Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w Dźwierzutach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 17: | Linia 17: | ||
==Wyposażenie== | ==Wyposażenie== | ||
| − | Wystrój i wyposażenie kościoła pochodzą z okresu jego budowy i utrzymane są w stylu neogotyckim. Styl te reprezentują m.in. ołtarz główny z figurami dwóch aniołów, dwa ołtarze boczne, ambona, konfesjonały i zespół ławek. W prezbiterium znajdują się witraże z przedstawieniami Tronu Łaski, Archanioła Gabriela i Archanioła Michała; w nawie z motywem kwiatów. W kościele znajduje się także kropielnica 1874 roku, a także barokowy krucyfiks na ścianie tęczowej. | + | Wystrój i wyposażenie kościoła pochodzą z okresu jego budowy i utrzymane są w stylu neogotyckim. Styl te reprezentują m.in. ołtarz główny z figurami dwóch aniołów, dwa ołtarze boczne, ambona, konfesjonały i zespół ławek. W prezbiterium znajdują się witraże z przedstawieniami Tronu Łaski, Archanioła Gabriela i Archanioła Michała; w nawie z motywem kwiatów. W kościele znajduje się także kropielnica 1874 roku, a także barokowy krucyfiks na ścianie tęczowej. |
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[Kościół ewangelicko-augsburski w Dźwierzutach]] | ||
| + | *[[ewim:Edward Stock |Edward Stock]] | ||
| + | *[[ewim:Filip Krementz |Filip Krementz]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 25: | Linia 30: | ||
[[Category:Obiekty architektury]] | [[Category:Obiekty architektury]] | ||
| + | [[Category:Kościoły]] | ||
[[Category:Historia kultury]] | [[Category:Historia kultury]] | ||
[[Category:Powiat szczycieński]] | [[Category:Powiat szczycieński]] | ||
[[Category:1801-1900]] | [[Category:1801-1900]] | ||
Wersja z 09:11, 16 lip 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XIX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na krańcu wsi Dźwierzuty (dawniej Swersutten, niem. Mensguth). Wieś znajduje się w powiecie szczycieńskim.
Historia
W drugiej połowie XIX wieku w Dźwierzutach i okolicy wzrosła liczba ludności katolickiej. W wyniku ich starań 2 stycznia 1871 roku nowej wspólnocie przydzielono duszpasterza. W latach 1873-1876 zakupiono plac pod budowę kościoła. Poświęcenie kamienia węgielnego odbyło się 18 maja 1880 roku, a 19 września 1883 roku dziekan z Barczewa, ksiądz Edward Stock, dokonał poświęcenia świątyni. Konsekracji kościoła ku czci Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny dokonał biskup Filip Krementz w dniu 24 czerwca 1884 roku. Parafię erygowano 19 listopada 1891 roku.
Opis
Jest to kościół orientowany, jednonawowy, wzniesiony w stylu neogotyckim, murowany z czerwonej cegły, nieotynkowany. Od zachodu przylega do niego wieża z kruchtą, zwieńczona spiczastym hełmem. Przy wieży znajduje się także wejście na chór półcylindryczną klatką schodową. Od strony wschodniej znajduje się prezbiterium. Korpus budowli został oszkarpowany, wieńczą go szczyty schodkowe i dwuspadowych dach z dachówki. Ostrołukowe okna wypełnione zostały maswerkiem. Wnętrze nawy przykryto stropem wspartym na drewnianych belkach z poprzecznymi belkami podtrzymującymi. W prezbiterium, niższym od nawy, zastosowano sklepienie gwiaździste.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie kościoła pochodzą z okresu jego budowy i utrzymane są w stylu neogotyckim. Styl te reprezentują m.in. ołtarz główny z figurami dwóch aniołów, dwa ołtarze boczne, ambona, konfesjonały i zespół ławek. W prezbiterium znajdują się witraże z przedstawieniami Tronu Łaski, Archanioła Gabriela i Archanioła Michała; w nawie z motywem kwiatów. W kościele znajduje się także kropielnica 1874 roku, a także barokowy krucyfiks na ścianie tęczowej.
Zobacz też
Bibliografia
- Bielawny, Krzysztof: Dzieje parafii rzymskokatolickiej w Dźwierzutach / Krzysztof Bielawny. - Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2013.
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 204-205.
- Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix ; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 37.
