Stanisław Raginiak: Różnice pomiędzy wersjami
Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
(1952- ) – poeta, prozaik | (1952- ) – poeta, prozaik | ||
| − | ==Biografia== | + | ==Biografia i twórczość== |
| − | Urodził się 21 czerwca 1952 r. w | + | Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu. |
| − | + | Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy Dziedzictwo (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1990 r.). Kolejne tomiki poezji: Uratuj mnie (1991), Nie bójcie się mojej pamięci (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), Łzy nad Crow River (1996), Nihumim, Żal (2001; „Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig. „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), Skroplone smutki (2004), Przenikanie światów (2008), Kwiaty na skale (2011) i Niech niebo pochłonie (2012). | |
| − | Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy | + | S. Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego Skrawek Ameryki (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. opublikowano powieść reportażową Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień, o której bardzo pozytywnie wyraził się Wiesław Myśliwski (obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka Przystań cierpienia. |
| − | |||
| − | |||
| − | + | Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. Jawa i sen. O książce pisał m.in. Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak Wędrowiec, Ciernisty śnieg. Z kolei Kazimierz Brakoniecki chwalił opowiadanie Wroniarz. | |
| − | |||
| − | + | W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja Dwóch linii, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie Piwnica zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji (podobnie zresztą jak o innej prozie Wewnątrz leśnego czasu) pozytywnie wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. | |
| − | + | Dwa lata później na rynku ukazał się Powrót do Łukty. W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść Ćwokowampiria. | |
| − | W | + | W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – Wiersze (Poesie, LietoColle 2017), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w znanym we Włoszech Quadernario – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam wraz z utworami Ryszarda Krynickiego, Adama Zagajewskiego, Julian Kornhausera. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik Avvenire. |
| − | |||
| − | + | Jesienią 2019 roku toruńskie wydawnictwo Horyzont Idei opublikowało poemat Raginiaka Moje Crow River. Niemal 70-stronicowy liryczny utwór wiosną 2020 roku znalazł uznanie jurorów i spośród ponad 260 książek poetyckich nadesłanych z kraju zakwalifikowany został do finału ORFEUSZA MAZURSKIEGO. | |
| − | |||
| − | + | Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich: | |
| + | *Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii „Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017, | ||
| + | *„Sacravita" we Florencji (maj 2017), | ||
| + | *„La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017). | ||
| − | + | ||
| − | + | W 2019 r. po raz pierwszy wiersze Raginiaka przetłumaczone zostały na język hiszpański. | |
| − | + | Tłumaczką wierszy na język włoski jest córka autora – Elżbieta Beata, a na hiszpański Małgorzata Bortkiewicz-Morawska. | |
| − | + | Stanisław Raginiak jest autorem książek: | |
| − | + | *Dziedzictwo – (Olsztyn, 1990) | |
| − | + | *Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992) | |
| − | + | *Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993) | |
| − | * | + | *Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995) |
| − | * | + | *Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996) |
| − | * | + | *Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001) |
| − | * | + | *Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998) |
| − | * | + | *Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000) |
| − | * | + | *Nihumim (poezje (Toruń, 2000) |
| − | * | + | *Żal – poezje (Grudziądz, 2001) |
| − | * | + | *Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002) |
| − | * | + | *Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002) |
| − | * | + | *Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003) |
| − | * | + | *Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004) |
| − | * | + | *Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005) |
| − | * | + | *Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009) |
| − | * | + | *Kwiaty na skale - wiersze (grudzień 2011) |
| − | + | *Niech niebo pochłonie – wiersze (2012) | |
| − | * | + | *Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013) |
| − | * | + | *Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015) |
| − | * | + | *Quadernario – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016) |
| − | * | + | *Wiktoria - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017) |
| − | * | + | *Moje Crow River – poemat, 2019 r. Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń). |
| − | * | ||
| − | |||
| − | * | ||
| − | * | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | # | + | #Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka. |
| − | #M. Cucchi, | + | #M. Cucchi, Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia, "Avvenire" nr z 29.12.2016, Strona autora https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 73: | Linia 67: | ||
[[Category:Olsztyn|Raginiak,Stanisław]] | [[Category:Olsztyn|Raginiak,Stanisław]] | ||
[[Category:Powiat ostródzki|Raginiak,Stanisław]] | [[Category:Powiat ostródzki|Raginiak,Stanisław]] | ||
| − | |||
[[Category: Łukta (gmina wiejska)|Raginiak,Stanisław]] | [[Category: Łukta (gmina wiejska)|Raginiak,Stanisław]] | ||
[[Category:1945-1989|Raginiak,Stanisław]] | [[Category:1945-1989|Raginiak,Stanisław]] | ||
[[Category:1990-|Raginiak,Stanisław]] | [[Category:1990-|Raginiak,Stanisław]] | ||
Wersja z 08:46, 20 maj 2020
(1952- ) – poeta, prozaik
Biografia i twórczość
Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.
Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy Dziedzictwo (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1990 r.). Kolejne tomiki poezji: Uratuj mnie (1991), Nie bójcie się mojej pamięci (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), Łzy nad Crow River (1996), Nihumim, Żal (2001; „Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig. „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), Skroplone smutki (2004), Przenikanie światów (2008), Kwiaty na skale (2011) i Niech niebo pochłonie (2012). S. Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego Skrawek Ameryki (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. opublikowano powieść reportażową Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień, o której bardzo pozytywnie wyraził się Wiesław Myśliwski (obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka Przystań cierpienia.
Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. Jawa i sen. O książce pisał m.in. Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak Wędrowiec, Ciernisty śnieg. Z kolei Kazimierz Brakoniecki chwalił opowiadanie Wroniarz.
W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja Dwóch linii, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie Piwnica zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji (podobnie zresztą jak o innej prozie Wewnątrz leśnego czasu) pozytywnie wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dwa lata później na rynku ukazał się Powrót do Łukty. W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść Ćwokowampiria.
W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – Wiersze (Poesie, LietoColle 2017), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w znanym we Włoszech Quadernario – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam wraz z utworami Ryszarda Krynickiego, Adama Zagajewskiego, Julian Kornhausera. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik Avvenire.
Jesienią 2019 roku toruńskie wydawnictwo Horyzont Idei opublikowało poemat Raginiaka Moje Crow River. Niemal 70-stronicowy liryczny utwór wiosną 2020 roku znalazł uznanie jurorów i spośród ponad 260 książek poetyckich nadesłanych z kraju zakwalifikowany został do finału ORFEUSZA MAZURSKIEGO.
Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich:
- Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii „Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017,
- „Sacravita" we Florencji (maj 2017),
- „La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017).
W 2019 r. po raz pierwszy wiersze Raginiaka przetłumaczone zostały na język hiszpański.
Tłumaczką wierszy na język włoski jest córka autora – Elżbieta Beata, a na hiszpański Małgorzata Bortkiewicz-Morawska.
Stanisław Raginiak jest autorem książek:
- Dziedzictwo – (Olsztyn, 1990)
- Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992)
- Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993)
- Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995)
- Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996)
- Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001)
- Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998)
- Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000)
- Nihumim (poezje (Toruń, 2000)
- Żal – poezje (Grudziądz, 2001)
- Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002)
- Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002)
- Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003)
- Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004)
- Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005)
- Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009)
- Kwiaty na skale - wiersze (grudzień 2011)
- Niech niebo pochłonie – wiersze (2012)
- Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013)
- Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)
- Quadernario – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016)
- Wiktoria - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017)
- Moje Crow River – poemat, 2019 r. Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń).
Bibliografia
- Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka.
- M. Cucchi, Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia, "Avvenire" nr z 29.12.2016, Strona autora https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia
