Józef Zbigniew Polak: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
(1923- ) – architekt, artysta plastyk, rysownik, miłośnik Ziemi Nowomiejskiej, działacz społeczny
+
[[Image:polak_jozef_foto.jpg|thumb|right|250px|Źródło: ]]
 +
[[Image:polak_jozef_lekarty.jpg|thumb|right|250px|Dom w Lekartach.<br>Źródło: [http://www.lekarty.net/z/jozef_zbigniew_polak www.lekarty.net]]]
 +
[[Image:polak_jozef_zalewo.jpg|thumb|right|250px|Wystawa prac w Zalewie, Urząd Miasta, 2009.<br>Źródło: [http://www.zalewo.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=329:wystawa-prac-jozefa-polaka&catid=34:aktualności www.zalewo.pl] ]]
 +
[[Image:polak_jozef_impresje.jpg|thumb|right|250px|Ząbki, Apostolicum, 2008.]]
 +
[[Image:polak_jozef_kurzetnik.jpg|thumb|right|250px|Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Kurzętniku.<br>Źródło: ''Impresje z ziemi lubawskiej'', Ząbki, Apostolicum, 2008, s. 54.]]
 +
[[Image:polak_jozef_mury.jpg|thumb|right|250px|Projekt rekonstrukcji murów miejskich w Nowym Mieście Lubawskim.<br>Źródło: ''Impresje z ziemi lubawskiej'', Ząbki, Apostolicum, 2008, s. 115-116.]]
 +
(1923-2021) – architekt, artysta plastyk, rysownik, miłośnik Ziemi Nowomiejskiej, działacz społeczny
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 25 maja 1923 r. w Łomży jako syn Czesława Polak i Heleny Tyszko. W dzieciństwie wraz z rodziną przeniósł się na stałe do Warszawy. Tu wojna przerwała jego naukę w szkole średniej. W latach 1941-1944 był żołnierzem Armii Krajowej. W jej szeregach walczył w powstaniu warszawskim. Następnie trafił do I Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. W 1949 r. ukończył studia architektoniczne na Politechnice Warszawskiej. Uzyskał dyplom architekta-twórcy. W latach 1949-1967 pracował w Biurze Projektowym Zakładu Osiedli Robotniczych w Warszawie. Jednocześnie w latach 1952-1957 był kierownikiem sekcji naukowej i asystentem przy Katedrze Architektury prof. Bohdana Pniewskiego. W latach 1981-1986 pracował jako wykładowca w swojej ''alma mater''. W latach 1947, 1957-58 odbywał zagraniczne staże w pracowniach architektonicznych w Pradze, Paryżu i Brukseli. Zdobywał też doświadczenie w wielu innych pracowniach architektonicznych za granicą, m.in. w Afganistanie (1967-1970), USA (1971-1974), Pakistanie (1975), Zjednoczonych Emiratach Arabskich (1977), Libii (1979-1980). Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną (z domu Kościuszko) ma czworo dzieci (obecnie mieszkają w Stanach Zjednoczonych). W okresie letnim mieszka w Lekartach koło Nowego Miasta Lubawskiego. Obecnie przebywa na emeryturze, jednak nadal prowadzi aktywne życie społeczne i artystyczne.  
+
Urodził się 25 maja 1923 r. w Łomży jako syn Czesława Polak i Heleny Tyszko. W dzieciństwie wraz z rodziną przeniósł się na stałe do Warszawy. Tu wojna przerwała jego naukę w szkole średniej. W latach 1941-1944 był żołnierzem Armii Krajowej. W jej szeregach walczył w Powstaniu Warszawskim. Następnie trafił do I Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. W 1949 r. ukończył studia architektoniczne na Politechnice Warszawskiej. Uzyskał dyplom architekta-twórcy. W latach 1949-1967 pracował w Biurze Projektowym Zakładu Osiedli Robotniczych w Warszawie. Jednocześnie w latach 1952-1957 był kierownikiem sekcji naukowej i asystentem przy Katedrze Architektury prof. Bohdana Pniewskiego. W latach 1981-1986 pracował jako wykładowca w swojej ''alma mater''. W latach 1947, 1957-58 odbywał zagraniczne staże w pracowniach architektonicznych w Pradze, Paryżu i Brukseli. Zdobywał też doświadczenie w wielu innych pracowniach architektonicznych za granicą, m.in. w Afganistanie (1967-1970), USA (1971-1974), Pakistanie (1975), Zjednoczonych Emiratach Arabskich (1977), Libii (1979-1980). Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną (z domu Kościuszko) ma czworo dzieci (obecnie mieszkają w Stanach Zjednoczonych). W okresie letnim mieszkał w [[ewim:Lekarty|Lekartach]] koło [[ewim:Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]]. Zmarł 22 września 2021 roku w Warszawie.  
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
W 1949 r. założył w Warszawie zespół architektów plastyków „Kozia 3” (kierownik). Wraz z zespołem stworzył wiele projektów, będących sukcesm na skalę międzynarodową. Do jego najważniejszych realizacji architektonicznych należy zaliczyć:
+
W 1949 r. założył w Warszawie zespół architektów plastyków „Kozia 3” (kierownik). Wraz z zespołem stworzył wiele projektów, będących sukcesem na skalę międzynarodową. Do jego najważniejszych realizacji architektonicznych należy zaliczyć:
 
