskim. Od 1957 roku uczył się w znanej szkole ceramicznej w Szczawnie Zdroju.
 +
W 1961 r. zamieszkał w [[ewim:Reszel|Reszlu]]. Artysta początkowo parał się twórczością literacką (wiersze oraz opowiadania). Ostatecznie zajął się sztuką (malarstwo oraz ceramika). Zwrócił się do [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”|Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”]] (które przejęło opiekę nad [[Zamek w Reszlu|zamkiem w Reszlu]]) o pomoc w założeniu warsztatu ceramicznego w reszelskim zamku. Stowarzyszenie objęło pieczą jego działalność, zaś artysta zorganizował stałe miejsce pracy twórczej na zamku reszelskim.
 +
W 1976 roku Borys przeniósł swoją pracownię do Olsztyna i kontynuował produkcję sprawdzonych wzorów reszelskich, jednocześnie szukając nowych rozwiązań.  
 +
Artysta w 50-letnim okresie swojej działalności brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych m.in. w Warszawie, Olsztynie, Reszlu, Weimarze, Londynie, Edynburgu, Kaliningradzie, Monachium, Wiedniu.
 +
Zdobył wiele nagród i wyróżnień, m.in. Złoty Medal Kilińskiego. Był również nagradzany w konkursie na „Pamiątkę Regionu Warmii i Mazur”.
 +
Zmarł 20 grudnia 2020 roku w Olsztynie.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Borys tworzył swoje ceramiczne prace w konwencji ludowej nie z racji tradycji rodzinnych, ale z wyboru i upodobania. Na stylistykę jego twórczości wpłynęła znajomość z ceramikiem artystą-samoukiem, ów amator nauczył Borysa metod kształtowania gliny oraz warsztatu. Początkowo artysta wykonywał w swojej pracowni w murach zamku „prostsze” bibeloty – wazony, figurki, popielniczki. Wówczas też przez dłuższy czas pogłębiał tajniki warsztatu ceramicznego czytając, jeżdżąc po regionie, aby przyglądać się twórcom, i bezustannie ćwicząc. Potem zaś artysta tworzył, wzorując się na kształtach, formach i ornamentyce podglądanych w przydrożnych kościółkach, starych chatach warmińskich oraz kapliczkach – z nich czerpał artystyczne tematy i niejako je interpretował. Dzięki studiowaniu warmińskich świątków, ozdobnych kafli, haftowanych czepców, kufli i beczułek w pracowni Borysa powstały „reszelskie” baby, miniaturowe kapliczki z Chrystusem Frasobliwym i „warmińskimi” madonnami, kafle i dzbany, kufle do piwa, antałki, figurki muzykantów, plakietki z płaskorzeźbami-motywami wiejskimi. Odbiorcą dzieł z pracowni reszelskiego ceramika były Cepelia, Olsztyńska Desa oraz turyści.
+
Borys tworzył swoje ceramiki w konwencji ludowej „nie z racji tradycji rodzinnych, ale z wyboru i upodobania” <ref> Kurowska Halina, ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'', Olsztyn, 1970.</ref>. Początkowo artysta wykonywał w swojej pracowni w murach zamku prostsze bibeloty – wazony, figurki, popielniczki. Wówczas też przez dłuższy czas pogłębiał tajniki warsztatu ceramicznego, czytając i jeżdżąc po regionie, aby przyglądać się twórcom ludowym. Prócz tego Borys tworzył, wzorując się na kształtach, formach i ornamentyce podglądanych w przydrożnych kościółkach, starych chatach warmińskich oraz kapliczkach – z nich czerpał artystyczne tematy i niejako je interpretował. Dzięki studiowaniu warmińskich świątków, ozdobnych kafli, haftowanych czepców, kufli i beczułek w pracowni Borysa powstały „reszelskie” baby, miniaturowe kapliczki z Chrystusem Frasobliwym i „warmińskimi” madonnami, kafle i dzbany, kufle do piwa, antałki, figurki muzykantów, plakietki z płaskorzeźbami-motywami wiejskimi. Odbiorcą dzieł z pracowni reszelskiego ceramika były Cepelia, Olsztyńska Desa oraz turyści.<br>
 +
Od 1976 do 2020 roku Borys prowadził pracownię ceramiczną w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]], przez ostatnie 20 lat wspólnie z synem Izydorem Borysem.
 +
W latach 90-tych zaczął wprowadzać nowe wzory, również opierając się na sztuce ludowej. Tworzył różnego rodzaju ceramikę, którą po wysuszeniu i wypaleniu na biskwit zanurzał w polewie w odcieniach brązu i jeszcze raz wypalał na półmat, bez zbędnej ornamentyki.
 +
Józef Borys uprawiał stare technologie i techniki wytwarzania ceramiki. Większość jego wyrobów była formowana na kole garncarskim.
  
