Eugeniusz Paukszta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Image:paukszta3.jpg|thumb|right|300px|List E. Paukszty, Olsztyn, sierpień 1976 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] | [[Image:paukszta3.jpg|thumb|right|300px|List E. Paukszty, Olsztyn, sierpień 1976 r.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]] | ||
[[Image:paukszta4.jpg|thumb|right|200px|]] | [[Image:paukszta4.jpg|thumb|right|200px|]] | ||
| + | [[image:paukszta76.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | [[image:Paukszta MON a.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | [[image:pauk.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]] | ||
| + | |||
(1916-1979) – prozaik, publicysta, autor książek dla młodzieży | (1916-1979) – prozaik, publicysta, autor książek dla młodzieży | ||
| Linia 12: | Linia 16: | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Debiutował jako nowelista w prasie wileńskiej w 1938 r. Większość jego dorobku literackiego związana jest tematycznie z Ziemią Lubuską (m.in. ''Kartki z Ziemi Lubuskiej'', 1954, ''Czarownica z Zielonej Góry'', 1957, ''Odzyskane gniazda'', 1963) oraz regionem warmińsko-mazurskim. W swojej twórczości poruszał kwestie etapów powojennego procesu adaptacyjnego, ukazywał ludzi, którzy zasiedlali i zagospodarowywali nowe tereny, w tym Warmię i Mazury. Jako kronikarz odtwarzał skomplikowane losy ludzi na tle powojennych przemian politycznych, społeczno-gospodarczych i kulturalnych. Jest autorem reportaży oraz przygodowych powieści dla młodzieży, których akcja często dzieje się na Mazurach. | + | Debiutował jako nowelista w prasie wileńskiej w 1938 r. Większość jego dorobku literackiego związana jest tematycznie z Ziemią Lubuską (m.in. ''Kartki z Ziemi Lubuskiej'', 1954, ''Czarownica z Zielonej Góry'', 1957, ''Odzyskane gniazda'', 1963) oraz regionem warmińsko-mazurskim. W swojej twórczości poruszał kwestie etapów powojennego procesu adaptacyjnego, ukazywał ludzi, którzy zasiedlali i zagospodarowywali nowe tereny, w tym [[ewim:Warmia|Warmię]] i [[ewim:Mazury|Mazury]]. Jako kronikarz odtwarzał skomplikowane losy ludzi na tle powojennych przemian politycznych, społeczno-gospodarczych i kulturalnych. Jest autorem reportaży oraz przygodowych powieści dla młodzieży, których akcja często dzieje się na Mazurach. |
Wśród utworów związanych tematycznie z regionem Warmii i Mazur znajdują się: | Wśród utworów związanych tematycznie z regionem Warmii i Mazur znajdują się: | ||
| Linia 49: | Linia 53: | ||
#Bielawski, Eugeniusz: ''Newerly i Paukszta'' / Eugeniusz Bielawski // „Słowo Powszechne”. – 1974, nr 219, dod. „Słowo na Warmii”, nr 34, s. 6. | #Bielawski, Eugeniusz: ''Newerly i Paukszta'' / Eugeniusz Bielawski // „Słowo Powszechne”. – 1974, nr 219, dod. „Słowo na Warmii”, nr 34, s. 6. | ||
| − | [[Category:Pisarze|Paukszta,Eugeniusz]] | + | [[Category:Pisarze i poeci|Paukszta,Eugeniusz]] |
| − | [[Category:Dziennikarze|Paukszta,Eugeniusz]] | + | [[Category:Dziennikarze i publicyści|Paukszta,Eugeniusz]] |
[[Category:Literatura|Paukszta,Eugeniusz]] | [[Category:Literatura|Paukszta,Eugeniusz]] | ||
[[Category:Media|Paukszta,Eugeniusz]] | [[Category:Media|Paukszta,Eugeniusz]] | ||
[[Category:Olsztyn|Paukszta,Eugeniusz]] | [[Category:Olsztyn|Paukszta,Eugeniusz]] | ||
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1945-1989|Paukszta,Eugeniusz]] |
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 08:13, 21 sty 2019
(1916-1979) – prozaik, publicysta, autor książek dla młodzieży
Spis treści
Biografia
Urodził się 9 sierpnia 1916 r. w Wilnie. Studiował prawo na Uniwersytecie w Wilnie oraz filologię polską oraz historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W czasie II wojny światowej walczył jako żołnierz Armii Krajowej. Był więźniem obozu koncentracyjnego koło Kowna. Po wojnie osiadł w Gliwicach a następnie przeniósł się do Poznania. Zmarł 21 maja 1979 r. w Inowrocławiu. Pochowany został w alei zasłużonych na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
Działalność
W okresie II wojny światowej redagował pisma konspiracyjne. Po wyzwoleniu pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Polski Zachodniej” (1947), gdzie publikował m.in. artykuły w cyklu „Z włóczęgi po ziemi mazurskiej”. W latach 1947-1950 działał jako stały korespondent „Odry”. Przez trzy lata (1953-1955) był prezesem poznańskiego oddziału Związku Literatów polskich. Następnie uczestniczył w akcji założycielskiej oddziału Związku Literatów Polskich w Olsztynie. Od 1972 r. redagował „Kronikę Wielkopolską”.