*kościół w Nowej Hucie (1954)
 
*kościół w Nowej Hucie (1954)
 
*Centrum Kultury w Leopoldville (Kongo, 1959)
 
*Centrum Kultury w Leopoldville (Kongo, 1959)
Linia 18: Linia 24:
 
*Muzeum Ruchu Robotniczego (1967) – I nagroda
 
*Muzeum Ruchu Robotniczego (1967) – I nagroda
 
*Osiedle Piaski II w Legionowie
 
*Osiedle Piaski II w Legionowie
Kilkuletni pobyt w Stanach Zjednoczonych w Chicago, gdzie pracował jako architekt w miejskim dziale architektury, wpłynął szczególnie na jego dalszą twórczość. Rokrocznie tworzy kilkadziesiąt projektów i szkiców inspirowanych tym miastem.  
+
Kilkuletni pobyt w Stanach Zjednoczonych w Chicago, gdzie pracował jako architekt w miejskim dziale architektury, wpłynął szczególnie na jego dalszą twórczość. Rokrocznie tworzył kilkadziesiąt projektów i szkiców inspirowanych tym miastem.  
Jest uznawany za wybitnego specjalistę w dziedzinie domów i centrów kultury. Za projekty dla Kutna (1972) i Puław (1985) otrzymał I nagrodę Ministra Budownictwa. Jest też autorem projektów kilkunastu szkół, licznych ośrodków zdrowia, budynków biurowych. Obecnie według jego projektu budowana jest Świątynia Miłosierdzia Bożego pod Paryżem. Jest też autorem programu architektonicznego restauracji i rozbudowy Seminarium Duchownego w Grodnie. Jako artysta-plastyk portretuje głównie zabytki architektury, świątki, kapliczki, kościoły. Upamiętnia zabytki regionalne, głównie Pojezierza Iławskiego i Ziemi Lubawskiej.  
+
Był uznawany za wybitnego specjalistę w dziedzinie domów i centrów kultury. Za projekty dla Kutna (1972) i Puław (1985) otrzymał I nagrodę Ministra Budownictwa. Był też autorem projektów kilkunastu szkół, licznych ośrodków zdrowia, budynków biurowych. Według jego projektu powstała Świątynia Miłosierdzia Bożego pod Paryżem. Był też autorem programu architektonicznego restauracji i rozbudowy Seminarium Duchownego w Grodnie. Jako artysta-plastyk portretował głównie zabytki architektury, świątki, kapliczki, kościoły. Upamiętnia zabytki regionalne, głównie Pojezierza Iławskiego i Ziemi Lubawskiej.  
  
