Włodzimierz Bednarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Linia 50: Linia 50:
 
* Kariera teatralna i filmowa [http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/539.html#start]
 
* Kariera teatralna i filmowa [http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/539.html#start]
  
[[Category:Teatr]]
+
[[Category:Teatr|Bednarski,Włodzimierz]]
[[Category:Aktorzy i reżyserzy]]
+
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Bednarski,Włodzimierz]]
[[Category:Olsztyn]]
+
[[Category:Olsztyn|Bednarski,Włodzimierz]]
[[Category:1945-1960]]
+
[[Category:1945-1960|Bednarski,Włodzimierz]]
[[Category:1961-1970]]
+
[[Category:1961-1970|Bednarski,Włodzimierz]]

Wersja z 12:24, 3 lut 2011

Źródło: [1]
(1935- ) – aktor teatralny i filmowy

Biografia

Urodził się 27 marca 1935 roku w Lesznie. Ukończył w 1959 roku Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Pracował w teatrach:

  • 1959-1962 – Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
  • 1963-1969 – Teatr Dramatyczny w Szczecinie
  • 1969-1974 – Teatr Narodowy w Warszawie
  • 1974-1981 – Teatr Nowy w Warszawie
  • 1981-1990 – Teatr Popularny w Warszawie
  • 1990-1992 - Teatr Szwedzka 2/4

Twórczość

Debiutował 6 maja 1959 roku na scenie Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w sztuce Trzy siostry Antoniego Czechowa w reż. Zofii Małynicz, Haliny Drohockiej w roli Wierszynina Aleksandra Ignatiewicza. Wystąpił w widowisku poetycko-muzycznym Wodewil i piosenka na deskach Teatru Ateneum w Warszawie reż. Kazimierza Rudzkiego. Następnie rozpoczął wędrówkę po teatrach Polski, by w 1969 roku wrócić do Warszawy. Występował w filmach i serialach telewizyjnych m. in. Potop, Kazimierz Wielki, Polskie drogi, Dom, Kariera Nikodema Dyzmy, Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy, Alternatywy 4 i wielu innych. Grał w Teatrze Telewizji. Ma w swoim dorobku wiele ról w dubbingu filmów fabularnych i animowanych – Pogoda dla bogaczy, Ja, Klaudiusz, Simsonowie, Flinstonowie. Najbardziej rozpoznawalny jako Fred Flinston oraz Książę Ightorn w Gumisiach.

Twórczość w Olsztynie

W Olsztynie debiutował rolą Jana w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Żuchniewskiego, premiera 22 stycznia 1960 roku. M.in. wystąpił w przedstawieniach:

  • Zielony gil M. de Tirso, jako Don Pedro, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 31 marca 1960
  • Wesele S. Wyspiański, jako Poeta, reż. Stanisław Bugajski, premiera 26 listopada 1960
  • Noc cudów K. I. Gałczyński, jako Rączka, reż. Stanisław Bugajski, premiera 18 marca 1961
  • Kres wędrówki R. C. Sheriff, jako Stanhope, reż. Stanisław Bugajski, premiera 13 maja 1961
  • Nawrócony diabeł M. Gyarfas, jako Posłaniec, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 3 września 1961
  • Zemsta A. Fredry, jako Papkina, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 4 listopada 1961
  • Wielki szef W. R. Penn, jako Adam Santon, reż. Jowita Pieńkiewicz, premiera 8 lutego 1962
  • Barbara Radziwiłłówna A. Feliński, jako poseł Bony oraz Zygmunta Augusta, reż. Jowita Pieńkiewicz, premiera 14 kwiecień 1962
  • Śluby panieńskie A. Fredro, jako Gustaw, reż. Zbigniew Mak, premiera 18 października 1962

Recenzent, Janusz Segiet wspominał olsztyńskie lata aktora „[Włodzimierz Bednarski] przebijał się do ról coraz większych i lepszych. Z powodzeniem łączył jakby dwie specjalności: historyczną i współczesną, a jeszcze konkretniej: lubił zarówno kostium z przeszłości, jak i współczesny mundur wojskowy. Wspominany jest jako świetny Poeta w „Weselu” (…), jako Jan w „Pierwszym dniu wolności” Kruczkowskiego, jako Zygmunt Augusta w dramacie Felińskiego „Barbara Radziwiłłówna”. (…) Król w wykonaniu Bednarskiego nie tylko ukazywał szlachetny upór w walce o utrzymanie autorytetu monarchy, ale ujawniał całą złożoność charakteru, nieprzeciętną wrażliwość, bogactwo wewnętrznych motywów” [1].

Nagrody i odznaczenia

  • 1962 – Nagroda na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową Zygmunta Augusta w Barbarze Radziwiłłównie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie
  • 1963 – Wyróżnienie na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową w Hamlecie w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
  • 1967 – Nagroda publiczności Szczecina Bursztynowy Pierścień
  • 1967 – Nagroda IX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Jagona w Otellu w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
  • 1968 – Nagroda za rolę tytułową w Ryszardzie III w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
  • 1968 – Nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za wybitne osiągnięcia artystyczne i działalność społeczną
  • 1968 - Nagroda publiczności Szczecina Bursztynowy Pierścień
  • 1969 – Nagroda na XI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Hotspura w Henryku IV w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
  • 1975 – Srebrny Krzyż Zasługi
  • Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia

  1. Prusiński, Tadeusz : Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005
  2. Segiet, Janusz: Portretów olsztyńskich ciąg dalszy / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006. – S. 43.

Przypisy

  1. Segiet Janusz, Portretów olsztyńskich ciąg dalszy, Olsztyn, Gray Goblin, 2006, S. 43

Zobacz też

  • Filmografia aktora [2]
  • Filmografia [3]
  • Kariera teatralna i filmowa [4]