Twórczość
Debiutował jako nowelista w prasie wileńskiej w 1938 r. Większość jego dorobku literackiego związana jest tematycznie z Ziemią Lubuską (m.in. Kartki z Ziemi Lubuskiej, 1954, Czarownica z Zielonej Góry, 1957, Odzyskane gniazda, 1963) oraz regionem warmińsko-mazurskim. W swojej twórczości poruszał kwestie etapów powojennego procesu adaptacyjnego, ukazywał ludzi, którzy zasiedlali i zagospodarowywali nowe tereny, w tym Warmię i Mazury. Jako kronikarz odtwarzał skomplikowane losy ludzi na tle powojennych przemian politycznych, społeczno-gospodarczych i kulturalnych. Jest autorem reportaży oraz przygodowych powieści dla młodzieży, których akcja często dzieje się na Mazurach.
Wśród utworów związanych tematycznie z regionem Warmii i Mazur znajdują się:
Powieści i opowiadania
- Trud ziemi nowej (1948)
- Srebrna ławica (1953)
- Lody pękają (1955) – wydanie z 1972 r. pt. Lasy płoną o świcie
- Znaki ogniste. Powieść historyczna z połowy XV wieku (1956)
- Straceńcy, cz. 1-2. Powieść historyczna z XVII wieku (1957)
- Buntownicy, t. 1-2 (1963)
- Wrastanie (1964)
- Spod szczęśliwej gwiazdy. Opowiadania (1965)
Twórczość dla młodzieży
- Zatoka Żarłocznego Szczupaka (1957)
- Gdzie diabeł mówi dobranoc (1959)
Opracowania popularnonaukowe
- Warmia i Mazury (1962)
Pozostałe utwory to powieści dla dorosłych: Wszystkie barwy codzienności (1961), Po burzy jest pogoda (1966), Przejaśnia się niebo, t. 1-2 (1967), Zawsze z tej ziemi (1976) oraz twórczość dla młodzieży: Znak żółwia (1961), Wiatrołomy (1962), Młodość i gwiazdy (1972).
Udział w organizacjach
Działał w Polskim Związku Zachodnim. Od 1976 r. pełnił funkcję prezesa Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego.
Nagrody
- Literacka Nagroda Poznania (1954)
- Lubuska Nagroda Kulturalna (1957)
- Wielkopolska Nagroda Literacka (1961)
- Nagroda Państwowa II st. (1968)
- Nagroda miasta Poznania w województwa poznańskiego (1974)
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów (1975)
Bibliografia
- Maciąg, Włodzimierz: Paukszta Eugeniusz / Włodzimierz Maciąg // w: Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 2: P-Z / Artur Hutnikiewicz, Andrzej Lam. – Warszawa : PWN, 2000. – S. 11-12.
- Bielawski, Eugeniusz: Newerly i Paukszta / Eugeniusz Bielawski // „Słowo Powszechne”. – 1974, nr 219, dod. „Słowo na Warmii”, nr 34, s. 6.