==Działalność==
+
Był autorem serii albumów z rysunkami i szkicami, poświęconych kilku regionom Polski<ref>''Impresje z Gminy Brzozie'', ''Impresje z ziemi michałowskiej'', ''Impresje z warszawskiej Pragi'', ''Impresje z ziemi wyszkowskiej''.</ref>, oraz ziemi lubawskiej pt. ''Impresje z ziemi lubawskiej''. Album stanowi dokumentację plenerową krajobrazu przyrodniczego i architektury okolic [[ewim:Biskupiec|Biskupca]], [[ewim:Lubawa|Lubawy]], [[ewim:Kurzętnik|Kurzętnika]] i [[ewim:nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]].<ref> Józef Zbigniew Polak, ''Impresje z ziemi lubawskiej'', Nowe Miasto Lubawskie, Stowarzyszenie Pro Artis Bono, 2008.</ref> W 2006 z jego inicjatywy powołane zostało [[Stowarzyszenie „Pro Artis Bono” w Nowym Mieście Lubawskim]], w którym funkcję prezesa pełni [[Andrzej Korecki]]. W ramach działań towarzystwa wykonał szereg wstępnych projektów restauracji oraz odbudowy architektury średniowiecznej Nowego Miasta
Jest autorem serii albumów z rysunkami i szkicami, poświęconych kilku regionom Polski<ref>''Impresje z Gminy Brzozie'', ''Impresje z ziemi michałowskiej'', ''Impresje z warszawskiej Pragi'', ''Impresje z ziemi wyszkowskiej''.</ref>, oraz ziemi lubawskiej pt. ''Impresje z ziemi lubawskiej''. Album stanowi dokumentację plenerową krajobrazu przyrodniczego i architektury okolic Biskupca, Lubawy, Kurzętnika i Nowego Miasta Lubawskiego.<ref> Józef Zbigniew Polak, ''Impresje z ziemi lubawskiej'', Nowe Miasto Lubawskie, Stowarzyszenie Pro Artis Bono, 2008.</ref> W 2006 z jego inicjatywy powołane zostało [[Stowarzyszenie „Pro Artis Bono” w Nowym Mieście Lubawskim]], w którym funkcję prezesa pełni [[Andrzej Korecki]]. W ramach działań towarzystwa wykonał szereg wstępnych projektów restauracji oraz odbudowy architektury średniowiecznej Nowego Miasta
 
 
Lubawskiego.
 
Lubawskiego.
  
 
==Wystawy==
 
==Wystawy==
 
Jego prace znajdują się w zagranicznych zbiorach prywatnych i muzeach (w tym 8 rysunków w Watykanie). Są też regularnie prezentowane na wystawach w Polsce i za granicami kraju, m.in. w  Kabulu (1968), Meseberi Malmo (1969), Los Angeles (1972), Grand Rapidus (1973), Trypolisie (1975), Karach (1975), Dubaju (1980), San Diego (1996), Los Angeles (1997) a także  rokrocznie od 1974 r. w Chicago (I nagroda w dziedzinie grafiki na Lincoln Art. Fair).
 