 
==Charakterystyka==
 
==Charakterystyka==
Dzieła Borysa określano jako „ambitną twórczość ludową”. Były to formy „świadomie prymitywne” i proste. Jego dzieła nie stanowiły rekonstrukcji starych warmińskich wzorów, lecz były swobodnym wykorzystywaniem tradycyjnych motywów. Ceramika Borysa więc to kultywowanie tradycji z nowym elementami, bogatsza kompilacja. Przykładowo wielką inspiracją dla artysty były kafle mazurskie i warmińskie. „Rekonstruował” je w glinie – ale bez rzeźby, uproszczone, z ogólnym zachowaniem charakterystycznego rysunku. Kafle te – w przeciwieństwie do klasycznych mazurskich – to nie obudowa pieca, lecz ozdoba wnętrz.
+
Dzieła Borysa określano jako „ambitną twórczość ludową”. Były to formy „świadomie prymitywne” i proste, nie stanowiły rekonstrukcji starych warmińskich wzorów, lecz swobodne wykorzystanie tradycyjnych motywów. To kultywowanie tradycji z nowym elementami bogatsza kompilacja. Wielką inspiracją dla artysty były kafle mazurskie i warmińskie, „rekonstruował” je w glinie – ale bez rzeźby, uproszczone, z ogólnym zachowaniem charakterystycznego rysunku. Kafle te – w przeciwieństwie do klasycznych mazurskich – mogły stanowić nie tylko obudowę pieca, ale i ozdobę wnętrz.
 +
 
 +
==Nagrody i wyróżnienia==
 +
*2008 r. - nagroda marszałka województwa warmińsko-mazurskiego w dziedzinie kultury
 +
*2011 r. - Zasłużony dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego
 +
 
 +
==Galeria zdjęć==
 +
<gallery widths=180px heights=180px perrow=5>
 +
File:Bor.jpg|Źródło: Kurowska, Halina: ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'' / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, 1970.
 +
File:Bor3.jpg|Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
 +
File:Borysc.jpg|Józef Borys z Andrzejem Cieślakiem podczas Dni Jakubowych 2014, 25-27 lipca 2014 r.<br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]
 +
</gallery>
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 +
#Borys, Józef: ''Ceramika jest sztuką'' / Józef Borys ; rozm. przepr. Zygmunt Milewski // „Gazeta Olsztyńska”. - 1983, nr 174, s. 5.
 
#Kurowska, Halina: ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'' / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, 1970.
 
#Kurowska, Halina: ''Tworzywo i kształt Józefa Borysa'' / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, 1970.
 +
#Mazgal, Ewa: ''Odznaczeni malarze, aktorzy i naukowcy : inauguracja roku kulturalnego na Warmii i Mazurach'' / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2008, nr 233, s. 4.
 +
 +
==Przypisy==
 +
<references/>
 +
 +
==Zobacz też==
 +
*http://www.ceramikaborys.netgaleria.pl/?p=p_20&sName=strona-glowna
  
[[Category:Artyści]] [[Category:Rzeźba]] [[Category:Sztuka ludowa]] [[Category:Powiat kętrzyński]] [[Category:1971-1980]]
+
[[Category:Rzemiosło artystyczne|Borys,Józef]] [[Category: Rzeźbiarze|Borys,Józef]] [[Category:Rzeźba|Borys,Józef]] [[Category:Sztuka ludowa|Borys,Józef]]
 +
[[Category:Twórcy ludowi|Borys,Józef]]
 +
[[Category:Powiat kętrzyński|Borys,Józef]] [[Category:Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Borys,Józef]] [[Category:Olsztyn|Borys,Józef]][[Category:1945-1989|Borys,Józef]] [[Category:1990-|Borys,Józef]]

Aktualna wersja na dzień 13:20, 7 lut 2024

Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie


(1937- ) – reszelski, jak również olsztyński, artysta ceramik, specjalizacja – dzieła w konwencji ludowej

