Witold Tulibacki

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Wydawnictwo „Decora”, Olsztyn 2001.
Pismo redagowane przez W. Tulibackiego do 2006 r.

(1945-2006) - filozof, nauczyciel, poeta

Biografia

Urodził się 20 grudnia 1945 r. w Skwierzynie. W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 uzyskał stopień doktora, a w 1999 r. doktora habilitowanego nauk humanistycznych. Mieszkał i pracował w Olsztynie. Zmarł 13 stycznia 2006 r

Działalność

Po ukończeniu studiów rozpoczął karierę akademicką w Zakładzie Filozofii w ówczesnej Wyższej Szkole Rolniczej, a następnie Akademii Rolniczo-Technicznej i Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Był kierownikiem zespołu filozofii, a także kuratorem – pełnomocnikiem rektora ds. organizacji młodzieżowych. Specjalizował się w filozofii moralnej i w etyce. W latach 2000-2006 pełnił funkcję Rektora Olsztyńskiej Szkoły Wyższej im. Józefa Rusieckiego. Był m.in. członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Kultury Świeckiej, Stowarzyszenia Autorów Polskich, Komisji Bioetycznej przy Okręgowej Komisji Lekarskiej, a także członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopism „Humanistyka i Przyrodoznawstwo” i „Szkice Humanistyczne”.

Publikacje

Publikował książki i artykuły, które wydawane były w kraju i za granicą. Ogółem jest ich blisko trzysta. Wydał m.in. prace:

  • Podstawowe kategorie i pojęcia filozofii (1979) – współautorstwo Zbigniew Hull, Józef Szarańczak
  • Etyka i nauki biologiczne (1994)
  • Etyka i naturalizm (1998)

Był również poetą. Jego wiersze pojawiały się na łamach pism proponujących nie tyle literacką, co szersza, perspektywę twórczą, takich jak np. wrocławskie „Nauki Humanistyczne”, czy warszawska „Res Humana”. Opublikował tomiki wierszy:

  • Wiersze destrukcyjne (1993)
  • Wiersze zamroczone (1994)
  • Wiersze otwarte na oścież (1998)
  • Wiersze z zacisza (2001)
  • Wiersze po wierszach (2006) – wydane pośmiertnie

„Jest to poezja filozoficzna, i refleksyjna (o Autorze pisano nawet, że przy pomocy poezji filozofuje)! Jej, świadomie budowana przez twórcę, perspektywa ponadczasowości i ponad-konkretności łatwiej przemawia do czytelnika, który potrafi oderwać się od presji zindywidualizowanego obrazu realności i przekroczyć sfery świata własnych doznań.”[1]

Nagrody i odznaczenia

  • Odznaka „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1975)
  • Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1975)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1977)
  • Złoty Krzyż Zasługi (1986)
  • Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego (1981)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003)
  • I nagroda w otwartym konkursie poetyckim im. Juliana Przybosia (1989)

Przypisy

  1. Anna Opalińska, Witolda Tulibackiego nowe „Wiersze z zacisza”, „5 plus X” 2003, nr 3, s 17.

Bibliografia

  1. Opalińska, Anna : Witolda Tulibackiego nowe „Wiersze z zacisza” / Anna Opalińska // „5 plus X”. - 2003, nr 3, s. 17.
  2. Rojek, Józef Jacek : Literaci & literatura Warmii i Mazur. Przewodnik eseistyczny / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. - S. 121-123.
  3. Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie / [oprac. zespół aut. Maria Fafińska et al. - Olsztyn : Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2004. – S. 86.

Zobacz też

Strona internetowa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie