Krzysztof Daukszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
== Biografia  ==
 
== Biografia  ==
  
Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W roku 1975 został dyrektorem [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie|Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie]], a już w roku następnym współtworzył – wraz z [[Janusz Sokołowski|Januszem Sokołowskim]] i [[Adam Bednarek|Adamem Bednarkiem]] – [[Kabaret „Gwuść”]], z którym zdobył wiele nagród i wyróżnień<ref>[http://www.daukszewicz.com Zob.: oficjalna strona artysty]</ref>. W roku 1978 opuścił Szczytno i przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie „Na Pięterku” Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. W latach 1979-1984 był kierownikiem literackim Teatru Na Targówku, gdzie zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny ''Dziury na drodze''oraz musical dla dzieci ''Dzieci taty Zeusa''. W latach 1983-1986 prowadził (wraz z Januszem Gajosem) kabaret „Hotel Nitz” i współpracował (do 1990 r.) z kabaretem Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, a od 2005 r. jest stałym gościem programu publicystyczno - satyrycznego „Szkło kontaktowe”, nadawanego w TVN24.  
+
Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w [[ewim:Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie|Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie]]. W roku 1975 został dyrektorem [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie|Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie]], a już w roku następnym współtworzył – wraz z [[Janusz Sokołowski|Januszem Sokołowskim]] i [[Marek Bednarek|Markiem Bednarkiem]] – [[Kabaret „Gwuść”]], z którym zdobył wiele nagród i wyróżnień<ref>[http://www.daukszewicz.com Zob.: oficjalna strona artysty]</ref>. W roku 1978 opuścił [[ewim:Szczytno|Szczytno]] i przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie „Na Pięterku” Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. W latach 1979-1984 był kierownikiem literackim Teatru Na Targówku, gdzie zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny ''Dziury na drodze''oraz musical dla dzieci ''Dzieci taty Zeusa''. W latach 1983-1986 prowadził (wraz z Januszem Gajosem) kabaret „Hotel Nitz” i współpracował (do 1990 r.) z kabaretem Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, a od 2005 r. jest stałym gościem programu publicystyczno - satyrycznego „Szkło kontaktowe”, nadawanego w TVN24.  
  
 
== Działalność&nbsp;  ==
 
== Działalność&nbsp;  ==
  
Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński [[Kabaret „Gwuść”]], który powstał w 1975 r., a już rok później został nagrodzony na [[I Lidzbarskie Biesiady Humoru i Satyry – Lidzbark Warmiński 1976|I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry]]. Działalność satyryczną i kabaretową kontynuował po przeniesieniu się do Warszawy. Realizował także autorskie recitale i programy telewizyjne (''Na tronie'', ''U pana Krzysia'', ''Rozmowy ze zgryzem''). Jest autorem sztuk teatralnych ''Cycek'', ''Bunkier'', zbioru satyrycznego ''Między Worłujem a Przyszłozbożem'' (do końca 1999 r. ukazało się dziewięć tomów), licznych książek oraz dwunastu albumów płytowych.  
+
Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński [[Kabaret „Gwuść”]], który powstał w 1975 r., który już rok później został nagrodzony na [[I Lidzbarskie Biesiady Humoru i Satyry – Lidzbark Warmiński 1976|I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry]]. Działalność satyryczną i kabaretową kontynuował po przeniesieniu się do Warszawy. Realizował także autorskie recitale i programy telewizyjne (''Na tronie'', ''U pana Krzysia'', ''Rozmowy ze zgryzem''). Jest autorem sztuk teatralnych ''Cycek'', ''Bunkier'', zbioru satyrycznego ''Między Worłujem a Przyszłozbożem'' (do końca 1999 r. ukazało się dziewięć tomów), licznych książek oraz dwunastu albumów płytowych.  
  
 
== Dyskografia  ==
 
== Dyskografia  ==
Linia 82: Linia 82:
 
*[http://www.myspace.com/daukszewicz Profil na MySpace]
 
*[http://www.myspace.com/daukszewicz Profil na MySpace]
  
[[Category:Kabaret|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzyka|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzycy|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Pisarze|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Powiat_szczycieński|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1971-1980|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1981-1990|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1991-2000|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:2001-2010|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:2011-2020|Daukszewicz, Krzysztof]]
+
[[Category:Kabaret|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzyka|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Pisarze i poeci|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Powiat_szczycieński|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:Szczytno|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1945-1989|Daukszewicz, Krzysztof]] [[Category:1990-|Daukszewicz, Krzysztof]]

