Daria Jakimiec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008. [[Image:Jakimiec 001.jpg|thumb|…”) |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Urodziła się w 1938 r. w Kniażycach w okolicach Przemyśla. W 1947 r. przesiedlona na tereny Polski północno-wschodniej. Zamieszkali w Kandytach k. Górowa Iławeckiego. Pracowała jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Paustrach, następnie po ukończeniu studiów w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie pracowała do emerytury w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Bartoszycach. Mieszka w Bartoszycach. | Urodziła się w 1938 r. w Kniażycach w okolicach Przemyśla. W 1947 r. przesiedlona na tereny Polski północno-wschodniej. Zamieszkali w Kandytach k. Górowa Iławeckiego. Pracowała jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Paustrach, następnie po ukończeniu studiów w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie pracowała do emerytury w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Bartoszycach. Mieszka w Bartoszycach. | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Haftu oraz pisankarstwa nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Wyszywa tradycyjne motywy ukraińskie, ale też inspiracje czerpie z książek i czasopism. „Czasami coś zmienia, wprowadzając inny kolor i inną kompozycję podstawowych elementów. Odchodzi też – zwłaszcza gdy wyszywa dla siebie- od tradycyjnego zgeometryzowanego i o kompozycji pasowej wzornictwa, w kierunku bardziej realistycznych motywów roślinnych i kwiatowych” <ref>Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 84</ref>. Bardziej niż haft pasjonuje ją pisankarstwo. Stosuje batikową technikę zdobienia jajek. „Aby pisanka była kolorowa, wpierw nanosi woskiem element, który ma pozostać biały, w naturalnym kolorze jaja. Następnie zanurza jajko w kąpieli o barwie, jaką chciałaby uzyskać dla następnego wzoru. Po wyjęciu czeka aż jajko wyschnie i nanosi na nie kolejny element wzoru i tak dalej, w zależności od tego, ile barw chce uzyskać na pisance (…) Stosuje wzornictwo, jakiego nauczyła się w domu, ale wzbogaciła je przez lata twórczości pisankarskiej o inspiracje z albumów o pisance ukraińskiej (….)<ref>Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 93-94</ref>. | + | Haftu oraz pisankarstwa nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Wyszywa tradycyjne motywy ukraińskie, ale też inspiracje czerpie z książek i czasopism. „Czasami coś zmienia, wprowadzając inny kolor i inną kompozycję podstawowych elementów. Odchodzi też – zwłaszcza gdy wyszywa dla siebie- od tradycyjnego zgeometryzowanego i o kompozycji pasowej wzornictwa, w kierunku bardziej realistycznych motywów roślinnych i kwiatowych” <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 84</ref>. Bardziej niż haft pasjonuje ją pisankarstwo. Stosuje batikową technikę zdobienia jajek. „Aby pisanka była kolorowa, wpierw nanosi woskiem element, który ma pozostać biały, w naturalnym kolorze jaja. Następnie zanurza jajko w kąpieli o barwie, jaką chciałaby uzyskać dla następnego wzoru. Po wyjęciu czeka aż jajko wyschnie i nanosi na nie kolejny element wzoru i tak dalej, w zależności od tego, ile barw chce uzyskać na pisance (…) Stosuje wzornictwo, jakiego nauczyła się w domu, ale wzbogaciła je przez lata twórczości pisankarskiej o inspiracje z albumów o pisance ukraińskiej (….)<ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 93-94</ref>. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Nauki haftu nie uczyła innych, ale przekazuje swoje umiejętności pisankarskie. Uczyła dzieci w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym oraz w szkołach podstawowych w Żydowie, Górowie Iławeckim, Lidzbarku Warmińskim, Bartoszycach, Kandytach, Olsztynie, domu kultury w Talkach. | Nauki haftu nie uczyła innych, ale przekazuje swoje umiejętności pisankarskie. Uczyła dzieci w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym oraz w szkołach podstawowych w Żydowie, Górowie Iławeckim, Lidzbarku Warmińskim, Bartoszycach, Kandytach, Olsztynie, domu kultury w Talkach. | ||
Wersja z 22:25, 8 maj 2011
(1938- ) – nauczycielka, hafciarka, pisankarka
Biografia
Urodziła się w 1938 r. w Kniażycach w okolicach Przemyśla. W 1947 r. przesiedlona na tereny Polski północno-wschodniej. Zamieszkali w Kandytach k. Górowa Iławeckiego. Pracowała jako nauczycielka w Szkole Podstawowej w Paustrach, następnie po ukończeniu studiów w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie pracowała do emerytury w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Bartoszycach. Mieszka w Bartoszycach.
Twórczość
Haftu oraz pisankarstwa nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Wyszywa tradycyjne motywy ukraińskie, ale też inspiracje czerpie z książek i czasopism. „Czasami coś zmienia, wprowadzając inny kolor i inną kompozycję podstawowych elementów. Odchodzi też – zwłaszcza gdy wyszywa dla siebie- od tradycyjnego zgeometryzowanego i o kompozycji pasowej wzornictwa, w kierunku bardziej realistycznych motywów roślinnych i kwiatowych” [1]. Bardziej niż haft pasjonuje ją pisankarstwo. Stosuje batikową technikę zdobienia jajek. „Aby pisanka była kolorowa, wpierw nanosi woskiem element, który ma pozostać biały, w naturalnym kolorze jaja. Następnie zanurza jajko w kąpieli o barwie, jaką chciałaby uzyskać dla następnego wzoru. Po wyjęciu czeka aż jajko wyschnie i nanosi na nie kolejny element wzoru i tak dalej, w zależności od tego, ile barw chce uzyskać na pisance (…) Stosuje wzornictwo, jakiego nauczyła się w domu, ale wzbogaciła je przez lata twórczości pisankarskiej o inspiracje z albumów o pisance ukraińskiej (….)[2].
Działalność
Nauki haftu nie uczyła innych, ale przekazuje swoje umiejętności pisankarskie. Uczyła dzieci w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym oraz w szkołach podstawowych w Żydowie, Górowie Iławeckim, Lidzbarku Warmińskim, Bartoszycach, Kandytach, Olsztynie, domu kultury w Talkach.
Konkursy i wystawy
Wielokrotnie wystawiała swoje hafty i pisanki w konkursach i przeglądach organizowanych w Bartoszyckim Domu Kultury, Olsztyńskich Dniach Folkloru. Nagradzana m.in.:
(1986) – wyróżnienie
- VI Wojewódzki Konkurs na Tkaninę i Haft Ludowy w Bartoszycach (1987) – wyróżnienie
- VII Wojewódzki Konkurs na Tkaninę i Haft Ludowy w Bartoszycach (1988) - laureatka
- VIII Wojewódzki Konkurs na Tkaninę i Haft Ludowy w Bartoszycach (1987) – 2 nagroda
- IX Wojewódzki Konkurs na Tkaninę i Haft Ludowy w Bartoszycach (1990) – 2 nagroda
- XVIII Wojewódzki Przegląd Koronki i Haftu Ludowego w Bartoszycach (1999) – nagroda główna
Daria Jakimiec jest członkiem i działaczem Stowarzyszenia Integracji Osób Niepełnosprawnych SION w Bartoszycach. W 1999 r. otrzymała podziękowanie od Burmistrza Bartoszyc za całokształt pracy na rzecz miasta.
Bibliografia
- Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 83-84, 88, 93-95.
