Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 18:45, 6 lut 2011 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „Teatr dramatyczny w Olsztynie, działający od 1925 r., od 2006 r. mający status Narodowej Instytucji Kultury. ==Siedziba== ul. 1 Maja 4, 10-118 Olsztyn ==Historia==…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Teatr dramatyczny w Olsztynie, działający od 1925 r., od 2006 r. mający status Narodowej Instytucji Kultury.

Siedziba

ul. 1 Maja 4, 10-118 Olsztyn

Historia

Teatr powstał w 1925 r. jako dar dla mieszkańców Allenstein za zwycięstwo w plebiscycie. Stąd jego nazwa - „Der Treudanktheater” (z niem. „W podzięce za wierność”), pod którą funkcjonował do 1945 r. W tym okresie w repertuarze placówki znajdowały się sztuki teatralne oraz operowe i operetkowe (prezentowane w języku niemieckim). 18 listopada 1945 r. po raz pierwszy teatr zaistniał jako polska scena pod nazwą Teatru Warmii i Mazur. W trudnych warunkach lokalowych wystawiono wówczas „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Artura Młodnickiego. Od 1946 r. instytucja funkcjonuje pod obecna nazwą Teatru im. Stefana Jaracza. W pierwszym zespole artystycznym znaleźli się: Maria Homerska, Hanna Skarżanka, Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa, Karol Adwentowicz, Jan Kurnakowicz, Stanisław Igar, Stanisław Milski, Janusz Stachocki. Ważną rolę w rozwoju teatru odegrał dyrektor placówki Aleksander Sewruk. Teatr poza funkcjonowaniem sceny olsztyńskiej jednocześnie prowadził działalność objazdową na terenie regionu i województw sąsiednich. Do 1975 r. teatr posiadał także scenę w Elblągu (obecnie Teatr Dramatyczny w Elblągu). Dzisiaj jego filialna scena znajduje się w Mrągowie. Uczestniczył ponadto w festiwalach i przeglądach ogólnopolskich, m.in. w Festiwalu Teatrów Polski Północnej, Festiwalu Małych Form w Szczecinie, Warszawskich Spotkaniach Teatralnych oraz w Teatrze TV. Gościł także na scenach zagranicznych. Do końca lat 60-tych teatr utrzymywał charakter sceny prowincjonalnej. W repertuarze dominowały sztuki realistyczne i psychologiczno-obyczajowe oraz o wymowie antywojennej, a także inscenizacje polskich i obcych dzieł klasycznych. W latach 90-tych na scenie odbywały się ponadto spektakle dla dzieci i widowiska muzyczne, łączące w przedstawieniach słowo z muzyką, tańcem i śpiewem. W 1991 r. przy teatrze rozpoczęło działalność Policealne Studium Aktorskie im. Aleksandra Sewruka ze specjalnością: aktorstwo dramatyczne, którego dyrektorem został Janusz Kijowski. Od 2004 r. funkcję dyrektora pełni Janusz Kijowski. W tym czasie reaktywowana została Scena Margines, jako miejsce dla młodych twórców i formalnych eksperymentów. W repertuarze teatru pojawiły się ponadto przedstawienia odwołujące się do lokalnych wątków i spraw. W 2006 r. teatr uzyskał status Narodowej Instytucji stając się pierwszą jednostką kulturalną w północno-wschodniej Polsce o takiej randze. Od 2010 r. trwa modernizacja i rozbudowa budynku teatru, m.in. powstanie małej sceny Margines, przebudowa widowni sceny głównej, foyer teatru, remont sceny kameralnej, dobudowa łącznika między teatrem a budynkiem studium aktorskiego.

Dyrektorzy

Obecny zespół

aktorzy:

Działalność

Sceny

Stała działalność repertuarowa teatru odbywa się na czterech scenach:

  • Duża (467 miejsc) - spektakle mieszczące się w nurcie klasyki dramaturgii polskiej i światowej, także dla dzieci i młodzieży
  • Kameralna (96 miejsc) - dramaturgia współczesna (XX wieku oraz najnowsze), często prapremierowe przedstawienia
  • Scena Margines (50 miejsc) – sztuka niezależna, poszukująca i eksperymentatorska, wyznaczająca nowe tendencje w teatrze
  • Scena u Sewruka (40 miejsc) - miejsce prezentacji dokonań studentów

Cykle

Festiwale

Konkursy=

Bibliografia

  1. Prusiński, Tadeusz: Jest Teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie ; Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2005.
  2. Olsztyn 1945-2005 : kultura i nauka / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 373-410.

Zobacz też

  • Strona główna Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie www.teatr.olsztyn.pl
  • Monika Mokrzycka-Pokora, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, materiał na stronie www.culture.pl