Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Rydzewie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Image: kosciol_rydzewo_1a.jpg|thumb|right| | + | [[Image: kosciol_rydzewo_1a.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski ]] |
| − | [[Image: kosciol_rydzewo_3a.jpg|thumb|right| | + | [[Image: kosciol_rydzewo_3a.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski ]] |
| − | [[Image: kosciol_rydzewo_4.jpg|thumb|right| | + | [[Image: kosciol_rydzewo_4.jpg|thumb|right|250px|Źródło: [http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/gallery,2,6139.html www.polskaniezwykla.pl] ]] |
[[Image: kosciol_rydzewo_5.jpg|thumb|right|200px| Gotycka rzeźba św. Anny Samotrzeć z nastawy ołtarzowej. Fot. Herbert Zink. 1936 rok.<br>Źródło: ''Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji'', Warszawa IS PAN, 2006, nr 58059.]] | [[Image: kosciol_rydzewo_5.jpg|thumb|right|200px| Gotycka rzeźba św. Anny Samotrzeć z nastawy ołtarzowej. Fot. Herbert Zink. 1936 rok.<br>Źródło: ''Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji'', Warszawa IS PAN, 2006, nr 58059.]] | ||
Wersja z 07:24, 10 lis 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w drugiej połowie XVI wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Rydzewo (niem. Rydzewen). Wieś znajduje się w powiecie giżyckim, w gminie Miłki.
Historia
Budowę świątyni w tej miejscowości zarządził w 1579 roku biskup ewangelicki Johannes Wigand. Prace zakończono w 1591 roku. Kościół przebudowano w 1770 roku, a dwa lata później dostawiono do niego wieżę dzwonniczą. Całość wyremontowano i odnowiono w XIX wieku. Po 1945 roku świątynię przejęła ludność napływowa wyznania katolickiego. W 1958 roku powołano tu samodzielną parafię.
Opis
Jest to kościół orientowany, salowy, wzniesiony na rzucie prostokąta z kamienia polnego, otynkowany. Nosi cechy gotyku i baroku. Po stronie zachodniej usytuowano kwadratową wieżę dzwonniczą ozdobioną blendami i zamkniętą czterospadowym dachem krytym dachówką. W jej przyziemiu znajduje się kruchta w przyziemiu,. Druga kruchta znajduje się po stronie południowej, a od północy – zakrystia. Korpus nawowy podzielony został dużymi oknami witrażowymi, zamkniętymi łukiem odcinkowym. Szczyt wschodni rozczłonkowano pięcioma półokrągło zamkniętymi wnękami. Całość przykryto dachem dwuspadowym z dachówki. Wnętrze nawy przykryto pozornym (drewnianym) sklepieniem kolebkowym, wspartym na drewnianych filarach. W nawach bocznych zastosowano strop płaski.
Wyposażenie
W kościele zachowało się szereg cennych elementów wyposażenia. Ołtarz główny pochodzi z 1600 roku i znajduje się w nim płaskorzeźba św. Anny Samotrzeciej z około 1520 roku. Ambona, ozdobiona korynckimi kolumienkami, główkami aniołków i figurami świętych została wykonana w 1630 roku. Jest tutaj także mosiężna misa chrzcielna, ławka kolatorska Mikołaja Bogaczewskiego i fragmenty rzeźbionych stall (użyte wtórnie w nowych ławkach) – wszystkie z XVII wieku. Do zakrystii wiodą drewniane, zdobione drzwi z datą 1591.
Ciekawostki
- Niegdyś w kościele znajdował się portret epitafijny rodziny miejscowego pastora ewangelickiego, Jana Sartoriusa z 1710 roku. Po 1945 roku epitafium przeniesiono do plebani, natomiast w 1960 roku przekazano go do Muzeum Mazurskiego w Olsztynie.
- Na wieży znajdował się natomiast dzwon z 1604 roku. W 1943 roku został on zdemontowany z przeznaczeniem na cele wojenne. Uniknął jednakże tego losu i w dniu dzisiejszy znajduje się w Quakenbruck na terenie Niemiec.
Zobacz też
- Johannes Wigand
- parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Rydzewie
- portret epitafijny rodziny miejscowego pastora ewangelickiego Jana Sartoriusa
Bibliografia
- Sikora, Jerzy: Rydzewo koło Giżycka / Jerzy Sikora // „Martyria”. - 2007, nr 11, s. 10.
- Wakar, Andrzej: Giżycko: z dziejów miasta i powiatu / Andrzej Wakar, Tadeusz Willan. - Olsztyn.: Wydawnictwo Pojezierze, 1966. – S. 119-122.
Linki
- Zabytki, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.gizycko.turystyka.pl [dostęp 02.03.2014 r.]