Aktualna wersja na dzień 10:52, 3 sie 2014

(1947- ) – satyryk, poeta, kompozytor, piosenkarz

Biografia

Urodził się 30 października 1947 r. w Wichrowie. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W roku 1975 został dyrektorem Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie, a już w roku następnym współtworzył – wraz z Januszem Sokołowskim i Markiem BednarkiemKabaret „Gwuść”, z którym zdobył wiele nagród i wyróżnień[1]. W roku 1978 opuścił Szczytno i przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie „Na Pięterku” Związku Polskich Autorów i Kompozytorów. W latach 1979-1984 był kierownikiem literackim Teatru Na Targówku, gdzie zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny Dziury na drodzeoraz musical dla dzieci Dzieci taty Zeusa. W latach 1983-1986 prowadził (wraz z Januszem Gajosem) kabaret „Hotel Nitz” i współpracował (do 1990 r.) z kabaretem Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, a od 2005 r. jest stałym gościem programu publicystyczno - satyrycznego „Szkło kontaktowe”, nadawanego w TVN24.

Działalność 

Początek działalności estradowej to przede wszystkim szczycieński Kabaret „Gwuść”, który powstał w 1975 r., który już rok później został nagrodzony na I Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry. Działalność satyryczną i kabaretową kontynuował po przeniesieniu się do Warszawy. Realizował także autorskie recitale i programy telewizyjne (Na tronie, U pana Krzysia, Rozmowy ze zgryzem). Jest autorem sztuk teatralnych Cycek, Bunkier, zbioru satyrycznego Między Worłujem a Przyszłozbożem (do końca 1999 r. ukazało się dziewięć tomów), licznych książek oraz dwunastu albumów płytowych.

Dyskografia

  • Pralnia (1988)
  • Bieda (1990)
  • Pochód (1992)
  • Muzykoterapia (1993)
  • Przeżyłem, panie Hrabio – vol.1&2 (1994)
  • Stare and Nowe (1994)
  • Prośba (1996)
  • Zadupie (1999)
  • Nadwyobraźnia (2000)
  • Przeboje sezonów (2001)
  • The Best – Dobranoc Europo (2004)

Publikacje książkowe

Ze zbiorów WBP w Olsztynie
  • Izy Rajder czyli pieszy jeździec, Warszawa, 1991
  • Przeżyłem, Panie Hrabio, Warszawa, 1991
  • Cykl: Między Worłujem a Przyszłozbożem:
    • tom 1 – Przyspieszenie, Warszawa, 1991
    • tom 2 – Spowolnienie, Warszawa, 1992
    • tom 3 – W sam raz, Warszawa, 1992
    • tom 4 – Po przełomie, Warszawa, 1994
    • tom 5 – Lewom marsz!, Warszawa, 1994
    • tom 6 – Pamiętnik popaprańca, Warszawa, 1995
    • tom 7 – Magister Prezydent, Warszawa, 1996
    • tom 8 – Król Maniuś Pierwszy, Warszawa, 1997
    • tom 9 – Polska Rzeczpospolita Polski, Warszawa, 1999
  • Hrabia, Wiedźma i Cycek, Warszawa, 1993
  • Piosenki z życiorysem, Warszawa, 1995
  • Prawdziwki i zmyślaki, Warszawa, 1996
  • Meneliki, limeryki, epitafia sponsoruje ruska mafia, Warszawa, 2004
  • Przeboje sezonów, Warszawa, 2008
  • Pamiętnik IV Rzepy, Warszawa, 2009
  • Byłoniebyło, Olsztyn, 2003 ; Warszawa, 2010

Nagrody i wyróżnienia

W ramach Kabaretu „Gwuść”

Nagrody indywidualne

  • 1986 – Grand Prix oraz nagroda dziennikarzy na przeglądzie kabaretowym OSET w Rzeszowie
  • 1986 – III nagroda za farsę Cycek na Międzynarodowym Konkursie na sztukę teatralną w Jugosławii
  • 1991 - nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu
  • 1991 – Nagroda Polskiego Radia „Złoty Mikrofon”
  • 1991 – Nagroda miesięcznika „Szpilki” za Listy do Pana Hrabiego
  • 1992 – Nagroda „Złoty Kamerton”
  • 1997 – Nagroda Polskiej Estrady „Prometeusz”
  • 1998 – Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego
  • 2009 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”

Przypisy

Bibliografia

  1. Rojek, Józef Jacek:Literaci & literatura Warmii i Mazur. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 227-229.
  2. Radzymiński, Rafał: Deportowani do stolicy / Rafał Radzymiński, ds // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 256, dod. „Extra”, s. 2-3.
  3. Daukszewicz, Krzysztof: Śmiech i amnezja / Krzysztof Daukszewicz ; rozm. Adam Pietrzak // „Gazeta Olsztyńska”. – 2006, nr 222, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 929, s. 6.

Zobacz też