Miejski Dom Opieki im. Pary Cesarskiej Wilhelma i Augusty Wiktorii w Olsztynie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Fot. K. Romulewicz. 2013 rok.
Fot. K. Romulewicz. 2013 rok.

Zabytek architektury wzniesiony na początku XX wieku.

Lokalizacja

Budynek użyteczności publicznej wybudowany w Olsztynie, na wzniesieniu, w pobliżu zbiegu ulic Warszawskiej (niem. Warschauerstrasse, obecnie ulica Niepodległości) i Mariańskiej (niem. Mariengasse), naprzeciw Szpitala Mariackiego.

Historia

Decyzję w sprawie wybudowania tego obiektu władze Olsztyna podjęły 1906 roku. Twórcą projektu był ówczesny architekt miejski Max Boldt. Realizację projektu przeprowadzono w latach 1911-1913. Pierwotnie budynek pełnił rolę miejskiej placówki opiekuńczo-leczniczej. Znajdowały się tu oddziały: położniczy, opiekuńczy, hospicjum i oddział pensjonariuszy płacących za pobyt. Ubogich pacjentów przyjmowano bez opłat. W najbliższym otoczeniu głównego budynku znajdował się ogród, a także zabudowania gospodarcze (m.in. chlewnie, stajnia, magazyny) oraz pomocnicze (jak pomieszczenia dezynfekcyjne, kostnica, prosektorium). W pobliżu znajdował się też, zlikwidowany w roku 1961, cmentarz wielowyznaniowy, na którym chowano również zmarłych pensjonariuszy domu opieki. Budynek nie uległ zniszczeniu w wyniku II wojny światowej. Od końca stycznia 1945 roku przez kilka miesięcy stacjonowali w nim żołnierze Armii Czerwonej, a następnie żołnierze Wojska Polskiego. W lutym 1946 roku obiekt został przekazany Diecezji Warmińskiej. Najpierw ulokowano tu siedzibę Niższego Seminarium Duchownego oraz Kurii Biskupiej, a następnie, od 1949 roku, Wyższego Seminarium Duchownego. W 1962 roku seminarium zostało przeniesione do kamienicy przy placu Bema 2. Stamtąd natomiast, na ulicę Mariańską przeniesiono Państwową Szkołę Pielęgniarstwa. Niezależnie od zmian w strukturze i nazewnictwie tej placówki (obecnie jest to Szkoła Policealna im. prof. Zbigniewa Religi), budynek znajduje się w jej posiadaniu do dnia dzisiejszego. Obecnie w jego wnętrzach mieści się internat szkoły, a także stołówka i biblioteka, część budynku zajmują też departamenty zdrowia i turystyki Urzędu Marszałkowskiego. W 2011 roku w budynku przeprowadzono kompleksowy remont dachu oraz elewacji.

Opis

Budynek został wzniesiono na planie litery H. Jego bryła składa się z korpusu głównego w kształcie prostokąta z dwoma ryzalitami na osi środkowej i dwoma skrzydłami dostawionymi prostopadle do boków. Budynek posiada trzy kondygnacje, piwnice i użytkowe poddasze. W części dachowej, nad ryzalitami bocznymi, znajdują się trójkątne szczyty z półkolistymi oknami. Nad ryzalitem środkowym dach jest łamany, na jego szczycie znajduje się wieżyczka, przypominająca dzwonnicę. Ściany elewacji podzielone zostały pionowo na wielokondygnacyjne płaszczyzny wyodrębniające okna. Otynkowana elewacja jest zdobiona gzymsami i płycinami.

Bibliografia

  1. Piechocki, Stanisław: Dzieje olsztyńskich ulic / Stanisław Piechocki. - Olsztyn : Remix, 1998. – S. 263-266.

Zobacz też

  • Gajewski, Piotr: Olsztyn: zabytkowy budynek dawnego Miejskiego Domu Opieki, materiał zamieszczony na stronie internetowej, www.mojemazury.pl [dostęp 16.10.2013 r.]
  • Robak, Irena: Miejski Dom Opieki im. Pary Cesarskiej Wilhelma i Augusty Wiktorii, Ul. Mariańska 3, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.atrakcje.olsztyn.pl [dostęp 16.10.2013 r.]