Oskar Maczkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:maczkowskioskar.jpg|thumb|right|200px|Źródło: „Ziemia Ostródzka”, 1986, nr 4, s. 14.]]
 
[[Image:maczkowskioskar.jpg|thumb|right|200px|Źródło: „Ziemia Ostródzka”, 1986, nr 4, s. 14.]]
(1890-1970) – działacz społeczny, popularyzator wiedzy o [[Gustaw Gizewiusz |Gustawie Gizewiuszu]], związany z Ziemią Ostródzką
+
(1890-1970) – działacz społeczny, popularyzator wiedzy o [[ewim:Gustaw Gizewiusz |Gustawie Gizewiuszu]], związany z Ziemią Ostródzką
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 2 października 1890 r. w Ełku, w rodzinie rzemieślniczej. W 1900 r. wyemigrował wraz z rodziną do Dortmum w Westfalii. W czasie trwania I wojny światowej został powołany do niemieckiego wojska. W 1918 r. przedostał się do wojska polskiego na terenie Francji i pod rozkazami generała Hallera powrócił do Polski. W 1919 r. przebywał w Ostródzie przygotowywał środowiska polskie do mającego się odbyć plebiscytu. Po przegranym plebiscycie wyjechał z Ostródy. W czasie II wojny światowej ukrywał się. Po jej zakończeniu powrócił do Ostródy. Tutaj pracował przez wiele następnych lat. Zmarł w 1970 r. Został pochowany na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie obok Gustawa Gizewiusza.  
+
Urodził się 2 października 1890 r. w [[ewim:Ełk|Ełku]], w rodzinie rzemieślniczej. W 1900 r. wyemigrował wraz z rodziną do Dortmum w Westfalii. W czasie trwania I wojny światowej został powołany do niemieckiego wojska. W 1918 r. przedostał się do wojska polskiego na terenie Francji i pod rozkazami generała Hallera powrócił do Polski. W 1919 r. przebywał w [[ewim:Ostróda|Ostródzie]] przygotowywał środowiska polskie do mającego się odbyć plebiscytu. Po przegranym plebiscycie wyjechał z Ostródy. W czasie II wojny światowej ukrywał się. Po jej zakończeniu powrócił do Ostródy. Tutaj pracował przez wiele następnych lat. Zmarł w 1970 r. Został pochowany na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie obok Gustawa Gizewiusza.  
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
W 1919 r. został skierowany do Oddziału Związku Ludowego w Ostródzie. Tutaj, jako kierownik organizacji prowadził szeroką akcję związaną z upowszechnianiem idei polskiej. Po II wojnie światowej był współorganizatorem [[Towarzystwo Warmińsko-Mazurskiego. Oddział w Ostródzie |Ostródzkiego Oddziału Towarzystwa Warmińsko-Mazurskiego]]. W swojej działalności szczególnie dużo miejsca poświęcał upowszechnianiu wiedzy o Gustawie Gizewiuszu. Z jego inicjatywy w 1948 r. na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie odsłonięto płytę nagrobną poświęconą Gizewiuszowi, a także nadano imię Gizewiusza miejscowej szkole podstawowej. Był również pomysłodawcą budowy pomnika Gizewiuza. Pomysł zrealizowało w 1979 r. [[Towarzystwo Miłośników Ziemi Ostródzkiej „Grunwald”]].
+
W 1919 r. został skierowany do Oddziału [[ewim:Związek Ludowy w Ostródzie|Związku Ludowego w Ostródzie]]. Tutaj, jako kierownik organizacji prowadził szeroką akcję związaną z upowszechnianiem idei polskiej. Po II wojnie światowej był współorganizatorem [[Towarzystwo Warmińsko-Mazurskiego. Oddział w Ostródzie |Ostródzkiego Oddziału Towarzystwa Warmińsko-Mazurskiego]]. W swojej działalności szczególnie dużo miejsca poświęcał upowszechnianiu wiedzy o Gustawie Gizewiuszu. Z jego inicjatywy w 1948 r. na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie odsłonięto płytę nagrobną poświęconą Gizewiuszowi, a także nadano imię Gizewiusza miejscowej szkole podstawowej. Był również pomysłodawcą budowy pomnika Gizewiusza. Pomysł zrealizowało w 1979 r. [[Towarzystwo Miłośników Ziemi Ostródzkiej „Grunwald”]].
  
 
==Odznaczenia==
 
==Odznaczenia==
Linia 17: Linia 17:
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Maczkowski,Oskar]]
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Maczkowski,Oskar]]
 
[[Category:Powiat ostródzki|Maczkowski,Oskar]]
 
[[Category:Powiat ostródzki|Maczkowski,Oskar]]
[[Category:1945-1960|Maczkowski,Oskar]]
+
[[Category:Ostróda|Maczkowski,Oskar]]
[[Category:1961-1970|Maczkowski,Oskar]]
+
[[Category:1919-1944|Maczkowski,Oskar]]
 +
[[Category:1945-1989|Maczkowski,Oskar]]

Wersja z 19:13, 5 sie 2014

Źródło: „Ziemia Ostródzka”, 1986, nr 4, s. 14.

(1890-1970) – działacz społeczny, popularyzator wiedzy o Gustawie Gizewiuszu, związany z Ziemią Ostródzką

Biografia

Urodził się 2 października 1890 r. w Ełku, w rodzinie rzemieślniczej. W 1900 r. wyemigrował wraz z rodziną do Dortmum w Westfalii. W czasie trwania I wojny światowej został powołany do niemieckiego wojska. W 1918 r. przedostał się do wojska polskiego na terenie Francji i pod rozkazami generała Hallera powrócił do Polski. W 1919 r. przebywał w Ostródzie przygotowywał środowiska polskie do mającego się odbyć plebiscytu. Po przegranym plebiscycie wyjechał z Ostródy. W czasie II wojny światowej ukrywał się. Po jej zakończeniu powrócił do Ostródy. Tutaj pracował przez wiele następnych lat. Zmarł w 1970 r. Został pochowany na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie obok Gustawa Gizewiusza.

Działalność

W 1919 r. został skierowany do Oddziału Związku Ludowego w Ostródzie. Tutaj, jako kierownik organizacji prowadził szeroką akcję związaną z upowszechnianiem idei polskiej. Po II wojnie światowej był współorganizatorem Ostródzkiego Oddziału Towarzystwa Warmińsko-Mazurskiego. W swojej działalności szczególnie dużo miejsca poświęcał upowszechnianiu wiedzy o Gustawie Gizewiuszu. Z jego inicjatywy w 1948 r. na cmentarzu „Polska Górka” w Ostródzie odsłonięto płytę nagrobną poświęconą Gizewiuszowi, a także nadano imię Gizewiusza miejscowej szkole podstawowej. Był również pomysłodawcą budowy pomnika Gizewiusza. Pomysł zrealizowało w 1979 r. Towarzystwo Miłośników Ziemi Ostródzkiej „Grunwald”.

Odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Radę Państwa PRL za całokształt jego działalności na rzecz upowszechniania idei polskich w okresie trwania zaborów oraz za pracę społeczną na rzecz integrowania nowego środowiska społecznego po wyzwoleniu Warmii i Mazur

Bibliografia

  1. Peter Tadeusz: Działacz plebiscytowy Ostródy / Tadeusz Peter // „Ziemia Ostródzka”. – 1986, nr 4, s. 13-15.