Węgorzewskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj

Stowarzyszenia działające na terenie Węgorzewa od 1971 r.

Historia

Historia stowarzyszenia rozpoczeła się w 1971 r., w okresie obchodów 400-lecia miasta Węgorzewa. Utworzono wówczas Towarzystwo Miłośników Ziemi Węgorzewskiej. W 1975 r. nastąpiła zmiana jego nazwy na Węgorzewskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne. Pierwszą swoją siedzibę stowarzyszenie uzyskało w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury przy ul. Pionierów 25. Zgodnie ze statutem zatwierdzonym w 1971 r. (zmiany w 1975 r.), organizacja zamierzała pogłębiać świadomość więzi łączącej ziemię mazurską z Macierzą, budzić wyzwalanie i rozwijanie wartości kulturalnych oraz nawiązywać do postępowych tradycji regionu.

Władze

Od momentu powstania stowarzyszenia funkcję jego prezesa sprawowali:

Cele

Celem stowarzyszenia jest propagowanie historii i kultury Ziemi Węgorzewskiej, a także inspirowanie działań na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego regionu i włączanie mieszkańców miasta i gminy w nurt życia społeczno-kulturalnego.

Działalność

Realizując wytyczone cele Towarzystwo organizuje seminaria, prelekcje i odczyty na tematy społeczne, historyczne, literackie, przyrodnicze, geograficzne oraz spotkania z pisarzami, aktorami, działaczami plebiscytowymi, pierwszymi osadnikami i kombatantami. Tylko w latach 1971-1980 odbyło się około 140 tego typu imprez. Stowarzyszenie zorganizowało również Izbę Regionalną w Ogonkach i wspólnie z Węgorzewskim Domem Kultury wydało album Nasi twórcy, pod red. B. Grąziewicz (1975). Poza działalnością wydawniczą, we współpracy z Domem Kultury, organizowane są imprezy kulturalne i oświatowe o charakterze regionalnym, kompletowane są też zbiory muzealne. Towarzystwo współpracuje z władzami lokalnymi, instytucjami i organizacjami o podobnych celach. W przeszłości było członkiem federacji Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”.

Bibliografia

  1. Słownik polskich towarzystw naukowych. T. 3. - Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982. – S. 382-383.