Portret Fanny von Kunheim z pałacu w Judytach

Zabytek sztuki malarskiej z drugiej połowy XIX wieku pochodzący z pałacu w Judytach, położonego 18 km od Bartoszyc.

Historia

Obraz został namalowany w 1857 roku przez Ludwiga Rosenfeldera (1813-1881), absolwenta berlińskiej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Portret powstał wkrótce po objęciu przez niego stanowiska dyrektora powołanej w 1845 roku Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu. Do zakończenia II wojny światowej dzieło znajdowało się w pałacu w Judytach, w majątku rodu von Kunheim wywodzącego się z Górnej Lotaryngii. Obecnie portret Fanny von Kunheim stanowi eksponat w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Opis

Obraz wykonany został na płótnie techniką olejną. Dzieło ma wymiary: 127 x 90 cm. Sygnowany jest podpisem w prawym dolnym rogu: „L. Rosenfelder. Kgsb: i.[n] Pr.[eussen] 1857.” Portret poddany został zabiegom konserwatorskim. Prace przeprowadziła olsztyńska konserwatorka i muzealnik Maria Teresa Then-Mączkowska.

Charakterystyka

Obraz przedstawia Fanny von Kunheim, panią na Judytach, urodzoną 15 czerwca 1820 roku w Łabędniku, zmarłą 23 maja 1865 roku w Królewcu. Była czwartym, najmłodszym dzieckiem hrabiego Friedricha Ludwiga Gotthilfa von der Groeben, dziedzica majątku w Łabędniku oraz Luizy Wilhelminy von Buddenbrock. Wyszła za mąż za Wilhelma von Kunheima (1796-1873; od 1909 roku Kuenheima), pana w Judytach, z którym miała dwóch synów: Georga (1849-1919) i Volmara (1851-1930). Na portrecie ukazana została 37-letnia kobieta o atrakcyjnym wyglądzie i pogodnym wyrazie twarzy. Czarne, błyszczące włosy zaczesane gładko z przedziałkiem, według ówczesnej mody, upięte zostały z tyłu głowy. Artysta zaprezentował postać do kolan, w pozycji en trios quarts, na tle ciemnoniebieskiej kotary w lewej części obrazu, udrapowanej na marmurowym parapecie. Jasna, zaróżowiona na kościach policzkowych twarz i alabastrowy dekolt oraz skóra na przedramionach stanowią wyraźny kontrast do ciemnozielonego tła ściany oraz głębokich barw ubioru. Fanny ubrana jest w bordową, aksamitną suknię z szerokim dekoltem i maszczoną suto spódnicą, ozdobioną granatowymi koronkowymi falbanami i szalem. Przy krótkich rękawach sukni widnieją białe tiulowe, drapowane mankiety. Dekolt sukni zdobi nieznacznie wystająca biała koronka oraz mała broszka. Malarz mistrzowsko tworzy iluzje faktur i struktur tkanin. Modelka w lewej dłoni trzyma złożony wachlarz, prawą podtrzymuje szeroki tren sukni.

Bibliografia

1. Kluk, Iwona Beata: Malarstwo portretowe ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie / Iwona Beata Kluk. - Olsztyn : Muzeum Warmii i Mazur, 2004. - S. 10, 33, 43.
2. Jackiewicz-Garniec, Małgorzata: Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich : dobra utracone czy ocalone? / Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec. – Olsztyn : Studio Wydawnicze Arta Mirosław Garniec, 2001. - S. 163-164.