Słowobranie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
| − | Słowobranie, jednocząc w sobie kilka dziedzin sztuki - teatr, recytację oraz muzykę, realizowało ideę popularyzacji - w sposób atrakcyjny - kultury języka jako takiej (a w szczególności dbałości o piękno języka jako narzędzia komunikacji). Impreza popularyzowała jednocześnie ideę wielokulturowości w szerokim aspekcie: poprzez prezentację dwóch gatunków muzycznych - bluesa i folku, dwóch sposobów prezentacji sztuki słowa - przez inscenizację i monolog recytacyjny. Jednocześnie stosując metodę „nauka poprzez zabawę” rozwijała u uczestników wrażliwość teatralną oraz umiejętności artystyczne. „Słowobranie” | + | Słowobranie, jednocząc w sobie kilka dziedzin sztuki - teatr, recytację oraz muzykę, realizowało ideę popularyzacji - w sposób atrakcyjny - kultury języka jako takiej (a w szczególności dbałości o piękno języka jako narzędzia komunikacji). Impreza popularyzowała jednocześnie ideę wielokulturowości w szerokim aspekcie: poprzez prezentację dwóch gatunków muzycznych - bluesa i folku, dwóch sposobów prezentacji sztuki słowa - przez inscenizację i monolog recytacyjny. Jednocześnie stosując metodę „nauka poprzez zabawę” rozwijała u uczestników wrażliwość teatralną oraz umiejętności artystyczne. „Słowobranie” odbyło się 11 lutego 1995 r. w [[Lidzbarski Dom Kultury| Domu Kultury w Lidzbarku Warmińskim]]. |
==Przebieg== | ==Przebieg== | ||
Wersja z 12:19, 25 wrz 2010
Jednorazowa impreza teatralno-muzyczna, zorganizowana w 1995 r. w siedzibie domu kultury w Lidzbarku Warmińskim.
Spis treści
Organizator
Opis
Słowobranie, jednocząc w sobie kilka dziedzin sztuki - teatr, recytację oraz muzykę, realizowało ideę popularyzacji - w sposób atrakcyjny - kultury języka jako takiej (a w szczególności dbałości o piękno języka jako narzędzia komunikacji). Impreza popularyzowała jednocześnie ideę wielokulturowości w szerokim aspekcie: poprzez prezentację dwóch gatunków muzycznych - bluesa i folku, dwóch sposobów prezentacji sztuki słowa - przez inscenizację i monolog recytacyjny. Jednocześnie stosując metodę „nauka poprzez zabawę” rozwijała u uczestników wrażliwość teatralną oraz umiejętności artystyczne. „Słowobranie” odbyło się 11 lutego 1995 r. w Domu Kultury w Lidzbarku Warmińskim.
Przebieg
- spektakl teatralny Czyżbyśmy byli tabu? (według dramatów Samuela Becketta Komedia i Katastrofa) w wykonaniu młodzieżowego teatru „Adept” z olsztyńskiego Miejskiego Domu Kultury (pod kierownictwem Wandy Anusiak)
- recital recytatorski Krystyny Spikert (Olsztyn)
- monologi estradowe w wykonaniu lidzbarskich artystów
- koncert zespołu „3/4 Bluesa” z Białegostoku (prezentacja muzyki bluesowej)
- koncert zespołu „Ayacucho” (recital muzyki tanecznej, związenj z folklorem Peru, Ekwadoru, Boliwii i Kolumbii).
Bibliografia
- (s): Co, gdzie, kiedy / (s) // „Gazeta Wyborcza”. – 1995, nr 36, s. 10.
- (s): Słowobranie / (s) // „Gazeta Olsztyńska”. – 1995, nr 30, s. 11.
