Izba Regionalna w Wejsunach: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Izba została założona w 1971 r. we wsi Wejsuny przez [[Eugeniusz Bielawski|Eugeniusza Bielawskiego]], mazurskiego regionalistę i pedagoga. Jako pasjonat sztuki i rzemiosła ludowego związanego z Ziemią Piską utworzył muzeum w swoim domu. Drewniana chata, w której mieści się muzeum jest przykładem budownictwa mazurskiego z XIX wieku. Została zbudowana przez mistrzów kurpiowskich. [[Eugeniusz Bielawski]] był opiekunem Izby do 1986 r.  
+
Izba została założona w 1971 r. we wsi [[ewim:Wejsuny|Wejsuny]] przez [[Eugeniusz Bielawski|Eugeniusza Bielawskiego]], mazurskiego regionalistę i pedagoga. Jako pasjonat sztuki i rzemiosła ludowego związanego z Ziemią Piską utworzył muzeum w swoim domu. Drewniana chata, w której mieści się muzeum jest przykładem budownictwa mazurskiego z XIX wieku. Została zbudowana przez mistrzów kurpiowskich. [[Eugeniusz Bielawski]] był opiekunem Izby do 1986 r. Inicjatorką założenia muzeum była jego pasierbica - [[Hejda Stank]], nauczycielka i miłośniczka kultury regionalnej. Celem powołania Izby było zapewnienie lokalnej młodzieży szkolnej pomocy dydaktycznych do nauki wiedzy o regionie. Według zapisów w księdze pamiątkowej Izbę odwiedza wielu turystów. W ciągu dwóch pierwszych dekad działalności placówki była ona miejscem sentymentalnych podróży byłych mieszkańców Mazur.
  
 
==Zbiory==
 
==Zbiory==
W Izbie zgromadzone są eksponaty gromadzone przez założyciela placówki. Obecnie znajdują się w niej dawne sprzęty gospodarskie wykonane z drewna oraz liczne druki (biblie, książki, czasopisma i fotografie) pokazujące historię Ziemi Piskiej. Do ciekawszych eksponatów należą: kronika wsi, niemiecka mapa z XIX wieku, ludowe krosna, czesak do wełny, drewnianą wędkę do zimowych połowów.  
+
W Izbie zgromadzone są eksponaty zbierane przez założyciela placówki. Obecnie znajdują się w niej dawne przedmioty codziennego użytku, sprzęty gospodarskie wykonane z drewna oraz liczne druki (biblie w języku polskim, kancjonały drukowane gotykiem ''na dnie powszednie, niedziele i święta roczne'', a także czasopisma i fotografie) pokazujące historię Ziemi Piskiej. Do ciekawszych eksponatów należą: kronika wsi, niemiecka mapa z XIX wieku (wydrukowana przez syna Gustawa Gizewiusza - Bohdana), ludowe krosna, czesak do wełny, drewniana wędka do zimowych połowów, tabliczka służąca jako zeszyt z miejscowej szkoły założonej w 1848 r. Pierwszy wpis do księgi pamiątkowej Izby podaje, że uzupełnia ona szlak w Puszczy Piskiej od Pisza poprzez Pogobie Średnie, Jaśkowo, Karwicę, Pranie i Guziankę do Wejsun.<ref>Andrzej Gawecki, ''Przystanek końcowy – Wejsuny'', „Krajobrazy”, 1986, nr 2, s. 6-7.</ref>
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
*Izba Regionalna w Wejsunach, materiał na stronie [http://www.mazury.pl/4,19,24,izba-regionalna-w-wejsunach,mazury.html www.mazury.pl]
 
*Izba Regionalna w Wejsunach, materiał na stronie [http://www.mazury.pl/4,19,24,izba-regionalna-w-wejsunach,mazury.html www.mazury.pl]
 +
 +
==Przypisy==
 +
<references/>
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 20: Linia 23:
 
[[Category:Muzealnictwo]]
 
[[Category:Muzealnictwo]]
 
[[Category:Powiat piski]]
 
[[Category:Powiat piski]]
[[Category:1971-1980]]
+
[[Category:Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]]
[[Category:1981-1990]]
+
[[Category:1945-1989]]
[[Category:1991-2000]]
+
[[Category:1990-]]
[[Category:2001-2010]]
 
[[Category:2011-2020]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:43, 29 wrz 2014

Siedziba Izby Regionalnej w Wejsunach.
Źródło: www.mazury.pl
Wnętrze Izby Regionalnej w Wejsunach.
Źródło: www.mazury.pl

Muzeum mazurskiej sztuki i rzemiosła ludowego, działające od 1971 r.

Historia

Izba została założona w 1971 r. we wsi Wejsuny przez Eugeniusza Bielawskiego, mazurskiego regionalistę i pedagoga. Jako pasjonat sztuki i rzemiosła ludowego związanego z Ziemią Piską utworzył muzeum w swoim domu. Drewniana chata, w której mieści się muzeum jest przykładem budownictwa mazurskiego z XIX wieku. Została zbudowana przez mistrzów kurpiowskich. Eugeniusz Bielawski był opiekunem Izby do 1986 r. Inicjatorką założenia muzeum była jego pasierbica - Hejda Stank, nauczycielka i miłośniczka kultury regionalnej. Celem powołania Izby było zapewnienie lokalnej młodzieży szkolnej pomocy dydaktycznych do nauki wiedzy o regionie. Według zapisów w księdze pamiątkowej Izbę odwiedza wielu turystów. W ciągu dwóch pierwszych dekad działalności placówki była ona miejscem sentymentalnych podróży byłych mieszkańców Mazur.

Zbiory

W Izbie zgromadzone są eksponaty zbierane przez założyciela placówki. Obecnie znajdują się w niej dawne przedmioty codziennego użytku, sprzęty gospodarskie wykonane z drewna oraz liczne druki (biblie w języku polskim, kancjonały drukowane gotykiem na dnie powszednie, niedziele i święta roczne, a także czasopisma i fotografie) pokazujące historię Ziemi Piskiej. Do ciekawszych eksponatów należą: kronika wsi, niemiecka mapa z XIX wieku (wydrukowana przez syna Gustawa Gizewiusza - Bohdana), ludowe krosna, czesak do wełny, drewniana wędka do zimowych połowów, tabliczka służąca jako zeszyt z miejscowej szkoły założonej w 1848 r. Pierwszy wpis do księgi pamiątkowej Izby podaje, że uzupełnia ona szlak w Puszczy Piskiej od Pisza poprzez Pogobie Średnie, Jaśkowo, Karwicę, Pranie i Guziankę do Wejsun.[1]

Zobacz też

Przypisy

  1. Andrzej Gawecki, Przystanek końcowy – Wejsuny, „Krajobrazy”, 1986, nr 2, s. 6-7.

Bibliografia

  1. Śliwiński, Józef: Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic / Józef Śliwiński. – Olsztyn : WSP, 1996. – S. 160-161.
  2. Katarzyński, Władysław: Dziedzictwo Króla Puszczy / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1998, nr 247, s. 4.
  3. Kwiat : Najbardziej suche miejsce // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 106, s. 7.