Tekst źródłowy strony Ludus Danielis

[[Image:Danielis.jpg|thumb|right|250px| Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
Łaciński dramat liturgiczny – funkcjonujący z polskim podtytułem ''Gra o Proroku Danielu'' – jeden z najstarszych zabytków europejskiego teatru, opracowany i wykonywany przez członków [[Schola Teatru „Węgajty”|Scholi Teatru „Węgajty”]] od 2001 r.

==Historia==
Źródłem tekstu jest rękopis z XIII w., ułożony przez młodzieńców ze szkoły przy katedrze w Beauvais (Francja). Manuskrypt znajduje się obecnie w londyńskim British Museum. Historia o proroku Danielu jest oparta na Księdze zawartej w Starym Testamencie. Artyści [[Schola Teatru Wiejskiego Węgajty| Scholi z Węgajt]] korzystali z wielu źródeł, by jak najstaranniej odtworzyć całokształt widowiska. Studiowali m.in. miniatury, by nauczyć się specyfiki dawnych gestów liturgiczno-artystycznych (przyklęknięcie, złożenie dłoni), samodzielnie wykonali też kopie niektórych instrumentów. Opisywany dramat [[Schola Teatru Wiejskiego Węgajty| Schola]] wystawiła po raz pierwszy 24 marca 2001 r. na Festiwalu Muzyki Jednogłosowej w Płocku i od tego czasu stanowi ważną część ich repertuaru. Artyści przedstawili dramat również w innych miastach Polski – podczas nabożeństw i na przeglądach.<br>

[[Image:Daniel2.jpg|thumb|right|300px|Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
==Twórcy==
*[[Johann Wolfgang Niklaus]] – kierownictwo artystyczne
*[[Magdalena Góra]], [[Małgorzata Niklaus]] – scenografia
*[[Marcin Bornus-Szczyciński]] – kierownictwo muzyczne
*[[Anna Łopatowska]] – plastyka gestu
*[[Geoffrey Norris]] – konsultacja teatralna
*[[Anna Kulikowska]] – asystent techniczny
*[[Michał Koss]] – konsultacja filologiczna

==Obsada==
*Balthazar – [[Robert Pożarski]]
*Magi – [[Johann Wolfgang Niklaus]], [[Marius Peterson]]
*Conciliari – [[Marcin Bornus-Szczyciński]], [[Maciej Góra]]
*Regina – [[Monika Petryczenko]]
*Daniel – [[Mirosław Borczyński]]
*Rex Darius – [[Marius Peterson]]
*Emuli – [[Maciej Kaziński]], [[Stanisław Szczyciński]]
*Angeli – [[Serhij Petryczenko]], [[Marcin Bornus-Szczyciński]]
*Abacuc – [[Johann Wolfgang Niklaus]]
*Satrape / Curia / Legati / Chorus – [[Mirosław Borczyński]], [[Marcin Bornus-Szczyciński]], [[Maciej Góra]], [[Piotr Górka]], [[Maciej Kaziński]], [[Maciej Lewicki]], [[Johann Wolfgang Niklaus]], [[Geoffrey Norris]], [[Marius Peterson]], [[Mikołaj Petryczenko]], [[Serhij Petryczenko]], [[Robert Pożarski]], [[Marcin Szargut]], [[Stanisław Szczyciński]], [[Filip Marian Taranienko]], [[Konrad Zagajewski]]
*Curia Reginae – [[Daria Bucka]], [[Swietłana Bucka]], [[Anna Derewecka]], [[Katarzyna Jackowska]], [[Katarzyna Klimas]], [[Anna Łopatowska]], [[Małgorzata Neumann]], [[Małgorzata Niklaus]], [[Beata Oleszek]], [[Monika Paśnik-Petryczenko]], [[Marynia Szczycińska]], [[Ewa Włosińska]]

==Akcja==
Akcja dramatu rozpoczyna się od uczty na dworze króla Babilonii, Baltazara, podczas której na ścianie pałacu pojawia się tajemniczy napis „Mane – Tekel – Fares”. Jego wyjaśnienie potrafi podać jedynie żydowski mędrzec Daniel, za co zostaje nagrodzony i wyniesiony przez króla. Gdy po Baltazarze wstępuje na tron jego następca, Dariusz, ustanawia Daniela jednym z trzech ministrów. Jednak zawistni o wpływy mędrca satrapowie intrygami doprowadzają do tego, że spada na niego królewski wyrok śmierci za modlitwę wznoszoną do Boga Izraela. Gdy Daniel zostaje wrzucony do jamy z lwami, modli się nie tracąc nadziei – i ostatecznie z katastrofy wyprowadza go Anioł Pański. Król Dariusz widząc interwencję boską, wtrąca do jamy z lawami zawistników, sam zaś ogłasza dekret z nakazem powszechnej czci składanej Bogu. Daniel w scenie finalnej ogłasza przepowiednię bliskiego nadejścia Mesjasza, którą Anioł potwierdza nowiną, iż stanie się to w Betlejem Judzkim<ref>W ten niejako sposób Ludus Danielis nawiązuje do innego dramatu liturgicznego wykonywanego przez [[Schola Teatru „Węgajty”|Scholę]] – [[Ordo Stellae]].</ref>.Całość stanowi rozbudowaną, bogatszą formę dramatu liturgicznego, która za dni swojego powstania dawała widzom pełny, udramatyzowany obraz wydarzeń biblijnych – jakkolwiek trzeba nadmienić, że owa widowiskowa teatralność nie była wówczas nadrzędnym celem, lecz liturgiczne ukonkretnienie faktów z Pisma Świętego.<Br>
Dramat rozgrywany jest w języku oryginału – łacińskim.

==Bibliografia==
#''Ludus Danielis – Gra o Proroku Danielu'' //W: ''Święto Konfraterni – Spotkanie Bractw Śpiewaczych : XVII Sesja ModaL''. – Węgajty: Schola Teatru „Węgajty”, 2001. – S. 12-19.
#Mijalska, Magdalena: ''Theatrum spirituale?'' / Magdalena Mijalska // „Didaskalia”. - 2000, nr 39, s. 37-39.
#Mijalska, Magdalena: ''Wprowadzenie do Ludus Danielis : przewodnik po kilku kręgach teatru liturgicznego'' / Magdalena Mijalska // „Konteksty”. - 2007, nr 2, s. 38-41.

==Przypisy==
<references/>
[[Category: Spektakle]] [[Category: Teatr]] [[Category: Powiat olsztyński]] [[Category: Jonkowo (gmina wiejska)]] [[Category:1990-]]