Ołtarz główny w kościele pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Rocha w Ramsowie
Zabytek architektury sakralnej z połowy XVIII wieku, stanowiący element wyposażenia kościoła pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Rocha w Ramsowie
Spis treści
Historia
Ołtarz został wykonany około 1740 roku w warsztacie Jana Chrystiana Schmidta w Reszlu. Pierwotnie ustawiony był na wysokości ołtarzy bocznych. Na dzisiejsze miejsce został przeniesiony w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku, po wybudowaniu prezbiterium. Najprawdopodobniej w tym okresie przebudowano tabernakulum i zredukowano wysokość górnej jego części. Oryginalne drzwiczki do tabernakulum przechowywane są w zakrystii.
Opis
Jest to ołtarz dwukondygnacyjny, jednoosiowy. Część środkowa nastawy została cofnięta w stosunku do bocznych, a środkowe kolumny w obu kondygnacjach wysunięto ku przodowi. W pierwszej kondygnacji, pomiędzy czterema kolumnami, ustawiono figury świętych: Jana Chrzciciela, Pawła i Piotra, jest tam także figura nierozpoznanego zakonnika. Centralne miejsce zajmuje obraz św. Andrzeja. W drugiej kondygnacji znajdują się tylko dwie kolumny, miejsce pozostałych zajmują woluty, powiązane z bocznymi ozdobnymi uszakami. Na tym poziomie umieszczono obraz najświętszej Marii Panny, a także figury św. Wojciecha i św. Jana Nepomucena. W zwieńczeniu znajdują się dwa aniołki i główki aniołków w glorii. Na kartuszu, pomiędzy kondygnacjami, widnieje inskrypcja Altare privilegiatum. Elementy drewniane tego dzieła zostały polichromowane, a ozdobne detale częściowo pozłocone.
Zobacz też
Bibliografia
- Smoliński, Mariusz: Rzeźbiarz Jan Chrystian Schmidt: rola Warmii jako prowincji artystycznej w XVIII wieku / Mariusz Smoliński. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 66-67, 189-190.