Biografia

Urodził się w 1937 r. w Nowym Mieście Lubawskim. Od 1957 roku uczył się w znanej szkole ceramicznej w Szczawnie Zdroju. W 1961 r. zamieszkał w Reszlu. Artysta początkowo parał się twórczością literacką (wiersze oraz opowiadania). Ostatecznie zajął się sztuką (malarstwo oraz ceramika). Zwrócił się do Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” (które przejęło opiekę nad zamkiem w Reszlu) o pomoc w założeniu warsztatu ceramicznego w reszelskim zamku. Stowarzyszenie objęło pieczą jego działalność, zaś artysta zorganizował stałe miejsce pracy twórczej na zamku reszelskim. W 1976 roku Borys przeniósł swoją pracownię do Olsztyna i kontynuował produkcję sprawdzonych wzorów reszelskich, jednocześnie szukając nowych rozwiązań. Artysta w 50-letnim okresie swojej działalności brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych m.in. w Warszawie, Olsztynie, Reszlu, Weimarze, Londynie, Edynburgu, Kaliningradzie, Monachium, Wiedniu. Zdobył wiele nagród i wyróżnień, m.in. Złoty Medal Kilińskiego. Był również nagradzany w konkursie na „Pamiątkę Regionu Warmii i Mazur”. Zmarł 20 grudnia 2020 roku w Olsztynie.

Twórczość

Borys tworzył swoje ceramiki w konwencji ludowej „nie z racji tradycji rodzinnych, ale z wyboru i upodobania” [1]. Początkowo artysta wykonywał w swojej pracowni w murach zamku prostsze bibeloty – wazony, figurki, popielniczki. Wówczas też przez dłuższy czas pogłębiał tajniki warsztatu ceramicznego, czytając i jeżdżąc po regionie, aby przyglądać się twórcom ludowym. Prócz tego Borys tworzył, wzorując się na kształtach, formach i ornamentyce podglądanych w przydrożnych kościółkach, starych chatach warmińskich oraz kapliczkach – z nich czerpał artystyczne tematy i niejako je interpretował. Dzięki studiowaniu warmińskich świątków, ozdobnych kafli, haftowanych czepców, kufli i beczułek w pracowni Borysa powstały „reszelskie” baby, miniaturowe kapliczki z Chrystusem Frasobliwym i „warmińskimi” madonnami, kafle i dzbany, kufle do piwa, antałki, figurki muzykantów, plakietki z płaskorzeźbami-motywami wiejskimi. Odbiorcą dzieł z pracowni reszelskiego ceramika były Cepelia, Olsztyńska Desa oraz turyści.
Od 1976 do 2020 roku Borys prowadził pracownię ceramiczną w Olsztynie, przez ostatnie 20 lat wspólnie z synem Izydorem Borysem. W latach 90-tych zaczął wprowadzać nowe wzory, również opierając się na sztuce ludowej. Tworzył różnego rodzaju ceramikę, którą po wysuszeniu i wypaleniu na biskwit zanurzał w polewie w odcieniach brązu i jeszcze raz wypalał na półmat, bez zbędnej ornamentyki. Józef Borys uprawiał stare technologie i techniki wytwarzania ceramiki. Większość jego wyrobów była formowana na kole garncarskim.

Charakterystyka

Dzieła Borysa określano jako „ambitną twórczość ludową”. Były to formy „świadomie prymitywne” i proste, nie stanowiły rekonstrukcji starych warmińskich wzorów, lecz swobodne wykorzystanie tradycyjnych motywów. To kultywowanie tradycji z nowym elementami – bogatsza kompilacja. Wielką inspiracją dla artysty były kafle mazurskie i warmińskie, „rekonstruował” je w glinie – ale bez rzeźby, uproszczone, z ogólnym zachowaniem charakterystycznego rysunku. Kafle te – w przeciwieństwie do klasycznych mazurskich – mogły stanowić nie tylko obudowę pieca, ale i ozdobę wnętrz.

Nagrody i wyróżnienia

  • 2008 r. - nagroda marszałka województwa warmińsko-mazurskiego w dziedzinie kultury
  • 2011 r. - Zasłużony dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego

Galeria zdjęć

Bibliografia

  1. Borys, Józef: Ceramika jest sztuką / Józef Borys ; rozm. przepr. Zygmunt Milewski // „Gazeta Olsztyńska”. - 1983, nr 174, s. 5.
  2. Kurowska, Halina: Tworzywo i kształt Józefa Borysa / Halina Kurowska. – Olsztyn: Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, 1970.
  3. Mazgal, Ewa: Odznaczeni malarze, aktorzy i naukowcy : inauguracja roku kulturalnego na Warmii i Mazurach / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2008, nr 233, s. 4.

Przypisy

  1. Kurowska Halina, Tworzywo i kształt Józefa Borysa, Olsztyn, 1970.

Zobacz też