Jego prace znajdują się w zagranicznych zbiorach prywatnych i muzeach (w tym 8 rysunków w Watykanie). Są też regularnie prezentowane na wystawach w Polsce i za granicami kraju, m.in. w  Kabulu (1968), Meseberi Malmo (1969), Los Angeles (1972), Grand Rapidus (1973), Trypolisie (1975), Karach (1975), Dubaju (1980), San Diego (1996), Los Angeles (1997) a także  rokrocznie od 1974 r. w Chicago (I nagroda w dziedzinie grafiki na Lincoln Art. Fair).
Prezentuje swoje prace również na Warmii i Mazurach: np. w salach Urzędu Miejskiego w Zalewie (2009)<ref>''Wystawa prac Józefa Polaka'', materiał na stronie [http://www.zalewo.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=329:wystawa-prac-jozefa-polaka&catid=34:aktualności www.zalewo.pl]</ref> w Gminnym Centrum Kultury w Kurzętniku (2006)<ref>Joanna Godzińska, ''Nowe wizje grodu koguta : żeby było piękniej... '', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2006, nr 240, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 41, s. 5.</ref> czy też w Nowomiejskim Domu Kultury (2001).<ref>Stanisław R. Ulatowski, ''Obrazy ołówkiem wyczarowane : szkice z podróży wystawione w NDK'', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2001, nr 168, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 29, s. 3; Grażyna Jonowska, ''Obrazy kreską malowane : Lekarty to najpiękniejsze miejsce na świecie'', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2002, nr 208, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 36, s. 3.</ref>
+
Prezentował swoje prace również na Warmii i Mazurach: np. w salach Urzędu Miejskiego w Zalewie (2009)<ref>''Wystawa prac Józefa Polaka'', materiał na stronie [http://www.zalewo.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=329:wystawa-prac-jozefa-polaka&catid=34:aktualności www.zalewo.pl]</ref> w Gminnym Centrum Kultury w Kurzętniku (2006)<ref>Joanna Godzińska, ''Nowe wizje grodu koguta : żeby było piękniej... '', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2006, nr 240, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 41, s. 5.</ref> czy też w Nowomiejskim Domu Kultury (2001).<ref>Stanisław R. Ulatowski, ''Obrazy ołówkiem wyczarowane : szkice z podróży wystawione w NDK'', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2001, nr 168, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 29, s. 3; Grażyna Jonowska, ''Obrazy kreską malowane : Lekarty to najpiękniejsze miejsce na świecie'', „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2002, nr 208, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 36, s. 3.</ref>
  
 
==Nagrody i odznaczenia==  
 
==Nagrody i odznaczenia==  
Linia 36: Linia 41:
 
*Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej i Związek Młodzieży Polskiej (1947-1955)
 
*Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej i Związek Młodzieży Polskiej (1947-1955)
 
*ZBOWiD (od 1946)
 
*ZBOWiD (od 1946)
*„Solidarność” (od 1980)
+
*[[ewim:NSZZ Solidarność na Warmii i Mazurach|„Solidarność”]] (od 1980)
 
*SARP (od 1949)
 
*SARP (od 1949)
 
*Związek twórczy w Szwajcarii (Richard J. Neutra Institute of Zurych, od 1966)
 
*Związek twórczy w Szwajcarii (Richard J. Neutra Institute of Zurych, od 1966)
Linia 50: Linia 55:
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
*http://www.lekarty.net/jozef_zbigniew_polak
 
*http://www.lekarty.net/jozef_zbigniew_polak
 +
*http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Zbigniew_Polak
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
<references/>
 
<references/>
  
[[Category:Architekci|Polak, Józef Zbigniew]]
+
[[Category:Projektanci i architekci|Polak, Józef Zbigniew]]
 +
[[Category:Działacze społeczni|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Malarze|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Malarze|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Polak, Józef Zbigniew]]
Linia 61: Linia 68:
 
[[Category:Grafika i rysunek|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Grafika i rysunek|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Powiat nowomiejski|Polak, Józef Zbigniew]]
 
[[Category:Powiat nowomiejski|Polak, Józef Zbigniew]]
[[Category:1991-2000|Polak, Józef Zbigniew]]
+
[[Category:Nowe Miasto Lubawskie|Polak, Józef Zbigniew]]
[[Category:2001-2010|Polak, Józef Zbigniew]]
+
[[Category:1990-|Polak, Józef Zbigniew]]
[[Category:2011-2020|Polak, Józef Zbigniew]]
 

Aktualna wersja na dzień 06:45, 29 wrz 2021

Źródło:
Dom w Lekartach.
Źródło: www.lekarty.net
Wystawa prac w Zalewie, Urząd Miasta, 2009.
Źródło: www.zalewo.pl
Ząbki, Apostolicum, 2008.
Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Kurzętniku.
Źródło: Impresje z ziemi lubawskiej, Ząbki, Apostolicum, 2008, s. 54.
Projekt rekonstrukcji murów miejskich w Nowym Mieście Lubawskim.
Źródło: Impresje z ziemi lubawskiej, Ząbki, Apostolicum, 2008, s. 115-116.

(1923-2021) – architekt, artysta plastyk, rysownik, miłośnik Ziemi Nowomiejskiej, działacz społeczny

Biografia

Urodził się 25 maja 1923 r. w Łomży jako syn Czesława Polak i Heleny Tyszko. W dzieciństwie wraz z rodziną przeniósł się na stałe do Warszawy. Tu wojna przerwała jego naukę w szkole średniej. W latach 1941-1944 był żołnierzem Armii Krajowej. W jej szeregach walczył w Powstaniu Warszawskim. Następnie trafił do I Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. W 1949 r. ukończył studia architektoniczne na Politechnice Warszawskiej. Uzyskał dyplom architekta-twórcy. W latach 1949-1967 pracował w Biurze Projektowym Zakładu Osiedli Robotniczych w Warszawie. Jednocześnie w latach 1952-1957 był kierownikiem sekcji naukowej i asystentem przy Katedrze Architektury prof. Bohdana Pniewskiego. W latach 1981-1986 pracował jako wykładowca w swojej alma mater. W latach 1947, 1957-58 odbywał zagraniczne staże w pracowniach architektonicznych w Pradze, Paryżu i Brukseli. Zdobywał też doświadczenie w wielu innych pracowniach architektonicznych za granicą, m.in. w Afganistanie (1967-1970), USA (1971-1974), Pakistanie (1975), Zjednoczonych Emiratach Arabskich (1977), Libii (1979-1980). Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną (z domu Kościuszko) ma czworo dzieci (obecnie mieszkają w Stanach Zjednoczonych). W okresie letnim mieszkał w Lekartach koło Nowego Miasta Lubawskiego. Zmarł 22 września 2021 roku w Warszawie.

Twórczość

W 1949 r. założył w Warszawie zespół architektów plastyków „Kozia 3” (kierownik). Wraz z zespołem stworzył wiele projektów, będących sukcesem na skalę międzynarodową. Do jego najważniejszych realizacji architektonicznych należy zaliczyć:

  • kościół w Nowej Hucie (1954)
  • Centrum Kultury w Leopoldville (Kongo, 1959)
  • Centrum Tel-Avivu (1963) – wyróżnienie
  • Centrum Kabulu (Afganistan, 1970)
  • Chicago Central Plaza XX (1974)
  • Centrum Kultury Arabskiej i hotel Khor Fakhan (1977)
  • Centrum Karach (Pakistan, 1978)

Jako członek grupy artystów „Arts 53”, (z którą związany był przez 18 lat) stworzył konstrukcje obiektów kulturalnych na terenie Polski, m.in.:

  • Teatr w Oświęcimiu
  • dworzec pasażerski lotniska LOT w Warszawie (1965) - II nagroda
  • Muzeum Ruchu Robotniczego (1967) – I nagroda
  • Osiedle Piaski II w Legionowie

Kilkuletni pobyt w Stanach Zjednoczonych w Chicago, gdzie pracował jako architekt w miejskim dziale architektury, wpłynął szczególnie na jego dalszą twórczość. Rokrocznie tworzył kilkadziesiąt projektów i szkiców inspirowanych tym miastem. Był uznawany za wybitnego specjalistę w dziedzinie domów i centrów kultury. Za projekty dla Kutna (1972) i Puław (1985) otrzymał I nagrodę Ministra Budownictwa. Był też autorem projektów kilkunastu szkół, licznych ośrodków zdrowia, budynków biurowych. Według jego projektu powstała Świątynia Miłosierdzia Bożego pod Paryżem. Był też autorem programu architektonicznego restauracji i rozbudowy Seminarium Duchownego w Grodnie. Jako artysta-plastyk portretował głównie zabytki architektury, świątki, kapliczki, kościoły. Upamiętnia zabytki regionalne, głównie Pojezierza Iławskiego i Ziemi Lubawskiej.

Był autorem serii albumów z rysunkami i szkicami, poświęconych kilku regionom Polski[1], oraz ziemi lubawskiej pt. Impresje z ziemi lubawskiej. Album stanowi dokumentację plenerową krajobrazu przyrodniczego i architektury okolic Biskupca, Lubawy, Kurzętnika i Nowego Miasta Lubawskiego.[2] W 2006 z jego inicjatywy powołane zostało Stowarzyszenie „Pro Artis Bono” w Nowym Mieście Lubawskim, w którym funkcję prezesa pełni Andrzej Korecki. W ramach działań towarzystwa wykonał szereg wstępnych projektów restauracji oraz odbudowy architektury średniowiecznej Nowego Miasta Lubawskiego.

Wystawy

Jego prace znajdują się w zagranicznych zbiorach prywatnych i muzeach (w tym 8 rysunków w Watykanie). Są też regularnie prezentowane na wystawach w Polsce i za granicami kraju, m.in. w Kabulu (1968), Meseberi Malmo (1969), Los Angeles (1972), Grand Rapidus (1973), Trypolisie (1975), Karach (1975), Dubaju (1980), San Diego (1996), Los Angeles (1997) a także rokrocznie od 1974 r. w Chicago (I nagroda w dziedzinie grafiki na Lincoln Art. Fair). Prezentował swoje prace również na Warmii i Mazurach: np. w salach Urzędu Miejskiego w Zalewie (2009)[3] w Gminnym Centrum Kultury w Kurzętniku (2006)[4] czy też w Nowomiejskim Domu Kultury (2001).[5]

Nagrody i odznaczenia

Uzyskał łącznie 31 nagród i wyróżnień krajowych oraz zagranicznych za pracę artystyczną i społeczną. Najbardziej jednak ceni Krzyż Virtuti Militari kl. V oraz Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami za zasługi bojowe w powstaniu warszawskim, a następnie walki na szlaku bojowym Warszawa-Berlin.

Udział w organizacjach

  • „Orlęta” (1934-1941) – później przewodniczący środowiska „Orlęta” przy Światowym Stowarzyszeniu Żołnierzy AK
  • Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej i Związek Młodzieży Polskiej (1947-1955)
  • ZBOWiD (od 1946)
  • „Solidarność” (od 1980)
  • SARP (od 1949)
  • Związek twórczy w Szwajcarii (Richard J. Neutra Institute of Zurych, od 1966)
  • Związek twórczy USA (Swedish Artists of Chicago, od 1977)
  • Związek twórczy Zjednoczonych Emiratów Arabskich (Art Society of Dubai, od 1977)

Bibliografia

  1. Partyga, Mateusz: Macie piękne zabytki! : musicie o nie dbać / Mateusz Partyga // „Gazeta Olsztyńska”. - 2009, nr 178, s. 24.
  2. Powrót do średniowiecza : list - apel znanych architektów // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2006, nr 83, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 14, s. 2.
  3. Ulatowski, Stanisław R.: Droga do rekonstrukcji miasta / Stanisław R. Ulatowski // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2006, nr 139, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 24, s. 7.
  4. Ulatowski, Stanisław R.: Widoki w Morgan Gallery / Stanisław R. Ulatowski // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2003, nr 205, s. 14.

Zobacz też

Przypisy

  1. Impresje z Gminy Brzozie, Impresje z ziemi michałowskiej, Impresje z warszawskiej Pragi, Impresje z ziemi wyszkowskiej.
  2. Józef Zbigniew Polak, Impresje z ziemi lubawskiej, Nowe Miasto Lubawskie, Stowarzyszenie Pro Artis Bono, 2008.
  3. Wystawa prac Józefa Polaka, materiał na stronie www.zalewo.pl
  4. Joanna Godzińska, Nowe wizje grodu koguta : żeby było piękniej... , „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2006, nr 240, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 41, s. 5.
  5. Stanisław R. Ulatowski, Obrazy ołówkiem wyczarowane : szkice z podróży wystawione w NDK, „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2001, nr 168, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 29, s. 3; Grażyna Jonowska, Obrazy kreską malowane : Lekarty to najpiękniejsze miejsce na świecie, „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze), 2002, nr 208, dod. „Gazeta Nowomiejska”, nr 36, s. 3.